maryleria@gmail.com
Ξημερώνει Κυριακή. Χρονικά βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, σκάει ο τζίτζικας και εσύ έχεις ξεμείνει στην πόλη και αυτό το Σαββατοκύριακο. Καλά δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου… αλλά Κυριακή στην πόλη;
“Θα βαρεθώ” σκέφτεσαι…. και αποφασίζεις να ξεκινήσεις για μπάνιο στην πιο κοντινή παραλία. Είτε είσαι μόνος ή με παρέα μια σχετική προετοιμασία θα την χρειαστείς. Όσο να πεις.. Αντηλιακά, καπέλα, πετσέτα, καμιά έχτρα μπλούζα / βερμούδα / φόρεμα, ακουστικά, φορτιστές κινητών. Αυτή είναι μια απλή λίστα όπως αντιλαμβάνεσαι, ενός single ενήλικα, κυρίως άνδρα. Διότι ως single γυναίκα και κοκέτα όλο και το κάτι παραπάνω θα κουβαλήσεις. Αν και μιλάω βιωματικά και μάλλον δεν είμαι το μέσο δείγμα Ελληνίδας μάνας νοικοκυράς. Διότι εγώ προσωπικά στην συγκεκριμένη λίστα θα προσθέσω και ένα -δυο καφτάνια, το νεσεσέρ καλλυντικών μου (ολόκληρο!), αξεσουάρ και κάνα δυο παρεό έτσι για να βρίσκονται. Έχω και τις φώτο για το instagram. Θα πάω που θα πάω παραλία, μην πάει χαμένη η μέρα. Επίσης λάδι περιποίησης για τα μαλλιά ( προτιμώ το αργανέλαιο), ένα spray προσώπου ενυδατικό, ένα lip balm για τα χείλη και οπωσδήποτε ένα έξτρα μπικινάκι.
Άνθρωποι είμαστε, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Ως μαμά κλασσική, παραδοσιακή θα προσθέσω στον σάκο (σακ βουαγιάζ δηλαδή με τόσα που έχω πάρει) μια-δυο βερμούδες/μπλούζες για τον γιο μου (έτσι να υπάρχουν) 2ο ζευγάρι σαγιονάρες (αν σκιστεί το πρώτο;) και ένα φουλ κινητό φαρμακείο. Στρώμα θαλάσσης, λοιπά φουσκωτά και παιχνίδια για την παραλία βρίσκονται επί μονίμου βάσεως στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου μου Φτάνεις παραλία και από την δυσκολία εύρεσης πάρκινγκ υποθέτεις ότι στο beach bar θα επικρατεί πανικός σε σχέση με τις υπόλοιπες ημέρες. Εμ! Τι περίμενες; Κυριακή γιορτή και σχόλη…Αν και για να είμαι ειλικρινής την ώρα που εγώ φτάνω στην παραλία, δηλαδή γύρω στις 3 το μεσημέρι, είναι η ώρα που οι πρωινοί έχουν φύγει οπότε όλο και κάποια ξαπλώστρα θα έχει αδειάσει. Μέχρι να τακτοποιήσεις και να τακτοποιηθείς έχει περάσει μισάωρο. Μέχρι να πιείς ένα παγωμένο τσάι (με πειράζει στα νεύρα ο καφές) να δροσιστείς με καμία βουτιά και να παίξεις με το παιδί σου ρακέτες/μπάλα (ψευδαισθήσεις ότι γυμνάζομαι) έχει φτάσει η ώρα που εγώ προσωπικά λατρεύω. Η ώρα του ηλιοβασιλέματος. Η χαρά του instagram. Αναρτήσεις και απανωτά stories. Τρελό κέφι! Αυτή είναι επίσης η ώρα που αρχίζεις να μαζεύεις και ξεκινάς για την κυριακάτικη επιστροφή. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέφεις από παραλία καλοκαιριάτικα, ημέρα Κυριακή και να μην έχεις πετύχει από ένα έως εκατοντάδες μποτιλιαρίσματα Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Μποτιλιαρίσματα με μουσική στο ράδιο, με κινητά για παρέα με ενημέρωση διαδικτυακά, με βόλτες στα social media και το air-condition να καίει στο φουλ. Και αν αρχίσεις να βαριέσαι τραβάς και μια selfi ή ένα storie προκειμένου να μοιραστείς τον καημό και την βαρεμάρα σου με τους instagramικους σου φίλους. Σαφώς και τα πράγματα είναι πιο χαλαρά όταν επιστρέφεις από παραλίες Πιερίας, Επανωμής ή Περαίας. Συναντάς μια κάποια κίνηση αλλά όχι 5ωρο μποτιλιάρισμα το οποίο βιώνεις επιστέφοντας από παραλίες Χαλκιδικής.
Θυμάμαι λοιπόν αρκετά τέτοια 5ωρα μποτιλιαρίσματα των 90ς η 00ς κατά την Κυριακάτικη επιστροφή μας από την Χαλκιδική. Ξεκινούσαμε νωρίς το απόγευμα και φτάναμε Θεσσαλονίκη μεσάνυχτα. Και δεν περνούσε και η ώρα. Αν είμασταν οικογενειακά, όλο αυτό, ήταν ακόμη πιο δύσκολο. Ο μπαμπάς μου δεν άνοιγε τέρμα τα παράθυρα από φόβο μην κρυώσει, έτσι ιδρωμένος που ήταν, οπότε σκάγαμε από την ζέστη όλοι οι υπόλοιποι. Στο κασετόφωνο του αυτοκινήτου έπαιζε για ακόμη μια φορά η αγαπημένη του κασέτα με επιτυχίες του Καζαντζίδη. Στα πίσω καθίσματα με την αδελφή μου ξεφυλλίζαμε «Μανίνα» και «Κατερίνα» ενώ κάναμε αέρα με αυτοσχέδιες βεντάλιες. Ευτυχώς υπήρχε ακόμη παγωμένο νερό στο ροζ (ναι ροζ!) Θερμό από φελιζόλ …
Ως φοιτήτρια θυμάμαι αρκετά πεντάωρα, καλοκαιρινά μποτιλιαρίσματα στα 90s και αργότερα στα 00ς,σε κυριακάτικες επιστροφές από την Χαλκιδική. Ούτε διαδίκτυο ούτε social media. Μουσική στο ράδιο και συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων. Το air-condition σταθερή αξία, έκαιγε στο φουλ και με ανοιχτά παράθυρα.
Ούτε βαρεμάρα ούτε κούραση. Επέστρεφες Θεσσαλονίκη 22:00, έτρεχες σπίτι για ντους, ετοιμαζόσουν και στις 24:30 ήσουν στην περιοχή αεροδρόμιου σε κάποιο club.
Καλοκαιρινά μποτιλιαρίσματα της Κυριακάτικης επιστροφής.
3ωρα ή 5ωρα, με παρέα ή χωρίς…αλλά χωρίς γκρίνια.
Εξάλλου Κυριακή είναι!
Σκέψου ότι έχεις την χαρά να μην αγχώνεσαι για το αν θα αργήσεις διότι υπάρχουν η θα υπάρξουν Κυριακές στο μέλλον που ο χρόνος θα σε κυνηγάει.
Είναι καλοκαίρι, είναι Κυριακή, είσαι υγιής και μόλις επιστρέφεις από παραλία…..
Ε! Με μποτιλιάρισμα
Καλή επιστροφή! Και μην τρέχεις!
