maryleria@gmail.com
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος… Ένας Άγιος αλλιώτικος. Μακριά από τα στάνταρ και τα πρότυπα των Ορθοδόξων χριστιανικών δεδομένων περί Αγίων. Καθολικός γαρ. Ένας Άγιος αφιερωμένος για να δοξάζει την γιορτή των ερωτευμένων. <Έρως ανίκατε μάχαν> και κάπως έτσι και αυτός ο Άγιος Βαλεντίνος ξεκινάει την ιστορία του μια φορά και ένα καιρό σε ένα παραμύθι που δεν τελειώνει ποτέ. Ο έρωτας υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει. Δυνατός, παθιασμένος, τρυφερός, ρομαντικός, απαγορευμένος, ανεκπλήρωτος, καταστροφικός, ανιδιοτελής, μονόπλευρος, κεραυνοβόλος, τοξικός.
Δεν ξέρω πραγματικά πόσα ακόμη επίθετα θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω τις τόσες μορφές και εκδοχές που μπορεί να έχει ένας έρωτας. Έρωτας απλός αλλά και πολύπλοκος. Έρωτας κατανοητός χωρίς εξηγήσεις και δικαιολογητικά κάποιες φορές. Έρωτας που συμβαίνει, υπάρχει και τον ζεις. Και είναι και εκείνες οι άλλες οι φορές, που η κολλητή σου, ο κολλητός σου εκτελούν χρέη ψυχαναλυτή και σε ακούνε με τις ώρες(και χωρίς να πληρώνονται)να αναλύεις συμπεριφορές, συναισθήματά και πράξεις μέσα από απανωτά και αναπάντητα<γιατί;> Έρωτας ανεκπλήρωτος που σε οριοθετεί μέσα από πρέπει και <μη> που ποτέ δεν θέλησες. Που σε αφήνει με συναισθηματικά κενά μέχρι να ξανασυναντηθείς με κάποιο από τα βέλη του φτερωτού αυτού ζουμπουρλούδικου Θεού. Και ξανά από την αρχή! Πόσες φορές δεν ορκίστηκες στον εαυτό σου ότι δεν θα ξαναπέσεις με τα μούτρα σε ένα καινούργιο έρωτα; Και πόσες φορές δεν τήρησες την υπόσχεση σου; Έρωτας κεραυνοβόλος .Με την πρώτη ματιά. Με το <χαίρεται>. Από αυτούς που ζεις στην εφηβεία και αν είσαι τυχερός τους ξαναζείς σε μια παρατεταμένη εφηβεία μετά τα δεύτερα -άντα. Αυτό το γλυκό σφίξιμο στο στομάχι κάθε φορά που σκέφτεσαι την μορφή του/της. Ένα φτερούγισμα στην καρδιά από πεταλούδες και την αίσθηση ότι όλο το ζωικό βασίλειο βρίσκεται στα ζωτικά σου όργανα που βρίσκονται κοντά στην περιοχή της καρδιάς σου. Μηνύματα, τηλεφωνήματα, αναπάντητες κλήσεις (κατά το άκουσμα της Παπαρίζου) από το πρωί μέχρι την ώρα που θα βρεθείτε. Και πάλι από την αρχή. Να ξενυχτάς αγκαλιά με το κινητό σου τηλέφωνο ενώ περιμένεις μια απάντηση, μικροκαυγαδάκια, συγνώμες ,μέχρι το μαγικό….ήχο κλήσης του τηλεφώνου σου. Να συνομιλείτε με τις ώρες μέχρι να ξημερώσει και μέχρι να ακουστεί και από τους δύο…<κλείσε εσύ..>
<όχι δεν κλείνω. Κλείσε εσύ>. Να κοιμάσαι δυο μόλις ώρες και να ξυπνάς με ένα ηλίθιο (για τους άλλους, εσύ ξέρεις!)χαμόγελο και με μία άρνηση ακοής, οικειοθελώς ,για το τι ακούγεται ή συμβαίνει τριγύρω σου. Έρωτας τυφλός. Πόσο το εκτιμάς όλο αυτό μακροπρόθεσμα . Ε;
Έρωτας που δεν σου αφήνει περιθώρια για να διακρίνεις ελαττώματα και μειονεκτήματα στο έτερο ήμισυ. Που δεν σου δίνει χώρο και χρόνο, για να εντάξεις στην καθημερινότητά σου γκρίνιες, διαμαρτυρίες ή μιζεροκαταστάσεις. Δεν σε ενοχλεί τίποτα. Απολύτως τίποτα. Αυτό είναι ο έρωτας. Να βιώνεις καθημερινά τόσο όμορφα και έντονα συναισθήματα που δεν θα υπάρχει χώρος στην καρδιά ή στο μυαλό σού για να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο που δεν είναι εξίσου όμορφο.
14 Φεβρουάριου. Μια φορά και ένα καιρό ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος….
Και εξακολουθεί να είναι…Και θα είναι.
Από <το μονόγραμμα > του Ελύτη και την <αγάπη> του Καρυωτάκη μέχρι το <ακόμη > του Μπενεδέτι και την <Αντίστροφη μέτρηση > της Χατζηλαζάρου. Πάντα είχα την αίσθηση ότι ο έρωτας και η ποίηση είναι δίπλα-δίπλα. Όχι συγγενείς. Όχι γνωστοί .Όχι φίλοι. Είναι μαζί. Χωρίς προσδιοριζόμενο βαθμό συγγένειας. Μπορεί να είναι και εραστές….
Έρωτας….
Αν ακόμη δεν τον έχεις βρει…
Κάλεσε τον.
<Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που ακόμη δεν έχουμε ταξιδέψει. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα. Και αυτό που θέλω να σου πω δε στο ‘χω πει ακόμα >
Ναζίμ Χικμέτ
Αγαπημένος και αισιόδοξος.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος.
Ήταν και είναι πολλοί οι ποιητές που θα δοξάσουν τον έρωτα.
Και θα είναι πολλές οι καρδιές που θα περιμένουν τον έρωτα…..
Το θέμα είναι να το ζήσεις!
Happy Valentine’s day!
