Σαν να μύρισε Χριστούγεννα…. – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά

Τελευταίο Σαββατοκύριακο Νοεμβρίου και επισήμως εισβάλουμε σε Christmas mood. Ναι! Είχαμε και στο χωριό μας τέτοιο. Αν και όλη αυτή η Χριστουγεννιάτικη διάθεση κάποιους μας έχει καταβάλει πολύ πιο νωρίς. Προσωπικά έχω στολίσει εδώ και δύο εβδομάδες. Μέσα Νοεμβρίου δηλαδή. Τα ίδια κάθε χρόνο. “Μα δεν είναι λίγο νωρίς;” θα αναρωτηθούν κάποιοι. “Όχι! δεν είναι νωρίς!” θα σου απαντήσω. Το απόλυτα φυσιολογικό είναι. Για μένα. Που λατρεύω τα Χριστούγεννα και ότι περιλαμβάνεται σε αυτή την όμορφη, ξεχωριστή εποχή του χρόνου. Απο παιδί τα λάτρευα. Αν και βίωσα μια περίοδο τριετίας, που τα Χριστούγεννα μου προκαλούσαν μελαγχολία…… Αλλά ευτυχώς αποκαταστάθηκε η όποια πεποίθηση περί λατρεμένων και αγαπημένων Χριστουγέννων. Το μόνο που ίσως να έχει αλλάξει με την πάροδο των χρόνων είναι η φειδωλότητα που με χαρακτηρίζει, ως προς την διακόσμηση. Δεν στολίζω δηλαδή όλο το σπίτι, κάθε γωνία, όπως συνήθιζα . Λίγα και καλά. Αυτό είναι το Χριστουγεννιάτικο μου μότο. Ενα μότο που πηγάζει απο την ιδιοτελή ανάγκη μου για λιγότερο δουλειά κατά την διαδικασία του ξεσκολίσματος.
Ξεκάθαρα. Πω! Πω! Ξεστόλισμα. Το χειρότερο μου. Πόσο μαγικά δείχνουν όλα όταν στολίζεις και πόσο μίζερα όταν ξεστολίζεις. Και δεν φτάνει που πρέπει να μαζέψεις, να τακτοποιήσεις και να καθαρίσεις, έχεις και την μελαγχολία που έρχεται με το τέλος των εορτών. Το λες και φυσιολογικό. Για αυτό πιστεύω ακράδαντα πως πρέπει, επιβάλλεται δηλαδή να στολίζουμε νωρίς. Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Καλά, είπαμε όχι και από τον Οκτώβριο αλλά ο Νοέμβριος μια χαρά είμαι. Να έχεις δύο μήνες να χαρείς Χριστουγεννιάτικο δέντρο με όλη αυτή την γλυκιά θαλπωρή που εκπέμπει. Με στολίδια, ζαχαρωτά, μπάλες, γκλίτερ και “ζεστά” λαμπιόνια. Χρωματιστά ,θερμά η σε ψυχρούς τόνους. Εκατοντάδες.
Φέτος βέβαια με οδηγό την οικονομία εν μέσω ενεργειακής κρίσης έχεις τις ανησυχίες σου. Εντάξει! Led ειναι, σκέφτεσαι. Ενέργεια εξοικονομούν σκέφτεσαι.
Πόσο θα κάψουν; αναρωτιέσαι. Α! Όλα και όλα! Στα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου δεν υπάρχουν περιορισμοί. Εξάλλου πόσο ρεύμα θα καταναλώσεις; Δεν τα καις και όλη την ημέρα. Αν το καλοσκεφτείς δηλαδή ένα 3ωρο το βράδυ είναι όλο και όλο. Αυτό. Αξίζει τον κόπο ξανασκέφτεσαι. Μην ανάψεις άλλη λάμπα. Τίποτα. Αρκεί ο φωτισμός απο το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Χωρίς άγχος. Διότι αν είναι να δημιουργήσεις ψυχοσωματικά για ένα λογαριασμό ενέργειας ξινή θα σου βγει η θαλπωρή από την λάμψη του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Απο μικρό παιδί, λοιπόν, λάτρευα αυτή την λάμψη. Αυτή την λάμψη που χάζευα στα τεράστια Χριστουγεννιάτικα δέντρα, που πρωταγωνιστούσαν στις αμερικάνικες ταινίες. Ακόμη και στις ασπρόμαυρες. .. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν επιτέλους στο πατρικό μου μπορέσαμε να στολίσουμε ένα τέτοιο μεγάλο, φουντωτό, γεμάτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να ξεφορτωθούμε μια και καλή το ξεπουπουλιασμένο δέντρο των παιδικών μας Χριστούγεννων. Το μισούσα εκείνο το δεντράκι. Προσπαθούσαμε να το γεμίσουμε μαζί με την αδελφή μου αλλά ματαίως. Δεν γέμιζε με τίποτα. Ούτε με τα extra κομμάτια από βαμβάκι που προσθέταμε κάθε φορά στα κλαδιά του. Την πρώτη χρονιά, κάπου εκεί στα μέσα των 80ς, που καλωσορίσαμε σπίτι το ιδανικό στα μάτια μας δέντρο, το χάζευα ατελείωτες ώρες. Εννοείται ότι το είχα στολίσει ξοδεύοντας αρκετές ώρες και το είχα τοποθετήσει σε περίοπτη θέση, κάπου στο χωλ του σπιτιού για να είναι ευδιάκριτο με το που ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού. Ε! Λοιπόν από εκείνη την στιγμή μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα από την όλη αυτή ανιδιοτελή Χριστουγεννιάτικη αγαπημένη ιεροτελεστία. Έτσι ακριβώς περνάω ατελείωτες ώρες μέχρι να στολίσω το δέντρο, να τοποθετήσω τα φωτάκια, να φτιάξω καινούργια στολίδια και να διακοσμήσω την εξώπορτα.
Εχω και τα ψυχαναγκαστικά μου βέβαια. Πάντα τα είχα…
Αφου στολίσω, απομακρύνομαι, το ξανακοιτάω και διορθώνω τυχόν ασυμμετρίες ως προς τα στολίδια η τον φωτισμό. Και το βράδυ να κάθομαι με τις ώρες, ακόμη και νυσταγμένη να χαλαρώνω στην θέα αυτής της γλυκιάς ζεστασιάς. Αυτής της γλυκιάς ζεστασιάς που μόνο ένα φωτισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορεί να χαρίσει…
Μουσική υπόκρουση κρίνεται απαραίτητη.
Μichael Buble. “It’s beginning to look a lot like Christmas” …

Σαν να “μύρισε” Χριστούγεννα.
Και του χρόνου!