Νέα Δημοκρατία και το χαμένο στοίχημα – Του Αργύρη Μαρμαρά

Όταν εξελέγη ο κύριος Μητσοτάκης το θέμα δεν ήταν αν θα διαχειριστεί καλά μία κρίση όπως αυτή του κoρωνοϊού. Έτσι και αλλιώς η Ευρωπαϊκή Ένωση μας έχει δώσει τόσα πολλά λεφτά για θέματα υποδομών που κάτι τέτοιο θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο. Το θέμα ήταν να πάρει ώθηση η ελληνική οικονομία έτσι ώστε να δοθούν ευκαιρίες σε νέες δυνάμεις να εκφραστούν και να δημιουργήσουν.
Τι συμβαίνει τώρα; Αν χτυπήσει κανείς θέσεις εργασίας στο Google το πρώτο αποτέλεσμα που βγαίνει είναι ΑΣΕΠ δηλαδή δημόσιο. Ο διογκωμένος και δυσκίνητος ΟΑΕΔ δίνει επιδοτήσεις για την νεανική επιχειρηματικότητα αλλά είναι κάτι λιγότερο από ασπιρίνες. Όταν τελειώσουν οι επιδοτήσεις οι νέες εταιρείες θα έρθουν αντιμέτωπες με την υπερφορολόγηση, τις ασφαλιστικές εισφορές που συνεχίζουν να είναι πολλές ανάλογα με το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρουν οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας και τη δυσπιστία και γραφειοκρατία της ελληνικής εφορίας.
Για ποιο λόγο να είναι υποχρεωτικό να ασφαλιζόμαστε στον δημόσιο τομέα και να μην επιλέγουμε εμείς αν θα ασφαλιστούμε στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα; Το νομοσχέδιο του κυρίου Χατζηδάκη είναι πολύ κακό για το τίποτα. Ο ιδιωτικός τομέας θα συνεχίζει να παρανομεί όταν τόσοι πολλοί και πολλές προσπαθούν να βρουν εργασία και οι θέσεις στον ιδιωτικό τομέα είναι τόσες λίγες την ίδια ώρα που ισχύουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά για τον δημόσιο τομέα όπου δεν υπάρχει ουσιαστική αξιολόγηση ούτε ουσιαστική επίβλεψη χάρη σε ένα δαιδαλώδες σύστημα. Το θέμα δεν είναι η περαιτέρω ρύθμιση του εργασιακού τοπίου αλλά η περαιτέρω ελάττωση της δαπάνης του ελληνικού κράτους έτσι ώστε να μεγαλώσει η πίτα του ιδιωτικού τομέα
Ο κύριος Μητσοτάκης διαχειρίζεται ενώ πρέπει να καινοτομήσει. Στην Βουλγαρία τα Πανεπιστήμια έχουνε πλημμυρίσει από Έλληνες εγγεγραμμένους διδακτορικούς φοιτητές που ελπίζουν και αυτοί για μια θέση στο δημόσιο όταν θα πάρουν πτυχίο από τα ιδρύματα της Βουλγαρίας. Την ίδια ώρα η κυρία Κεραμέως υπόσχεται επιπλέον προσλήψεις και χάνει πολιτικό κεφάλαιο για ένα θέμα που δεν είναι άμεσης ανάγκης.
Το θέμα είναι να ξεκινήσουν οι ζυμώσεις για να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το κέντρο Σταύρος Νιάρχος είναι μια καλή περίπτωση για το τι μπορεί να κάνει ο ιδιωτικός τομέας. Αλλά μιλάμε πάλι για μονιμοποιήσεις συμβασιούχων που αυτοί τη φορά έχουν το όνομα ΜΟΔΙΠ και σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο είναι δίκαιο το αίτημά τους να θέλουν να μονιμοποιηθούν. Βέβαια ξέχασε να πει ότι εξαρχής έχουν προσληφθεί με αδιαφανή κριτήρια και έχουμε επανάληψη της υπόθεσης της καταστροφικής διακυβέρνησης Καραμανλή – Παυλόπουλου που με τις μονιμοποιήσεις και τη διαχείριση των καταστάσεων φτάσαμε στη χρεωκοπία που τόσοι πολλοί ξέχασαν τόσο εύκολα.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα μείνει στην ιστορία ως ο μόνος πολιτικός που πήγε να τα βάλει στα ίσα με το βαθύ κράτος του πράσινου και γαλάζιου κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού. Έχασε την άνιση μάχη μιας και χάρη σε έναν εκλογικό νόμο ενώ είχε το 47% της ψήφου των Ελλήνων δεν μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ποτέ δεν προσπάθησε να τα βάλει στα ίσα με τα προβλήματα που μαστίζουν την χώρα και να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα.
Η νέα γενιά είναι απογοητευμένη και με το δίκιο της όταν πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι και άνεργες και αν δεν υπήρχε ο θεσμός της οικογένειας στην Ελλάδα θα είχαμε πολύ άσχημες καταστάσεις. Και ας μην ξεχνάμε την Σκύλα και τη Χάρυβδη του κυρίου Βελόπουλου και του κυρίου Τσίπρα για να μην πούμε για το κίνημα αλλαγής που αν θεωρεί τόσο πολύ χαρισματική την ιστορική φυσιογνωμία του Ανδρέα Παπανδρέου φοβάται να πει το όνομα ΠΑΣΟΚ.
Κάποτε το θέμα ήταν να μπουν νέα πρόσωπα στην πολιτική. Τώρα το θέμα είναι να μπουν νέες ιδέες. Λιγότεροι φόροι, λιγότερο κράτος, λιγότερη παρέμβαση. Περισσότερη επιχειρηματικότητα καινοτομία και ελεύθερη οικονομία.