Ας θυμηθούμε: Ο θάνατος του Γέρου του Μωριά – Του Παν. Αναστόπουλου

Το πρωί της 4ης Φεβρουαρίου 1843, η Ελλάδα ξυπνούσε φτωχότερη, γιατί έχασε το Στρατηγό της Ελληνικής Επανάστασης, που χάρη σε αυτόν και τους συμπολεμιστές του ήταν πλέον ελεύθερη. Ο μπαρουτοκαπνισμένος πολεμιστής, ο αρχιστράτηγος του αγώνα, είχε πολύ καταπονηθεί από τις περιπέτειες της ζωής του και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην τελευταία μάχη με το χάροντα.

Η Ελλάδα που έμπλεξε στα γρανάζια του εμφυλίου πολέμου και των πολιτικών της εποχής και ευγνωμονούσα τον οδήγησε σε δίκη, τον καταδίκασε σε θάνατο, τον φυλάκισε δύο φορές και δολοφόνησε άνανδρα τον γιό του Πάνο. Ευτυχώς που ο νεαρός Όθωνας, τον δικαιώνει μετά την ενηλικίωσή του και τον τίμησε με τον βαθμό του στρατηγού και τα αξιώματα του Συμβούλου της Επικρατείας και του Αυλάρχη.

Λίγους μήνες πριν πεθάνει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, σαν να είχε προαισθανθεί το τέλος του, αποφάσισε να συναντήσει τους φίλους του στην Πελοπόννησο, αλλά και να συμφιλιωθεί με τους αντιπάλους του. Πήγε, επίσης, στις Σπέτσες και στην Ύδρα, όπου και αντάλλαξε ασπασμό συγνώμης με τον Κουντουριώτη, που τον είχε φυλακίσει στο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στο νησί.

Επισκέφθηκε και συγχώρησε ακόμη και τον Κωνσταντίνο Σχινά, ο οποίος ως Υπουργός Δικαιοσύνης επί Αντιβασιλείας των Βαυαρών, εκβίαζε για τη θανατική του καταδίκη, όταν οι δικαστές Πολυζωίδης και Τερτσέτης τίμησαν με την στάση τους την έννοια του δικαίου και σεβάστηκαν την προσφορά ενός κορυφαίου αγωνιστή για την κατάκτηση της ελευθερίας.
Τους αποχαιρέτησε όλους. λες και θα έφευγε για μακρινό ταξίδι.

Την 1η Οκτωβρίου του 1843 ο Κολοκοτρώνης πάντρεψε τον γιο του Κολίνο με την εγγονή του Ιωάννη Καρατζά, ηγεμόνα της Βλαχίας. Ο γάμος αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κοσμικά γεγονότα της Αθήνας την εποχή εκείνη. Ήταν παρόντες όλοι οι επίσημοι αλλά και οι εκπρόσωποι των ξένων πρεσβειών. Ο Κολοκοτρώνης ήταν ευδιάθετος και διασκέδαζε με την καρδιά του.

Το βράδυ της 3ης Φεβρουαρίου παραβρέθηκε σε έναν χορό στο παλάτι του Όθωνα και ήταν πολύ ευδιάθετος. Λένε, μάλιστα, ότι ζήτησε από τον Βασιλιά να πει στους μουσικούς να παίξουν ελληνικούς χορούς. Χαρούμενος ο Γέρος χόρευε με τις κυρίες των τιμών. Όταν ο Αναγνώστης Δεληγιάννης του είπε ότι ήπιε λίγο παραπάνω, ο Κολοκοτρώνης απάντησε ότι ήθελε να γλεντήσει τις τελευταίες του στιγμές.

Επέστρεψε στο σπίτι όπου ζούσε με τον γιο του Γενναίο, στη σημερινή οδό Κολοκοτρώνη (στο κέντρο της Αθήνας) γύρω στις 12μμ. Στις 3πμ οι οικείοι του διαπίστωσαν ότι δεν ήταν καλά και έσπευσαν να καλέσουν τους γιατρούς Γλαράκη, Ρέζερ και Οικονόμου, οι οποίοι δυστυχώς δεν κατάφεραν να τον επαναφέρουν από την εγκεφαλική συμφόρηση. Ειδοποιήθηκαν αμέσως τα παιδιά του, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συμπολεμιστές του.

