lamprospapades@gmail.com
Η επίσημη πλέον υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ του Γεωργίου Παπανδρέου δεν ανακατεύει την τράπουλα, ούτε φυσικά ανασχηματίζει τις κινήσεις απλά και λιτά ρεφάρει το πολιτικό εσωκομματικό παιχνίδι, μαζεύει όλα τα κομμάτια της πίτας και παίρνει μαζί με πολιτικό καρπούζι και το μαχαίρι πάνω από το τραπέζι, αναφορικά με τις επερχόμενες εκλογές στο ΚΙΝΑΛ…Από εκεί και μετά όλοι οι άλλοι συνυποψήφιοι δείχνουν να κατανοούν την όλη προετοιμασία και έκβαση της κατάστασης και είτε να αναπροσαρμόζουν υποχωρητικά την στρατηγική τους, είτε να καταστρώνουν ήδη σχέδια για τις συμμαχίες εντός των κομματικών τειχών την επόμενη μέρα της εκλογής Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος αναφορικά με τις επαφές που θα κάνουν, το ακροατήριο που θα επηρεάσουν και το πόσο χρήσιμοι θα φανούν ξανά στο περιβάλλον Παπανδρέου μετά το 2007-2010.
Ο μόνος που δείχνει αμετακίνητος για λόγους καθαρά υστεροφημίας είναι ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος ο οποίος στηρίζει σθεναρά την υποψηφιότητα του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα μιας και ο ίδιος θεωρώ ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ότι το όνομα Ανδρέας απλά δεν φτάνει και φυσικά ούτε η μόνιμη Cult αναφορά συνεχώς στον Ορθόδοξο ήλιο του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ δεν αρκεί…Άλλωστε τα έργα και οι ημέρες του κυρίου Λοβέρδου στην πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου το 2010 ως Υπουργός, κάθε άλλο παρά Σοσιαλιστικά δεν είναι με το πετσόκομμα στα δημόσια έσοδα των Νοσοκομείων με το πρώτο μνημόνιο αλλά και με τις γενικότερες επιστημονικές εισηγήσεις του…Αποκορύφωμα όλων αυτών βέβαια και η υπόθεση της Novartis της οποίας πολιτικά τα κατάλοιπα κουβαλά ακόμα ο κ. Λοβέρδος, όχι τόσο σε επίπεδο οικονομικού και πολιτικού σκανδάλου αλλά σε επίπεδο πολιτικής φιλίας μιας και ο ίδιος σε καταθέσεις του σε διάφορες προανακριτικές επιτροπές για την υγεία δεν έκρυψε την προσωπική φιλία που έχει με έναν κορυφαίο υπουργό της Δεξιάς και πρώην υπουργό υγείας επί οικουμενικής τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, με τον οποίο πολλές φορές έχουν παίξει και μαζί τένις στο club της Εκάλης…Εικόνες και πράγματα τόσο τρανταχτά και τόσο δύσκολα ώστε να συγχωρεθούν ακόμα και από το πιο σκληρό μνημονιακό ακροατήριο του ΚΙΝΑΛ…Αλλά ο κ. Λοβέρδος δεν μπορεί να χωνέψει ακόμα ότι με αλλαγή από τα αποδυτήρια στο 90+ δεν έχει έρθει ακόμα η δική του πολιτική ώρα και ότι ενδεχομένως άθελα του να είναι πιο δημοφιλής στο κομματικό ακροατήριο της ΝΔ.
Από εκεί και μετά με το διάγγελμα υποψηφιότητας του κυρίου Παπανδρέου και το μήνυμα για Νέα Αλλαγή αλλά και τον ενθουσιασμό που βρήκε μέσα στις τάξεις πολλών Παπανδρεϊκών και μελών του ΚΙΝΑΛ, γύρισα με την σειρά μου στο 2009 και τις εκλογές που έγιναν στις 4 Οκτωβρίου.. Το τότε ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου βασίστηκε σε μια πολιτική καμπάνια που θύμιζε άλλες εποχές, όπου η ελληνική οικονομία ήταν σταθερότερη και η ελληνική κοινωνία άντεχε ακόμα. Με δηλώσεις του όπως το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» έδωσε μια εσφαλμένη αντίληψη στον ελληνικό λαό ότι το μέλλον της χώρας δεν είναι αβέβαιο, όπως τόνιζαν πολλοί, αλλά η πορεία προς την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση είναι μια απλή διαδικασία. Ειδικότερα, ο Παπανδρέου ανέφερε ότι «εμείς ξέρουμε που θα βρούμε τα λεφτά», ενώ έθεσε ως άμεσους στόχους την μείωση της φοροδιαφυγής, την μεγαλύτερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, καθώς και την ουσιαστική αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου…Γενικότερα, αιτίες όπως το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, τα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2008 και η δολοφονία Γρηγορόπουλου, καθώς και το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης (*που ήδη αναφέρθηκε), αποτέλεσαν ουσιαστικούς παράγοντες που οδήγησαν στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Οι βουλευτικές εκλογές του 2009 αποτέλεσαν ένα σημαντικό και κομβικό σημείο για την ελληνική πολιτική Ιστορία. Έπειτα από το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, πολιτικές διεργασίες όπως η εκλογή νέου Προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και οικονομικές αλλαγές όπως η είσοδος της χώρας στον Διεθνή Μηχανισμό Στήριξης, αποτέλεσαν τομές που σημάδεψαν τη πορεία της χώρας. Η πεντακομματική Βουλή που προέκυψε ήταν και η τελευταία με τόσο λίγα κόμματα, καθώς τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των κομμάτων δεν είναι λιγότερος από έξι ή επτά. Επίσης, τα ποσοστά των πρώτων δύο κομμάτων (που το 2009 ήταν ιδιαίτερα υψηλά), θα βιώσουν τα επόμενα χρόνια μια ραγδαία μείωση, επακόλουθο των ιδιαίτερων συνθηκών που προέκυψαν.
