Συνέντευξη του δικηγόρου Βασίλη Σιδηρόπουλου στο politispress.gr για την αστυνομική βία στον δημοσιογράφο Γαβριήλ Αβραμίδη
Γ. Αβραμίδης: Κύριε Σιδηρόπουλε,πως κρίνετε τα περιστατικά της αστυνομικής βίας, για τα οποία μάλιστα υπήρξε οξύτατη πολιτική αντιπαράθεση στην βουλή; Κατά τη γνώμη σας υπήρξε υπέρμετρη και αδικαιολόγητη αστυνομική βία, ή το γεγονός διογκώθηκε από τα Μ.Μ.Ε.
Β. Σιδηρόπουλος: Ναι, υπήρξε αστυνομική βία, αλλά το γεγονός όχι απλώς διογκώθηκε από τα Μ.Μ.Ε., αλλά υπήρξε και λάθος τοποθέτηση από αυτά. Μιλούσανε για αστυνομική βία με πηχυαίους τίτλους, αμέσως μετά το λιντσάρισμα του νεαρού αστυνομικού, τη στιγμή που ο ίδιος χαροπάλευε στο νοσοκομείο. Αυτό φανερώνει έλλειψη σεβασμού, είναι αδόκιμο, άτοπο και άστοχο, απέναντι στο νεαρό αστυνομικό που δίνει μάχη για τη ζωή του.
Γ. Αβραμίδης: Πώς προκλήθηκε κατά τη γνώμη σας και από που προήλθε το περιστατικό της αστυνομικής βίας απέναντι σε πολίτες; Μήπως υπήρξε πολιτική εντολή; Που απέβλεπε η επίθεση στον αστυνομικό; Τα δυο περιστατικά συνδέονται μεταξύ τους;
Β. Σιδηρόπουλος: Θα σας πω. Δεν υπάρχει αλληλουχία, συνάφεια, η σειρά των γεγονότων είναι κατασκευασμένη. Έχουμε συνεχόμενες, 140 τον αριθμό διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα για τον Κουφοντίνα και τα νεύρα των αστυνομικών είναι τεντωμένα. Γίνεται το περιστατικό της αστυνομικής βίας, παραδεκτό, υπαρκτό και καταδικασθέν και στη συνέχεια λιντσάρουνε τον αστυνομικό. Χωρίς λογική. Δηλαδή η απάντηση του παρακράτους στην αστυνομική βία, ήταν το λιντσάρισμα του νεαρού αστυνομικού. Έτσι ξετυλίγεται το κουβάρι.
Γ. Αβραμίδης: Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο της υπόθεσης, των δύο περιστατικών που εκτυλίχθηκαν.
Β. Σιδηρόπουλος: Κοιτάξτε, και πάλι δεν υπάρχει αλληλουχία, τα δύο γεγονότα δε συνδέονται μεταξύ τους. Στην Ελλάδα το νομικό πλαίσιο είναι μετριοπαθές, ακολουθεί τη μέση οδό, τη χρυσή οδό. Το γεγονός της αστυνομικής βίας, είναι παραδεκτό, καταδικαστέο, αλλά θα επισύρει ποινή φυλάκισης λίγων μηνών ή λίγων ετών. Το γεγονός του λιντσαρίσματος του νεαρού αστυνομικού, ως ομάδας, επισύρει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Τον ρίχνουνε από τη μοτοσικλέτα, ως συνεπιβάτη και αρχίζουν να τον χτυπάνε ομαδικά σε όλο του το σώμα. Όταν δε είδαν, ότι δεν μπορούσαν να τον σκοτώσουν, γιατί αυτό ήθελαν, του αφαίρεσαν το κράνος εντελώς κυνικά και άρχισαν να τον κτυπούν στο κεφάλι με σιδερόβεργες. Το γεγονός αυτό, της αφαίρεσης του κράνους από τον αστυνομικό, πέρασε στα ψιλά από τα Μ.Μ.Ε., πιστεύω τεχνητώς και εσκεμμένως. Πιστεύω πως το δικαστήριο μπορεί και πρέπει να επιβάλλει ισόβια στους γνωστούς-αγνώστους και δήθεν αναρχικούς.
Γ. Αβραμίδης: Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ποια είναι η εικόνα που έχετε για την αστυνομική βία, όπως επίσης και για περιστατικά επιθέσεων από τους λεγόμενους γνωστούς – αγνώστους;
Β. Σιδηρόπουλος: Eίναι σημείο κλειδί στην όλη υπόθεση και γενικώς, η απομοναδικοποίηση των προβλημάτων της Ελλάδας και η τοποθέτησή τους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Και σε άλλες χώρες γίνονται επιθέσεις με βόμβες μολότοφ σε αστυνομικά τμήματα. Στήνονται οδοφράγματα και γίνονται οδομαχίες στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στην Ιταλία, από τους δήθεν αναρχικούς και επαναστάτες. Το σημείο κλειδί είναι η απομοναδικοποίηση των προβλημάτων της Ελλάδας και η τοποθέτησή τους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, στο γενικό πλαίσιο.