Οι Αθηναίοι μόλις άκουσαν τη φήμη ότι ο Γέρος είχε αρρωστήσει, παρατούσαν τις δουλειές τους και έτρεχαν στο σπίτι του να μάθουν κάτι περισσότερο. Με μιας, τα πάντα σταμάτησαν να λειτουργούν. Τα Υπουργεία, οι Υπηρεσίες, το Πανεπιστήμιο, τα σχολεία, τα καταστήματα. Τα πάντα. Σε όλη τη χώρα έσπευδαν στις εκκλησίες να προσευχηθούν και λαϊκοί μουσικοί με τις τσαμπούνες τους, ‘’έκλαιγαν’’ με τον δικό τους τρόπο. Παλιοί αγωνιστές, υπέργηροι πλέον, ζώστηκαν με τα άρματά τους, φόρεσαν τις καλές τους φορεσιές και μαζί με χιλιάδες άλλους Αθηναίους συγκεντρώθηκαν γύρω από την κατοικία του Κολοκοτρώνη.

Η καρδιά του ανθρώπου που με τη σοφία και τον στρατηγικό του νου θεμελίωσε την Ελληνική Επανάσταση στον Μοριά με την άλωση της Τριπολιτσάς και την καταστροφή του Δράμαλη και που, παρά τους δύο εμφυλίους, κατόρθωσε να συντηρήσει ζωντανό τον αγώνα επί 8 χρόνια, σταμάτησε να κτυπά στις 11π.μ. της 4ης Φεβρουαρίου του 1843.

Η Κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος. Την ημέρα της κηδείας ο θρυλικός Γέρος του Μοριά έβγαινε για τελευταία φορά από το σπίτι του μέσα στο φέρετρο φορώντας την στολή του Στρατηγού και τα τσαρούχια, ζωσμένος τα άρματά του. Γύρω από το φέρετρο βρίσκονταν όλοι οι εν ζωή εναπομείναντες συμπολεμιστές του και μεταξύ αυτών οι Γιατράκος, Δεληγιάννης, Κουντουριώτης, Δημ. Πλαπούτας, Μακρυγιάννης, Παλαμίδης και άλλοι.

Οι συμπολεμιστές του τοποθέτησαν κάτω από τα πόδια του μια τουρκική σημαία για να συμβολίζει τον τρόπο που πάτησε την τουρκική σκλαβιά. Για να «πατάει για πάντα την Τουρκιά». Δεξιά και αριστερά του την περικεφαλαία, τον θώρακα του και τον σκέπασαν με τη Γαλανόλευκη.

Σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, το Συμβούλιο της Επικρατείας και πλήθος κόσμου ακολούθησε την πομπή που οδήγησε τον νεκρό στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ειρήνης, διασχίζοντας την οδό Ερμού και στρίβοντας δεξιά στην Αιόλου. Μαζί με όλους τους άλλους ακολουθούσε την πομπή και ο Πρόεδρος της Φιλικής Εταιρίας Ανδρέας Μεταξάς και τα μέλη του ΔΣ.

Όταν το φέρετρο έβγαινε από τον Ι. Ναό της Αγίας Ειρήνης στην Πλάκα και στη διαδρομή προς το Α’ νεκροταφείο, ο κόσμος, κλαίγοντας, φώναζε συνεχώς την ιαχή των μαχών στον Μωριά «Κολοκοτρώνης πολεμά και Τούρκο δεν φοβάται».

Διαβάστε επίσης:

Απόκριες 2023 – Πότε πέφτουν Τσικνοπέμπτη, Ψυχοσάββατο και Καθαρά Δευτέρα

Τι ισχύει με το πρόστιμο για τις αλυσίδες στα οχήματα

ΕΥΟΣΜΟΣ ΚΟΡΔΕΛΙΟ-“Πονηρή” πρόσκληση συμμετοχής στην ομάδα φιλόζωων εθελοντών για … τα μάτια του κόσμου

Ας θυμηθούμε: Τα πρόσθετα “Ε” στα τρόφιμα -Του Παν. Αναστόπουλου