maryleria@gmail.com
Με το Halloween ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη σχέση. Απόλυτα φυσιολογικό θα μου πεις. Δεν γεννήθηκα και ούτε μένω στην Αμερική για να γιορτάζω κάθε Οκτώβρη μασκαρεμένη και σκαλίζοντας κολοκύθες! Tι Halloween δηλαδή να ζήσω; Εδώ έχουμε αποκριές, τριώδιο και καρναβάλια, όσον αφορά στα μασκαρέματα και σε τέτοιου είδους ιστορίες. Δεν έχουμε βέβαια κολοκύθες. Η τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι πρότινος. Ότι δηλαδή Halloween και αποκριές έχουν μια συσχέτιση! Αμ δε!! Καμία απολύτως. 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται κάθε χρόνο το Halloween και έχει τις ρίζες του στην Ιρλανδία, στην Σκωτία και στην Ουαλία απο το 16ο αιώνα.
Άμεσα συνδεδεμένος με το Halloween αν είναι και ο κύριος Jack ( όχι ο jack Daniels). Κάποιος άλλος Jack. Δεν τον ξέρεις. Ο κύριος Jack λοιπόν είναι η κύρια αιτία για τα φαναράκια και τον όποιο συσχετισμό του Halloween με μυστικισμό.
Trick or treat και ευκαιρία για γλυκά, σοκολάτες και ότι άλλο παραπέμπει σε γλυκές, αμαρτωλές ως προς την παχυντική τους δράση, λιχουδιές. Κάπου εκεί αντιλήφθηκα πόσο πραγματικά πολύ απέχει από τις δικές μας αποκριές. Φαναράκια λοιπόν για να διώχνουν τα κακά πνεύματα, που είναι ιδιαίτερα ενεργά, εκείνη την ημέρα. Μια ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με την παράδοση πάντα, μπορεί να υπάρξει επικοινωνία ανάμεσα στον πάνω κόσμο και στο κόσμο των νεκρών. Ε! Λοιπόν πιο πολύ σε ψυχοσάββατο μου κάνει όλο αυτό παρά σε αποκριάτικο μασκάρεμα.
Όχι ότι δεν μου αρέσει. Του εναντίον δηλαδή. Άσε που με εξιτάρει ότι εμπεριέχει στοιχεία μυστικισμού και καλεσμένα πνεύματα από τον άλλο κόσμο! Πάντως η κολοκύθα με όλο αυτό το τελετουργικό του σκαλίσματος αν και με όψη τρομακτική συγκεντρώνει στοιχεία δημιουργικά και ευχάριστα. Ίσως γιατί αφορά σε φάρσες ή γλυκά που ζητούν ή υπόσχονται μικρά παιδιά, μασκαρεμένα ή όχι.
Φέτος για πρώτη φορά αγοράσαμε με το γιο μου μια τέτοια πορτοκαλί γλυκούλα κολοκύθα. Ένα μεσημέρι περνώντας από το μανάβικο της γειτονιάς την είδαμε μαζί με τις υπόλοιπες της παρέας κολοκύθες. <Δες ! Μου λέει. Κολοκύθες. Αγοράζουμε μία;> Χατίρι δεν χαλάω και κάπως έτσι βρεθήκαμε εχθές Παρασκευή να ασχολούμαστε ένα δίωρο στην κουζίνα σχεδιάζοντας και σκαλίζοντας μια κολοκύθα. Για πρώτη φορά. Την αλήθεια μου θα σου την πω. Α! Σκληρή η κολοκύθα. Άπα πα! Και δεν ήταν και καμιά μεγάλη η ιδιαίτερα βαριά. Το πολύ 2 κιλά. Φαντάσου δηλαδή να είχαμε αγοράσει τελικά μια από τις τεράστιες που χαζεύαμε σε μερικά μανάβικα τις προηγούμενες ημέρες. Να είχαμε να σκαλίζουμε κανένα δίωρο ακόμη. Να τελειώσουμε αύριο. Είχα ακούσει διάφορα για την περίφημη κολοκυθόσουπα βελουτέ που προκύπτει από το εσωτερικό της κολοκύθας Halloween. Με το που την άνοιξα όμως την κολοκύθα οι σπόροι ήταν περισσότεροι από το περιεχόμενο. Ζήτημα να βγήκε ένα φλιτζάνι ωμής κολοκύθας χρώματος πορτοκαλί. Με την όρεξη έμεινα για την κολοκυθόσουπα βελουτέ. Δεν βαριέσαι. Εξάλλου το ταξίδι είναι που μετράει σκέφτηκα…Η όλη διαδικασία και ο ουσιαστικός χρόνος που περνάς παρέα με αυτούς που αγαπάς ε …και παρέα με μια κολοκύθα. Ας όψεται το ξενόφερτο μεν, ευδιάθετο δε Halloween.
Και αφού κολοκυθόσουπα δεν γεύτηκα είπα να δοκιμάσουμε ότι λιχουδιά με extra θερμίδες, χρωστικές υπάρχει σε ένα τριήμερο εορταστικό surprise Halloween party. Παρασκευή με Κυριακή. Άναψα λοιπόν κεριά, ζωγράφισα πορτοκαλί χρώματος μπαλόνια και φαναράκια με μορφή κολοκύθας, έστρωσα μπουφέ σε αποχρώσεις μαύρου -πορτοκαλί και… lets Halloween!
Η πρόθεση είναι που μετράει. Και η διάθεση που δημιουργείται μέσα από μικρές καθημερινές αφορμές για γιορτή.
Και του χρόνου!
Με μεγαλύτερη κολοκύθα!
Trick or treat;
Διαβάστε επίσης :
Αναμνήσεις μαθητικών παρελάσεων… – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά
Ευτράπελες καταστάσεις: Παρέλασαν με ανάποδα τη σημαία στη Σύρο την 28η Οκτωβρίου
ΚΡΗΤΗ: Έσπαγαν τα πλακάκια με κομπρεσέρ στο γάμο (ΒΙΝΤΕΟ)
Βιώνουμε κρίση αξιών. Πρέπει να γίνουμε και πάλι άνθρωποι – Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Δείτε επίσης :
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011 Οι Ευέλπιδες αρνούνται να αποχωρήσουν από την Παρέλαση
