Αρεσκόμαστε σε πολιτικά φετίχ, όπως είναι η αλλαγή, ο εκσυγχρονισμός, οι μεταρρυθμίσεις και ασφαλώς, εσχάτως, η ανανέωση. Η τελευταία, βεβαίως, είναι πάντα απαραίτητη· απαντά, άλλωστε, παντού στη φύση. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι δεν αλλάζεις κάτι όταν δουλεύει. Το αλλάζεις μόνον όταν ΔΕΝ δουλεύει. Υπό την έννοια αυτή, οι αλλαγές (πρέπει να) στοχεύουν στη βελτίωση του ήδη λειτουργούντος και όχι στην αντικατάστασή του με την ελπίδα ότι … θα δουλέψει! Αυτό, φυσικά, ισχύει στην πραγματικότητα, αλλά όχι και στην πολιτική πρακτική από ό,τι φαίνεται.
Έτσι, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να κρατήσει την έδρα της Α΄ Θεσσαλονίκης αφήνοντας εκτός Βουλής τον Χάρη Καστανίδη. Πρόκειται, βεβαίως, για δικαίωμά του —δικαίωμα που ανήκει σε όλους τους αρχηγούς των κομμάτων. Τι κι αν διαβεβαίωνε, ωστόσο, ο ίδιος και οι συνεργάτες του, πολίτες, δημοσιογράφους και νυν βουλευτές ότι «η έδρα θα επιστραφεί στον Καστανίδη» στις εκλογές της 25ης Ιουνίου· ο Χάρης Καστανίδης δεν θα βρίσκεται τη Δευτέρα στη Βουλή για την ορκωμοσία. Ο πρώτος στην Α΄ Θεσσαλονίκης, έστω και με μικρή διαφορά από τον δεύτερο, μένει εκτός! Δεν είναι, όμως, μόνον ο αριθμός των ψήφων. Ο Χάρης Καστανίδης είναι από τους πιο έμπειρους στη Χαριλάου Τρικούπη σε ό,τι αφορά τα κοινοβουλευτικά, ο οποίος σήκωσε το βάρος των υποκλοπών. Τότε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεώρησε την παρουσία του απαραίτητη ή σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Χάρη Καστανίδη (ήμουν απαραίτητος) «όταν ζητούσε εναγωνίως να αναλάβω την ευθύνη για τη διαχείριση κρίσιμων θεμάτων στη Βουλή, χωρίς τότε να σκέφτεται ότι πρέπει να δώσει την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους».
Το επιχείρημα περί χαμηλού ποσοστού στην Α΄ Θεσσαλονίκης, γεγονός που εν μέρει χρεώνεται (και) στον Χάρη Καστανίδη, και υψηλού ποσοστού στην Κρήτη — όπου το ΠΑΣΟΚ αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα—, δικαιολογεί τον «αποκλεισμό» Καστανίδη. Ούτε λόγος, ασφαλώς, για την εύλογη απορία «γιατί ο Καστανίδης να χρεώνεται την καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο παρά την απόλυτη απογοήτευση και τη διάχυτη λαϊκή οργή πήρε το γνωστό ποσοστό, όταν κατάφερε να αναδειχτεί πρώτος μπροστά από «φρέσκα» πρόσωπα»; Με ένα αντίστροφο σκεπτικό, ωστόσο, θα διατυπωνόταν η άποψη «Δεν θα μπορούσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να κρατήσει έδρα στην Κρήτη, κρητικός ων, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την ‘πράσινη’ δυναμική εκεί; Γνωρίζει, δηλαδή, καλύτερα τα ‘κατατόπια’ στη Θεσσαλονίκη ή ‘κάνει πλάτες’ σε εκλεκτούς»;
Μπορεί να δικαιολογείται η απόφαση αποκλεισμού του Χάρη Καστανίδη από τα έδρανα της Βουλής με το επιχείρημα της «ανανέωσης»· αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι γίνεται αποδεκτό από τους Θεσσαλονικείς που άλλον ψήφισαν και άλλον έχουν! Τα λόγια του αποκλεισθέντος κοινοβουλευτικού ανδρός, μεστά πάντα νοήματος, ηχούν σαν καταπέλτης στο «ανδρουλακικό» επιχείρημα: «Την ανανέωση είτε επιλέγεις να την επιβάλεις ως αρχηγός έγκαιρα με απόφασή σου είτε, αλλιώς, σέβεσαι και τιμάς την επιλογή των ψηφοφόρων, χωρίς διαβουλεύσεις άγνωστων παρασκηνίων».
Μάλλον γίνεται φανερό ότι τα προλεχθέντα ταυτίζονται με το (πολιτικό) ήθος, που επίσης γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει, μιας και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν κράτησε τον λόγο του, ωθώντας πολλούς —και σίγουρα τους Θεσσαλονικείς— να τον θεωρούν πια ως «Λάκη τον κολοτούμπα».