Και κάπως έτσι σε λιγότερο από έναν χρόνο μπήκαμε στην μνημονιακή δυστυχία και με την μορφή του κατεπείγοντος και με το επιχείρημα ότι σε 10 μέρες δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις ήρθε τον Μάιο του επόμενου χρόνου το 1ο Μνημόνιο για ψήφιση και κύρωση στην Ελληνική Βουλή, με τις ψήφους λοιπόν του 43% του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου και με τις συνυπογραφές της Συντηρητικής Δεξιάς που ονειρευόταν θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, πέρασε το πρώτο μνημόνιο με την ΝΔ να το καταψηφίζει και να κάνει τις αστειότητες με τα Αντιμνημονιακά Ζάππεια και έναν χρόνο μετά ο τότε Αρχηγός της και συγκάτοικος από τα φοιτητικά χρόνια του κ. Παπανδρέου Αντώνης Σαμαράς να κάνει την κωλοτούμπα του αιώνα και να επιστρέφει, μετά το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και να ψηφίζει και το μεσοπρόθεσμο και το 2ο Μνημόνιο αφού η αδιαφορία την Καγκελαρίου Μέρκελ προς το πρόσωπο του στο συνέδριο έκανε ιδιαίτερα δύσκολη την προσπάθεια του τότε να γίνει Πρωθυπουργός…
Τι θα μπορούσε λοιπόν να κάνει ο άνθρωπος που αφού με συγκεκριμένες υπογραφές το 2010 μας έβαλε στον μνημονιακό λαβύρινθο, άρχισε έπειτα να ταξιδεύει ανά τον κόσμο και να κάνει τον πολιτικό τουρίστα; τι ήταν αυτό που θα μπορούσε να κάνει την ώρα που ακόμα και σήμερα 12 χρόνια μετά όλοι τους υποστηρίζουν πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος;
Θα μπορούσε την επομένη της εκλογής του στην κυβέρνηση να πάει και να δανειστεί 400 δις αφού πολύ έγκυρες για τότε λένε ότι θα τα παίρναμε με πολύ χαμηλό επιτόκιο και ίσως να αποφεύγαμε την μετέπειτα κρίση, αλλά αντ΄ αυτού αυτός άρχισε να γυρίζει τον κόσμο και να διαλαλεί ”Βουλιάζουμε.. Είμαστε Διεφθαρμένοι…Δεν έχουμε Λεφτά που υπήρχαν αλλά δεν υπάρχουν…” δημιουργώντας πανικό, έναν πανικό που ήρθε και έμεινε 12 χρόνια…
Δεν ξέρω αν ψάχνει και αναζητά δικαίωση για το 2010-11 με την υποψηφιότητα και την εκλογή του αλλά σίγουρα για μένα το πρόβλημα δεν είναι αυτό…Το πρόβλημα είναι αυτοί που με την ψήφο τους θα του τη δώσουν…Και το πιστεύω ειλικρινά πως αν αυτοί οι λεγόμενοι Παπανδρεϊκοί του ΚΙΝΑΛ του δώσουν με το χέρι στην καρδιά διά της ψήφου τους, την πολιτική και ηθική δικαίωση απλά θα επιβεβαιώσουν την δική τους προέλευση και ταυτότητα, τόσο την κοινωνική όσο και την πολιτικο-οικονομική ότι ανήκουν δηλαδή σε αυτή την φανερά κρυφή τάξη της χώρας που δεν έχασε ούτε ένα ευρώ στα χρόνια της μνημονιακής κρίσης, που δεν έχασε κανένα προνόμιο και καμία απόλαυση…Το θεωρώ ψυχοπαθολογικά άξιο έρευνας να έχεις χάσει το 65% του εισοδήματος σου, να είσαι άνεργος χωρίς οικογένεια και χωρίς προοπτική εργασίας ή συνταξιοδότησης…Να έχεις ένα παιδί άνεργο και χωρίς προοπτική, να πηγαίνει ο μήνας 15 και να μην ξέρεις πως θα την βγάλεις…Να παθαίνεις σοκ με τις τιμές στην ενέργεια και στα βασικά αγαθά και να θέλεις να σηκώσεις πολιτικά στα χέρια την εκλογή Παπανδρέου…
Τώρα θα μου πείτε: ”Έλα ρε φίλε μόνο αυτός έφταιγε πιστεύεις;” Όχι αλλά σίγουρα ο χρόνος είναι κάτι το απόλυτα σαφές και αμείλικτο και σε αυτή την περίπτωση αυτός άνοιξε πρώτος την πόρτα στους οικονομικούς ”Βαρβάρους”…
Διαβάστε επίσης :
Άνοιξε η διαθήκη του Μίκη Θεοδωράκη-Εκτός διαθήκης ο Νίκος Κουρής.
Κατεχόμενα: Νέο ροζ βίντεο με πρωταγωνιστή συνεργάτη του Ντενκτάς (ΒΙΝΤΕΟ)
