lamprospapades@gmail.com
Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1956 όταν ένα πλοιάριο με το όνομα «Granma», πλησιάζει στις ακτές της Κούβας στην παραλία Πλάγια Ολοράδα, με προέλευση τις ακτές του Μεξικού… Λίγα μέτρα πριν τις ακτές το πλοιάριο κολλά στη λάσπη και οι 82 νέοι μαχητές-επαναστάτες με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο αποβιβάζονται…Δύο ώρες χρειάστηκε μέχρι να περάσουν τα λίγα μέτρα του βάλτου που απειλούσε να τους καταπιεί. Έχοντας μόλις φτάσει στο σταθερό έδαφος της ακτής, ακούγεται ο ήχος ενός βαρύ πυροβόλου. Είχαν εντοπιστεί και στις δύο ώρες που χρειάστηκε να φτάσουν στην ακτή η «επιτροπή υποδοχής» του δικτάτορα Μπατίστα είχε προλάβει να πάρει θέση. Οι περισσότεροι σκοτώνονται.
To «Granma» ήταν ένα μικρό σκάφος 13,25 μέτρων που διέσχισε την Ιστορία με μέση ταχύτητα και «έδεσε» στο Μουσείο Επανάστασης της Κούβας… Λίγο πριν είχε δώσει το όνομά του στην εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας και είχε γίνει το σύμβολο της Επανάστασης!
Η χωρητικότητα του «Granma» ήταν 20 άτομα, όμως εκείνο το βράδυ της 2ης μέρας του Δεκέμβρη του 1956 στο σκαρί του στριμώχτηκαν σχεδόν 80 άνθρωποι! Ανάμεσα στους «80»; και κάποιος Ερνέστο Γκεβάρα…Το μικρό πλοιάριο «Granma» απέπλευσε ένα σκοτεινό βράδυ της 25ης Νοεμβρίου του 1956 από το Τούξπαν του Μεξικού με προορισμό την Κούβα. Οι κακές καιρικές συνθήκες όμως, αλλά και το υπερβολικό βάρος του σκάφους το έφεραν στις ακτές τις Κούβας με σημαντική καθυστέρηση.
«Αυτό δεν ήταν απόβαση, ήταν ναυάγιο», δήλωσε χαρακτηριστικά μετά από χρόνια ο Αργεντινός Επαναστάτης Τσε Γκεβάρα…Παρόλες τις δυσκολίες που συνάντησαν στο ταξίδι τους και μετά στη στεριά της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο και οι άνδρες του ανασυντάχθηκαν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και άρχισαν έναν άτακτο αλλά συνάμα μεθοδικό ανταρτοπόλεμο, ο οποίος τρία χρόνια μετά θα τους οδηγούσε νικητές στην Αβάνα και απόλυτους κυρίαρχους του πολιτικού παιχνιδιού.
Σχεδόν όλα ξεκίνησαν το 1953 όταν ο Φιντέλ Κάστρο είχε προκαλέσει επίθεση στο ομοσπονδιακό στρατώνα στη Μονκάδα , κοντά στο Σαντιάγκο. Η επίθεση ήταν μια αποτυχία και ο Κάστρο απεστάλη στη φυλακή. Οι επιτιθέμενοι απελευθερώθηκαν το 1955 από τον δικτάτορα Fulgencio Batista , ο οποίος υποκλίθηκε σε διεθνή πίεση για απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων. Ο Κάστρο και πολλοί άλλοι πήγαν στο Μεξικό για να σχεδιάσουν το επόμενο βήμα της επανάστασης. Στο Μεξικό, ο Κάστρο βρήκε πολλούς Κουβανούς εξόριστους που ήθελαν να δουν το τέλος του καθεστώτος Μπατίστα. Άρχισαν να οργανώνουν το “Κίνημα της 26ης Ιουλίου” που ονομάστηκε μετά την επίθεση της Moncada…Στο Μεξικό, οι δυνάμεις των ανταρτών συγκέντρωσαν όπλα και έλαβαν εκπαίδευση ενώ ο Φιντέλ και ο Ραούλ Κάστρο συναντήθηκαν επίσης με δύο άνδρες που θα έπαιζαν βασικούς ρόλους στην επανάσταση: ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα και ο εξόριστος της Κούβας Καμίλο Τσιενφουέγος.
