inthessgr@gmail.com
Μέσα στο νου πολλών ανθρώπων τα Χριστούγεννα είναι μία φαντασμαγορική γιορτή με λαμπιόνια, με δώρα, με κουραμπιέδες, μελομακάρονα και όλων των ειδών τα γλυκά.
Τα τελευταία χρόνια τα μικρά παιδιά διδάχτηκαν ότι τη νύχτα των Χριστουγέννων από την καμινάδα που δεν έχουν, στο σπίτι τους θα έρθει ο Άγιος Βασίλης για να φέρει δώρα, παλαιότερα φυσικά στις δεκαετίες του ’80 και πιο πίσω ο Άγιος Βασίλης ερχόταν την Πρωτοχρονιά, η οποία συνέπεφτε μαζί με την θρησκευτική εορτή του Αγίου Βασιλείου και γινόταν ένα μικρό μπερδεματάκι.
Τελικά όμως τα Χριστούγεννα είναι όλα αυτά τα πιο πάνω;
Είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο που στήνουν οι γονείς για να κάνουν χαρούμενα τα παιδάκια τους;
Είναι η μελαγχολία που νιώθει κάποιος γιατί περάσανε τα χρόνια και θυμάται τα παλιά προκαλώντας στον εαυτό του την “Κατάθλιψη των Χριστουγέννων”;
Και το μήνυμα των Χριστουγέννων ποιο είναι; Ό,τι θα πρέπει κάθε χρόνο να σπαταλούμε χρήματα για να αγοράζουμε κινέζικα μπαλάκια για το δέντρο και λαμπιόνια που στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν θα μας βάλουν φωτιά το σπίτι;
Μήπως είναι η συσκευή lazer που αγοράσαμε από την τηλεόραση για να τη βάλουμε στο μπαλκόνι μας θέλοντας να δείξουμε στην γειτονιά πόσο κακόγουστοι είμαστε;
Ποιο είναι Το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων;
Ας δούμε τα πράγματα από την αρχή.
Η ιστορία μας διδάσκει πως η Μαρία με τον Ιωσήφ κυνηγημένοι από τον Βασιλιά Ηρώδη άφησαν το σπίτι τους και τα μεγαλύτερα παιδιά τους, τα παιδιά του Ιωσήφ από τον πρώτο του γάμο και έφυγαν ως οι πρώτοι πρόσφυγες για να σωθούν και να σώσουν τον αγέννητο Χριστό από τον σχιζοφρενή Βασιλιά, που φοβούμενος από τα λόγια των μάγων θανάτωσε 40.000 νήπια του ίδιου του του λαού!
Εξαφανίζοντας μία ολόκληρη γενιά της ίδιας του της χώρας, μόνο και μόνο για να μην έρθει ο Βασιλιάς που θα γεννιόταν και του “κλέψει” τον θρόνο, την καρέκλα…
Πίστευε μάλλον ο Ηρώδης πως θα ζούσε για πάντα και αγνοούσε την πραγματικότητα, πως μέχρι να μεγαλώσει ο Χριστός, αυτός θα είχε δεχτεί δεκάδες επιθέσεις στο Βασίλειο του, αλλά και μία που σε καμία περίπτωση κανένας στρατός δε θα μπορούσε να αποκρούσει, αυτή του φυσικού του θανάτου.
Ο Ηρώδης είχε καταδικάσει τον Χριστό σε θάνατο πριν γεννηθεί και είχε εξαπολύσει καταδιωκτικά αποσπάσματα για την εύρεση του.
Και ο μικρός Χριστός; Γεννήθηκε άστεγος ουσιαστικά σε ένα στάβλο μέσα, τον οποίο για να ωραιοποιήσουμε τη λέξη το ονομάσαμε φάτνη.
Βλέπετε άλλο φάτνη, άλλο στάβλος, το φάτνη ακούγεται λίγο πιο ωραία…
Αυτός ο μικρός άστεγος και πρόσφυγας ήταν όμως ο Βασιλιάς των Βασιλέων, που με το μωρουδίσιο κλάμα του χτυπούσε τις πόρτες των καρδιών μας και εξακολουθεί να τις χτυπάει κάθε μέρα, εσύ είσαι μέσα να του ανοίξεις ή ακούς μουσική με τα πανάκριβα ακουστικά που μόλις έκανες “Unboxing”;
Τι μας διδάσκει όμως όλη αυτή η ιστορία;
Ότι ακόμη και ο άστεγος και ο πρόσφυγας μπορεί να γίνει και αυτός βασιλιάς, αρκεί εμείς να ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη που δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός.
Θα κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε έστω και το περιβάλλον στην πολυκατοικία που ζούμε;
θα κάνουμε κάτι για να δείξουμε στους άλλους ότι έχουμε αγάπη που θέλουμε να δώσουμε;
‘Η φοβούμενοι την απόρριψη θα παραμείνουμε κλειδωμένοι πίσω από τις πόρτες ασφαλείας των σπιτιών μας;
Θα μπορέσουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο; Θα παραμείνουμε αλλαγμένοι και μετά τα Χριστούγεννα;
Θα είμαστε καλύτεροι άνθρωποι;
Γιατί ξέρετε, πολλές φορές οι άνθρωποι μόλις να συναντήσουν τον πρώτο κακό μπροστά τους, τον πρώτο κακοποιό, γιατί κακοποιός δεν είναι μόνο ο κλέφτης κι ο ληστής, πραγματικά κακοποιός είναι αυτός που ξυπνάει το πρωί και το μόνο που έχει στο πενιχρό μυαλό του είναι πως θα βλάψει όποιον μπορέσει, μόλις λοιπόν συναντήσουν αυτό το κακοποιό στοιχείο οι άνθρωποι γίνονται και αυτοί κακόψυχοι, κατά πάσα πιθανότητα η κακία είναι κολλητική!