Γ. Αβραμίδης: Πως σχολιάζετε τον μεγάλο αριθμό διαδηλώσεων στην Ελλάδα για τα δικαιώματα του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα, σύμφωνα με ορισμένους, ή για την ευνοϊκότερη μεταχείριση του, σύμφωνα με άλλους, που στις περισσότερες των περιπτώσεων καταλήγουνε σε επεισόδια με την αστυνομία;
Β. Σιδηρόπουλος: Ο Κουφοντίνας διέπραξε πάνω από 10 δολοφονίες αθώων ανθρώπων και άπειρες τρομοκρατικές επιθέσεις. Πρόκειται για άρρωστο άτομο, που αν κάποια στιγμή αποφυλακιστεί, που δεν το βλέπω, θα πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθείται ψυχιατρικά.
Γ. Αβραμίδης: Πως χαρακτηρίζετε τους νεαρούς που διαδηλώνουν υπέρ ενός προσώπου καταδικασμένου για εγκλήματα; Τους ονομάζετε επαναστάτες; Είναι αναρχικοί, κατά τη γνώμη σας, με τη σωστή έννοια του όρου που τολμούν έτσι ρήξη με το κατεστημένο;
Β. Σιδηρόπουλος: Καταδικάζουμε απερίφραστα το φασισμό και εγώ προσωπικά άπειρες φορές, αλλά αυτό που βλέπουμε δεν είναι επανάσταση, δεν είναι γνήσια αναρχία. Είναι τυφλή βία, τυφλό μίσος και εκδίκηση προς την Αστυνομία.
Γ. Αβραμίδης: Από που προέρχονται κατά τη γνώμη σας αυτές οι διαδηλώσεις και ποια είναι τα κίνητρά τους; Πιστεύετε πως είναι υποκινούμενες;
Β. Σιδηρόπουλος: Είναι αμερικανοκίνητες και υποκινούνται και παροτρύνονται και ενθαρρύνονται από την Αμερική, με σκοπό τη δημιουργία αστάθειας στο εσωτερικό της χώρας. Τα κίνητρα είναι δήθεν πολιτικά, οικονομικά, για πολλά χρήματα, για λίγα χρήματα ή για να εξασφαλίζουν κάποια άτομα τη δόση τους.
Γ. Αβραμίδης: Κατά τη γνώμη σας, γίνεται σωστή χρήση του όρου αναρχία σήμερα; Ενσαρκώνουν σωστά την ιδέα του αναρχισμού οι αναρχικοί σήμερα;
Β. Σιδηρόπουλος: Το ξαναλέω, ο φασισμός είναι καταδικαστέος 100%. Αλλά αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι αναρχία. Καμία σχέση δεν έχουν με την κοινωνική επανάσταση. Εάν διαβάσετε το Αλφαβητάρι του αναρχισμού του Αλεξάντερ Μπέρκμαν, θα δείτε για την αναρχία της αγάπης, της συνεργατικότητας, της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της προόδου και της συμφιλίωσης, καμία σχέση με αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Γ. Αβραμίδης: Κατά τη γνώμη σας, ποια μπορεί να είναι η λύση, ποια μπορεί να είναι η απάντηση στο τυφλό μίσος και στην τυφλή βία; Θα μπορούσε να αποτελεί απάντηση η μέση οδός;
Β. Σιδηρόπουλος: Nαι, η μέση οδός, η χρυσή οδός, η βασιλική οδός, η μέση δημοκρατία του Περικλή, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του Σωκράτη, δηλαδή η κοινή λογική, ο κοινός νους και η συναισθηματική νοημοσύνη.
Γ. Αβραμίδης: Η παραπάνω απάντηση σας, θα μπορούσε να αποτελεί μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση;
Β. Σιδηρόπουλος: Nαι, μήνυμα προς όλους, προς πάσα κατεύθυνση, για συντριβή και εξολόθρευση της δεξιάς και της αριστεράς ιντελιγκέντσιας. Για να κινηθούμε όλοι, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, προς τη σωστή κατεύθυνση, την αγάπη, την ομόνοια, τη σύμπνοια, την άμιλλα, τη συνεργασία, την ευγένεια, την καλλιέργεια, την αλληλεγγύη και τον ενεργό, τον εναργή ακτιβισμό.
