Τελικά η σιωπή είναι χρυσός ή το αντίθετο; – Του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Ο κύριος Αντώνης  Μυλωνάκης, τόσα χρόνια βουλευτής στην Ελληνική Λύση, φαίνεται πως ζούσε στο σκοτάδι και ξαφνικά είδε το φως του. 

Μόλις παραιτήθηκε από την Ελληνική Λύση, λόγω της μη αποδοχής του για αλλαγή της εκλογικής του έδρας, τα είδε όλα ξεκάθαρα. 

Ξαφνικά είδε το κόμμα που υπηρέτησε με ιδιαίτερο ζήλο τόσα χρόνια, ότι είναι «εγκληματική οργάνωση». Ότι στις τάξεις του εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού και στον προθάλαμο περιμένουν θιασώτες της Χρυσής Αυγής για να πιάσουν τα πόστα. Επίσης ότι το κόμμα πίνει το αίμα των βουλευτών του και ζητά να μάθει που πάνε τα λεφτά από τον ιδρώτα τους. 

Επειδή δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του, ζητά την άμεση παρέμβαση εισαγγελέων και δικαστών, για να ξεμπροστιάσουν τον εγκέφαλο αυτής της «εγκληματικής οργάνωσης» που εν προκειμένου εννοεί τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης και να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. 

Τα ερωτήματα που τίθενται προς τον εντιμότατο κύριο Μυλωνάκη είναι, τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια; Υπηρετούσε μια εγκληματική οργάνωση, το ρόλο της οποίας διαπίστωσε μόλις πέρασε το κατώφλι της εξόδου; 

Επί τέσσερα χρόνια έκανε γαργάρα κάθε εγκληματική πράξη του κόμματός του, για να μη χάσει την καρέκλα ή έρχεται να συκοφαντήσει το κόμμα και τον αρχηγό του που τον οδήγησε στην έξοδο, ως πράξη αντεκδίκησης ή ακόμη και συστηματικής, προσυμφωνημένης πράξης, με σκοπό τη συρρίκνωση του κόμματός του, προς όφελος αλλότριων σκοπών, όπως του καταλογίζουν από το κόμμα που απέδρασε. 

Πόσο έντιμο και ηθικό είναι να καθυβρίζεις εκεί που μέχρι χθες έγλυφες και έσκιζες τα ιμάτιά σου για την εντιμότητά και τις ιδέες του κόμματος που υπηρετούσες και μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο διαπίστωσες ότι  κατάφερες και βγήκες σώος από τις πύλες της κολάσεως. 

Όλες αυτές τις υποψίες Βελόπουλου, ότι ο κύριος Μυλωνάκης λειτουργεί ως εκτελεστικός βραχίονας του κόμματος που αιμορραγεί προς την Ελληνική Λύση, με σκοπό να προκαλέσει τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά σε αυτή, πριν τις εκλογές, τις επιβεβαιώνει ο ίδιος με τη στάση του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το να είναι όλη την ημέρα στα ΜΜΕ και να σκούζει για όλο αυτό τον πολιτικό βόρβορο που είδε ξαφνικά μόλις ανεξαρτητοποιήθηκε. 

Τώρα, όλη αυτή η στάση του κυρίου Μυλωνάκη, ρίχνει νερό στο μύλο της σκληρής αντιπαράθεσης με την ηγεσία της Ελληνικής Λύσης, η οποία μιλάει για αργυρώνητους βουλευτές που είχε στις τάξεις της και απομάκρυνε πριν τη μεγάλη αναμέτρηση στην κάλπη.  

Από την άλλη μεριά τα ΜΜΕ φυσικά και δεν θα μπορούσαν να αγνοήσουν τα όσα καταγγέλλει ο κύριος Μυλωνάκης, αλλά βρήκαν και τη μεγάλη ευκαιρία να βάλουν πλάτη στην κυβέρνηση να λύσει ένα μεγάλο πρόβλημα που της δημιουργεί η δεξιά της πτέρυγα, περιφέροντας τον εν λόγω βουλευτή από εκπομπή σε εκπομπή κι από κανάλι σε κανάλι, σαν να είναι αυτός που θα καθορίσει και το εκλογικό αποτέλεσμα. 

Η τακτική του «πες, πες όλο και κάτι θα μείνει», μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα καμιά φορά και στο τέλος να καταστεί εντελώς γραφικός αυτός που το επιχειρεί.