ktsakitzian@gmail.com
Άκουγα το πρωί στο ραδιόφωνο του Real Fm το Νίκο Χατζηνικολάου, να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του υπερασπιζόμενος το δικαίωμα ψήφου, όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων ομογενών που μένουν μόνιμα στο εξωτερικό. Μάλιστα ζητούσε με επίμονο τρόπο από το στενό του συνεργάτη πολιτικό αναλυτή Αντώνη Δελατόλα, να του πει τη δική του άποψη για το θέμα, αλλά πίεζε με όλα τα μέσα η άποψή του, να είναι σύμφωνη με τη δική του. Μάλιστα προσπαθούσε να προσδώσει στο θέμα κοινωνικές διαστάσεις με οικονομικά κριτήρια. Έλεγε για παράδειγμα, γιατί να έχει δικαίωμα να ψηφίσει κάποιος αν έρθει με το αεροπλάνο, αλλά αν δεν έχει χρήματα να πληρώσει το εισιτήριο να μην μπορεί να ψηφίσει από εκεί που είναι;
Κι εγώ ρωτάω γιατί θα πρέπει να ψηφίζουν όλοι οι απόδημοι Έλληνες, μηδενός εξαιρουμένου; Αυτοί που λείπουν από τη χώρα, αλλά συχνά πυκνά δηλώνουν παρόντες στην Ελλάδα και έχουν οικονομική δραστηριότητα εδώ, φυσικά και να έχουν δικαίωμα ψήφου, ακόμη και εξ’ αποστάσεως, αλλά εκείνοι που έφυγαν κι έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους, για τους δικούς τους λόγους, γιατί θα πρέπει να έχουν δικαίωμα να καθορίζουν τα πολιτικά δρώμενα του τόπου με τη δική τους ψήφο, όπου θα έχει αντίκτυπο σε όλους εμάς που ζούμε μόνιμα στην πατρίδα και τραβάμε το δικό μας Γολγοθά.
Οι περισσότεροι έφυγαν τις δεκαετίες ’50 και ’60, τότε που η Ελλάδα είχε ακόμη Βασιλεία. Μεγάλος αριθμός από αυτούς δεν ξαναγύρισε πίσω ποτέ, ούτε και τα παιδιά τους. Μάλιστα ονειρεύονται ακόμη την επαναφορά του θεσμού. Αυτοί θα κληθούν να ψηφίσουν για μένα και για σένα και για τα παιδιά μας που δοκιμάζονται πάνω από μια δεκαετία με τα μνημόνια κι αυτό το βαφτίζουν δημοκρατικό δικαίωμα;
Ξέρετε ο παππούς μου έλεγε, «στου ξένου γαϊδάρου τον κώλο, σαράντα βιτσιές βάρα». Έτσι συμβαίνει και με όλους εκείνους που έχουν στήσει τη ζωή τους σε ένα ξένο τόπο εδώ και δεκαετίες και δεν ξαναπάτησαν στην Ελλάδα, ούτε για διακοπές, αλλά θέλουν να μπορούν να ψηφίζουν, για να αλλάξει γι’ αυτούς τι πράγμα; Ακόμη κι αν τους βγει μάπα το καρπούζι, που ως συνήθως συμβαίνει μ’ εμάς εδώ σ’ αυτό τον τόπο, ούτε που θα τους νοιάξει, γιατί δεν θα επηρεαστεί η ζωή τους στο ελάχιστο.
Τις συνέπειες της δικής τους επιλογής όμως, θα τις πληρώσουμε όλοι εμείς που είμαστε πίσω.
Ας πληρώσουμε τουλάχιστον για τις δικές μας επιλογές και όχι των άλλων, που δεν τους καίγεται καρφί για το τι γίνεται σ’ αυτή τη γωνιά της γης.