Ο Κάστρο είχε ακόμα το πρόβλημα με το πώς θα έφερνε τους άνδρες του στην Κούβα. Αρχικά, προσπάθησε να αγοράσει μια μεταχειρισμένη στρατιωτική μεταφορά, αλλά δεν μπόρεσε να εντοπίσει ένα…Απελπισμένος, αγόρασε το σκάφος Granma για $ 18.000 από τα χρήματα του Prio μέσω ενός Μεξικανού πράκτορα. Η Granma, που υποτίθεται ότι πήρε το όνομά της από τη γιαγιά του πρώτου ιδιοκτήτη της (Αμερικανός), κατέρρευσε, δύο πετρελαιοκινητήρες της που χρειάζονταν επισκευή. Το σκάφος 13 μέτρων (περίπου 43 πόδια) σχεδιάστηκε για 12 επιβάτες και θα μπορούσε να χωρέσει μόνο 20 άνετα.
Τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου, το σκάφος φορτώθηκε με τρόφιμα, όπλα και καύσιμα και με 82 Κουβανούς επαναστάτες…Περίπου 50 άντρες παρέμειναν πίσω, καθώς δεν υπήρχε χώρος για αυτούς. Το σκάφος αναχώρησε σιωπηλά, ώστε να μην προειδοποιήσει τις αρχές του Μεξικού…Μόλις έφτασε στα διεθνή ύδατα, οι άνδρες στο πλοίο άρχιζαν δυνατά να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της Κούβας.Το ταξίδι των 1.200 ναυτικών μιλίων ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο…Οι προμήθειες έπρεπε να διανεμηθούν δίκαια και δεν υπήρχε χώρος για να ξεκουραστεί κανείς. Οι κινητήρες ήταν σε κακή επισκευή και απαιτούσαν συνεχή προσοχή.
Όταν τα ξημερώματα της 2/12/1956 το πλοιάριο «Granma» μαζί με τους 82 επαναστάτες έφτασε στην Κούβα, ο Κάστρο αποφάσισε να κατευθυνθεί προς τα βουνά της Σιέρα Μαστέρας όπου θα μπορούσε να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να έρθει σε επαφή με τους συμπατριώτες του στην Αβάνα και αλλού.
Για την αρχή αυτής της περιπέτειας, αυτής της ιστορίας του κινδύνου αλλά και την δόξα όλης της Επανάστασης όπως ξεκίνησε και χώρεσε ένα βράδυ σε ένα μικρό πλοιάριο, μέχρι να γίνει από σπίθα ελπίδας,φλόγα και φωτιά αποτίναξης από την ξένη εξάρτηση για την Κούβα και σύμβολο αντίστασης όλων των καταπιεσμένων ο Ποιητής Φίνα Γκαρσία Μαρούς έγραψε το Ορατόριο στον Τσε Γκεβάρα:
”Αξίζει να πιστεύεις σε αυτόν που εξορμά με τη βάρκα που έφτιαξαν οι φτωχοί.
Αξίζει να πιστεύεις σε αυτόν που βασίστηκε μονάχα στις ευλογίες των φτωχών
Για να ξεκινήσει ένα ριψοκίνδυνο ταξίδι. Αξίζει να πιστέψεις στο ταξίδι.
Αφού μόνο οι πληγωμένοι ήταν στην όχθη για να πουν αντίο…”.
Διαβάστε επίσης :
Τέλη κυκλοφορίας και κατάθεση πινακίδων οχημάτων για το 2022
Δείτε επίσης :
