maryleria@gmail.com
Αγαπημένε μου Άη Βασίλη..
Έχουμε καιρό να τα πούμε. Δεκαετίες. Αν και κάποιες φορές νιώθω σαν να ήταν χτες (που λέει ο λόγος δηλαδή), τότε που σου έγραψα για τελευταία φορά. Παράπονο δεν έχω. Να τα λέμε αυτά! Χατίρι δεν μου χάλασες τόσα χρόνια.
Δεν ξέρω αν με θυμάσαι …Είμαι αυτό το κοριτσάκι, με τα μακριά καστανόξανθα μαλλιά, που πάντα σου ζωγράφιζα ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο πλάι σε ένα τζάκι και σου ζητούσα ένα κουτί ξυλομπογιές. Το’ χα καημό με το τζάκι. Δεν είχαμε ποτέ. Το έβλεπα μόνο σε ταινίες, από αυτές τις αμερικάνικες και μάλιστα σε ασπρόμαυρους χρωματικούς τόνους. Τόσα χρόνια έχουν περάσει για να καταλάβεις. Η τηλεόραση έγινε έγχρωμη, τα τηλεοπτικά μέσα/κανάλια ξεπερνούν τα δυο κρατικά και στη ζωή μας κυριαρχεί πλέον το internet και το YouTube όπου μπορείς να παρακολουθήσεις τα πάντα. Τα πάντα όμως. Να μην στα πολυλογώ, όλα έχουν αλλάξει. Και εγώ. Εξωτερικά και εσωτερικά. Αναμενόμενα και καλοδεχούμενα και τα δύο. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, γράμμα σου έχω ξαναγράψει. Βέβαια! Πριν από 4 χρόνια. Παρέα με το γιο μου. Μέχρι που κάποιος συμμαθητής του, στο Δημοτικό, τον ενημέρωσε ότι δεν υπάρχεις, τον πίστεψε και σταματήσαμε να σου στέλνουμε γράμματα.
Στεναχωρήθηκα. Θα το πω! Περισσότερο από τον γιο μου. Ο Γιώργος το πήρε χαλαρά. Εγώ πάλι όχι. Με πείραξε! Για δεύτερη φορά. Ίσως γιατί ήθελα να συνεχίσω να πιστεύω σε σένα. Και το κάνω δηλαδή. Κόντρα στα πρέπει που έρχονται αδιαπραγμάτευτα με την ωριμότητα (όχι για όλους ) και την ενηλικίωση. Άμα θέλω να πιστεύω, θα πιστεύω σκέφτηκα. Για αυτό και αποφάσισα να σου γράψω. Είμαι σίγουρη ότι θα το διαβάσεις. Κάπως θα βρεις τον τρόπο εσύ! Δεν σε φοβάμαι. Ε! Λοιπόν δεν έχεις αλλάξει καθόλου! Ίδιος και απαράλλαχτος. Παραδοσιακός και retro. Αγαπημένος και γλυκούλης. Καλοσυνάτος και ευγενής.
