Κρίση στις ουκρανο-ρωσικές σχέσεις και η θέση της Ελλάδας – Του Θανάση Μανουσάκη

Απρόβλεπτες διαστάσεις φαίνεται να παίρνει η κρίση στις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις, με την παρέμβαση της Δύσης (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΝΑΤΟ) μια ένταση που δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά στις σχέσεις των δυο χώρων, μια κρίση που ενδεχομένως υπάρχει φόβος ότι μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική σύγκρουση.
Τις τελευταίες ημέρες και ώρες δυστυχώς η ένταση στην περιοχή στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, αντί να αποκλιμακώνεται αυξάνεται. Παρά τις προσπάθειες για διπλωματική λύση σε όλες τις πλευρές, παρά την αρχική αισιοδοξία, την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου που μεταδόθηκε η είδηση ότι από ρωσικής πλευράς αποχώρησαν οι στρατιωτικές δυνάμεις από την περιοχή.
Υπήρξε αμφισβήτηση αυτών των πληροφοριών από την Δύση. Το ΝΑΤΟ με δηλώσεις του γραμματέα Γιέν Στόλτμπεργκ, σύμφωνα με τις αμερικανικές και βρετανικές μυστικές πληροφορίες, δήλωσε πως υπήρχε η εκτίμηση ότι τα ρωσικά στρατεύματα παραμένουν στα σύνορα της χώρας με την Ουκρανία, και ότι επίκειται προσπάθεια εισβολής.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο, την Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου, που εξέφρασε την άποψη ότι η πιθανότητα ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι αυξημένη τις επόμενες ημέρες, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται να επικοινωνήσει με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά υπογράμμισε ότι «υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί η κρίση με την διπλωματία».
Σε όλες αυτές τις δραματικές εξελίξεις είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος της Ελλάδας, ως χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ αλλά και λόγω των σχέσεων που παραδοσιακά, ειδικά ιστορικά, έχει με την Ρωσία και μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό διπλωματικό ρόλο για την αποφυγή ενδεχόμενης πολεμικής σύγκρουσης ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία.
Σημαντική εξέλιξη τις τελευταίες ώρες είναι η είδηση για την επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στην Μόσχα, την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, όπου θα συναντηθεί με τον ομόλογό του, Σεργκεί Λαβρόφ, σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της έντασης.
Το θέμα απασχόλησε και το ελληνικό κοινοβούλιο, την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου, κατά την συζήτηση στην Βουλή, των συμφωνιών εξοπλισμού των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας, όπου σημειώθηκε έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, όχι μόνο για τις αμυντικές συμφωνίες και την σχέση με τις ΗΠΑ λόγω και των αμερικανικών βάσεων στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και τις ελληνο-ρωσικές σχέσεις. Ειδικά την στάση που θα πρέπει να επιλέξει η Ελλάδα στην ρωσο-ουκρανική κρίση.
Με βάση όλα τα παραπάνω και με δεδομένο και αυτονόητο, κατά την προσωπική άποψη του γράφοντος, τον προσανατολισμό της Ελλάδας και λόγω της γεωπολιτικής θέσης προς την Δύση- χωρίς να παραγνωρίζονται οι ελληνο-ρωσικές παραδοσιακές καλές σχέσεις- λόγω κοινής ορθόδοξης πίστης και λόγω του απόδημου Ελληνισμού που ζει και αναπτύσσεται στην Ρωσία όπως και στην Ουκρανία, η χώρα μας καλείται να παίξει ένα ρόλο, όχι τόσο ισορροπητικό αλλά κυρίως ειρηνικό για την εκτόνωση της έντασης στις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις.
‘Έτσι η επίσκεψη του Νίκου Δένδια στην Μόσχα, μαζί με άλλες ενδεχόμενες διπλωματικές πρωτοβουλίες από την Ελλάδα, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση και το ΝΑΤΟ, πρέπει μαζί με ευρύτερες διπλωματικές πρωτοβουλίες να φέρει άμεσα αποτελέσματα που θα οδηγήσουν στην εξάλειψη της έντασης.
Όλα αυτά με γνώμονα ότι πέρα από την ενεργειακή κρίση και ενδεχομένως την γενικότερη οικονομική κρίση, αυτή η κατάσταση θα θέσει σε κίνδυνο, ή τουλάχιστον σε δοκιμασία την παγκόσμια ειρήνη με απρόβλεπτες συνέπειες, ενδεχομένως και στην περιοχή που βρίσκεται γεωπολιτικά η Ελλάδα, στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Ας ελπίσουμε ότι οι επόμενες ημέρες και ώρες θα φέρουν το ποθητό από πολλούς αποτέλεσμα ειρήνης και όχι πόλεμο στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, για αυτό θα επανέλθουμε αναμένοντας τις κρίσιμες εξελίξεις και ελπίζοντας σε αίσια ειρηνική κατάληξη.