Γιατί να αφήσουμε έναν και μόνο κακό, ένα κακοποιό στοιχείο που έχει μάθει να σπέρνει μόνο το κακό, να σπείρει την κακία και καταστρέψει και τη δική μας καρδιά και τη δική μας ψυχή; Θα επιτρέψουμε να γίνουμε χειρότεροι από αυτόν;
Γιατί να μην ακολουθήσουμε τον δρόμο της αγάπης;
Ας είναι τα Χριστούγεννα είναι η γραμμή έναρξης σε έναν πολύ δύσκολο δρόμο ταχύτητας, γιατί δεν θα ζήσετε για πάντα, κάνεις σας δεν Θα ζήσει για πάντα! Είναι σημαντικό να εκμεταλλευτείτε το χρόνο σας, το χρόνο που σας έδωσε ο Θεός για να ζήσετε, για να κάνετε καλό, καλό για εσάς, καλό για τους ανθρώπους σας, καλό για όλους τους ανθρώπους.
Βλέπω μερικούς να τρέχουν όλη μέρα αριστερά-δεξιά, να προσπαθούν να μαζέψουν λεφτά, όχι για να καλύψουν τις ανάγκες τους αλλά για να μαζέψουν χρήμα, χρήμα, χρήμα…
Τι να το κάνεις ρε! Άνθρωπε το χρήμα; θα το πάρεις μαζί σου;
Χριστούγεννα είναι βγες έξω, πήγαινε σούπερ μάρκετ, πάρε πέντε πράγματα από τα λεφτά που έχεις από το υστέρημά σου, μην περιμένεις να γίνεις πλούσιος, να έχεις λεφτά για πέταμα, τα λεφτά δεν είναι πότε για πέταμα και πότε δεν θα έχεις λεφτά για πέταμα, γιατί όσα και να έχεις πάντα θα θέλεις κι άλλα!
Βγες λοιπόν και πήγαινε στο σούπερ μάρκετ και από το υστέρημά σου ψώνισε πέντε, δέκα ευρώ πράγματα, όχι για να βγεις από την υποχρέωση, αλλά για να πας με αγάπη και να τα προσφέρεις σε έναν άνθρωπο που δεν τα έχει.
Πήγαινε σε ένα ανθοπωλείο και αγόρασε μια ωραία γλάστρα ή ένα μπουκέτο λουλούδια για την γιαγιά που μένει μόνη της αυτές τις μέρες.
Πάρε πέντε κονσέρβες για αδέσποτα, τάισε τα και αυτά λίγη αγάπη θέλουν και έχουν παρά πολύ αγάπη να σου δώσουν…
Κλείσε το Facebook και τις υπόλοιπες εφαρμογές που σου δίνουν την ψευδαίσθηση της δημοφιλίας και της ύπαρξης και βγες έξω, χωρίς δικαιολογίες για απαγορεύσεις μετακινήσεων και άλλες Χριστουγεννιάτικες ιστορίες.
Χαιρέτισε κάποιον που δεν γνωρίζεις, ίσως αυτός να είναι ο τέλειος φίλος που ο κλειδωμένος σου εαυτός δε σ΄ άφηνε τόσα χρόνια να βρεις!
Αυτό είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων όχι να αγοράζουμε tablet τα οποία κουβαλάνε τα ταξί γιατί τα Courier δεν επαρκούν, όχι να πηγαίνουμε και να δίνουμε 1.000 ευρώ και 1.200 και 1.500 πολλές φορές για να πάρουμε ένα κινητό τηλέφωνο που μπορεί αύριο μεθαύριο να μας το κλέψει κάποιος και να χτυπάμε το κεφάλι στον τοίχο την ίδια ώρα ο διπλανός μας να “πεθαίνει” από την πείνα και όχι μόνο να μην ενδιαφερόμαστε αλλά να τον κοιτάμε και απαξιωτικά!
Τι ψυχή θα παραδώσουμε παιδιά; Γιατί είμαστε έτσι;
Aναρωτήθηκε ποτέ κανείς;
Είναι Χριστούγεννα έρχεται, Πρωτοχρονιά…
Αγαπήστε λάβετε και δώστε αγάπη κι αν δεν λάβετε τη στιγμή που το περιμένετε, θα λάβετε…
Όμως αν δε δώσετε δε θα λάβετε ποτέ γιατί η ζωή είναι σαν το εμπόριο, είναι δούναι και λαβείν, εάν δεν δώσεις δεν θα πάρεις!
Το να μοιράζεις κακιά είναι πολύ εύκολο, το να μοιράζεις αγάπη είναι εξαιρετικά δύσκολο, όταν όμως το κάνεις θα καταλάβεις πόσο άδικος ήσουν που δεν το είχες κάνει νωρίτερα.
Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές!