Βέβαια θα πρέπει να σου αναφέρω, αν και μάλλον το γνωρίζεις, ότι η φιγούρα σου έχει εμπορευματοποιηθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Σε έχουν αντιγράψει και σε έχουν χρησιμοποιήσει από εταιρείες σοκολάτας μέχρι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Μία οι σωσίες του Elvis (τον λατρεύω) και μια εσύ! Όπως αντιλαμβάνεσαι τα <σπας>, κατά την καθομιλουμένη. Θα πρέπει να σου εκφράσω οπωσδήποτε τον θαυμασμό που νιώθω αλλά και την περιέργεια για το πως κατάφερες να κρατηθείς μακριά από τα social media. Μπράβο σου! Ούτε instagram, ούτε tiktok, ούτε Twitter. Για το fb δεν το συζητώ. Απαρχαιωμένο προ πολλού. Αλλά τι να κάνω; το ανέχομαι. Το ξέρεις ότι ήσουν influencer πριν καν υπάρξει ο όρος στο instagram;
Λοιπόν….ο λόγος που σου γράφω είναι για να σου ζητήσω δώρο για την παραμονή Πρωτοχρονιάς. Ναι. Παραμένω παιδί στη ψυχή και ναι πιστεύω στην ύπαρξή σου. Καταρχάς να σου επισημάνω ότι θα αφήσω κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα πλαστικό (μούλιασαν τα χέρια μου να πλένω και να καθαρίζω) ποτήρι άσπρο γάλα. Όχι αμυγδάλου ή βιολογικό ή για vegan ή χωρίς λακτόζη. Με full λιπαρά. Επίσης θα σου αφήσω κανταΐφι. Μόλις το έφτιαξα. Να αλλάξει και η γεύση από τα μπισκότα που σου αφήνουν οι υπόλοιποι.
Λοιπόν αγαπημένε μου Άη Βασίλη φέτος δεν θέλω ξυλομπογιές. Έχω. Έχω και ακρυλικά χρώματα, έχω και μαρκαδόρους και στα χρόνια που χαθήκαμε έχω να σου πω, ότι η αγάπη και το ταλέντο μου στη ζωγραφική με οδήγησαν στην κοινωνική προβολή αυτών μέσα από εκθέσεις ζωγραφικής και τηλεοπτικές εκπομπές. Άλλο είναι το ζητούμενο.
Αγαπημένε μου Άη Βασίλη θέλω για τη νέα χρονιά να σταματήσω να είμαι καλό κορίτσι. Θέλω να είμαι κακό κορίτσι. Ναι! Ναι! Σε βλέπω να γελάς. Γιατί θα μου πεις; Τι γιατί; Βλέπεις δεν είμαστε όλοι τυχεροί σαν και σένα, να συναναστρεφόμαστε με ανιδιοτελή συναισθήματα παιδιών. Ξέρεις Και πόσο υγιές είναι αυτό; Και επειδή είμαι ψυχαναγκαστική (αυτό δεν με ενοχλεί, μόνο κάποιους γύρω μου, οπότε ας παραμείνει ως έχει) σου τα έχω κατηγοριοποιήσει.
Πρόσεξε με.
Θέλω να σταματήσω να είμαι τόσο καλή και ευγενική με όλους.
Θέλω να είμαι μόνο με αυτούς που είναι ανιδιοτελώς ευγενικοί μαζί μου. Δύσκολο;
Θέλω επίσης να σταματήσω να προσπαθώ να ευχαριστήσω τους πάντες.
Δεν μπορώ και δεν θέλω πλέον.
Θέλω να μάθω να λέω ΟΧΙ και να το εννοώ.
Θέλω να έχω ως προτεραιότητα τα θέλω μου και όχι τα πρέπει μου.
Θέλω να μην επηρεάζομαι από άσχημες και ιδιοτελείς συμπεριφορές και να λειτουργώ πιο εγωιστικά.
Θέλω να έχω ως προτεραιότητα εμένα. Τα θέλω μου. Την αξιοπρέπειά μου. Την ηρεμία μου.
Επίσης θέλω να σου πω, ότι τους τελευταίους μήνες έχω ήδη ξεκινήσει μόνη μου την οποία αλλαγή. Πόσα να προλάβεις και εσύ; Προσπαθώ να βοηθήσω.
Λοιπόν, τι λες; θα τα καταφέρουμε;
Νομίζω πως …
Ναι.
Αγαπημένε μου Άη Βασίλη
Περιμένω το δώρο μου.
Καλή χρονιά και καλή δύναμη!
Υ.Σ. Μην με ξεχάσεις .
Γάλα και κανταΐφι.
Σε φιλώ
Διαβάστε επίσης :
Παιδικά Χριστούγεννα…. Τα “δικά μας” Χριστούγεννα! – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά
