Τα αίτια των μεταναστευτικών ροών – Άρθρο του Τάσου Συμιγδαλά

politispress

info@politispress.gr

Στο αμέσως μετακορωνοϊκό διάστημα, θα επανέλθει το τεράστιο πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και ιδιαίτερα η Ελλάδα, ως Ακρίτας της Ευρώπης. Ο κορωνοϊός απετέλεσε ένα προσωρινό ανασχετικό παράγοντα των ροών αυτών με την καθολική απαγόρευση μετακινήσεων πληθυσμών παγκοσμίως και ακινητοποίησης των μέσων μεταφοράς. Από αυτής της πλευράς ο κορωνοϊός θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ως οικονομία Θεού. Ας δούμε όμως γιατί είναι τόσο ισχυρό αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα. Οι μετανάστες που έρχονται για την Ευρώπη, προέρχονται όχι από γειτονικές προς την Ευρώπη χώρες, αλλά από χώρες μακρινές και διασχίζουν πολλά χιλιόμετρα για να κατορθώσουν να φθάσουν στην Ευρώπη, πολλές φορές με τα πόδια.
Η Τουρκία είναι ένας εύκολος χώρος συγκεντρώσεως όλων αυτών των ετερόκλητων εθνικά ατόμων, αλλά με κοινό γνώρισμα τη θρησκεία. Η Τουρκία, ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, αποτελεί τον ιδανικότερο χώρο συγκεντρώσεως για τις μεταναστευτικές αυτές ροές. Και ο πονηρός Ανατολίτης αφήνει ελεύθερα τα σύνορά του προς την Ανατολή και το Νότο, για να συγκεντρώνει όλο αυτό τον ετερόκλητο πληθυσμό και να τον οργανώνει σε τεράστιο όπλο πιέσεως για να εκβιάζει την Ευρώπη και ιδιαίτερα την Ελλάδα που συνορεύει κατά ξηρά και κατά θάλασσα μαζί του.
Η κοινή θρησκεία των Τούρκων και των μεταναστών αποτελεί ομογενοποιητικό στοιχείο του ανθρώπινου πληθυσμού και δημιουργεί την αίσθηση στην Τουρκία της υπεροχής απέναντι στους γείτονές της, γιγαντώνοντας την αλαζονεία των ηγετών της. Έτσι, με την αίσθηση της υπεροχής η Τουρκία, είναι απολύτως βέβαιο, ότι θα επιδιώξει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αυτή την ανθρώπινη δυναμική βόμβα να την χρησιμοποιήσει για να επιβάλει τις απαιτήσεις της, οικονομικές κυρίως, αλλά και εδαφικών διεκδικήσεων.
Γιατί όμως αυτό το ανθρώπινο δυναμικό των μεταναστών και προσφύγων επιδιώκει, ντε και καλά, να μεταναστεύσει στην Ευρώπη; Χάθηκαν τα γειτονικά ομόθρησκα κράτη, που περιβάλλουν τις πατρίδες τους και που πολλά από αυτά ευημερούν, ώστε να παραμείνουν εκεί στις γειτονιές τους; Όμως δεν επιλέγουν τις γειτονιές τους, αλλά προσβλέπουν στην Ευρώπη, σαν τη “γη της επαγγελίας”.
Πράγματι η Ευρώπη αυτή τη στιγμή προβάλλει στον κόσμο ολόκληρη σαν “γη της επαγγελίας” και η ίδια φρόντισε να μη διαψεύσει αυτή την εντύπωση. Από την αρχή σχεδόν της καταρρεύσεως του μύθου του κομμουνιστικού παραδείσου, που κυριάρχησε στον κόσμο τον περασμένο αιώνα και άφησε πίσω του ανισότητες (αν και ευαγγελιζόταν ισότητα) και δυστυχισμένα πλάσματα, η Ευρώπη άνοιξε την αγκαλιά της και δέχτηκε το πρώτο μεγάλο κύμα μεταναστών και των προσφύγων. Όχι μόνο τους δέχτηκε, αλλά ο χριστιανικός ανθρωπισμός της, τους περιέβαλε με αγάπη και καλοσύνη. Τους έδωσε καταλύματα και χρήματα (400 έως 600 ευρώ), ανά άτομο για να ζουν άνετα στον χώρο των κρατών της που εγκαταστάθηκαν. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό όλων σχεδόν των νέων, κυρίως, ανθρώπων των κρατών του τρίτου κόσμου, να πορευθούν προς εκείνον τον χώρο που φάνταζε στα δικά τους δεδομένα απίστευτο να συμβαίνει. Έτσι δημιουργήθηκαν οι ογκώδεις μεταναστευτικές ροές και τα κράτη της Ευρώπης, αφυπνισθέντα, έκλεισαν τα σύνορά τους με τείχη και συρματοπλέγματα για να εμποδίσουν την είσοδο μεταναστών και προσφύγων λάθρα στον χώρο τους.
Οι πρόσφυγες και μετανάστες, που στην πατρίδα τους ζούσαν μ’ ένα δολάριο την ημέρα, μαθαίνοντας πως η Ευρώπη μοιράζει αυτά τα τεράστια, γι’ αυτούς, χρηματικά ποσά ξεσηκώνονταν άρον-άρον να πάν εκεί, δικαιολογημένα άλλωστε, για να απολαύσουν και αυτοί, αυτά τα μεγάλα αγαθά της ανθρώπινης ζωής. Και βρέθηκαν οι “έξυπνοι” εκμεταλλευτές της ανθρώπινης δυστυχίας, να παροτρύνουν και να διευκολύνουν τους ανθρώπους αυτούς, που αναζητούσαν έναν καλύτερο κόσμο γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους, που πλήρωναν όσα-όσα για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους.
Είδαμε εκατοντάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), καινούργια εφεύρεση της εποχής, να ξεφυτρώνουν από το πουθενά, με το αιτιολογικό να βοηθήσουν τους δυστυχείς και κατατρεγμένους, αλλά στην ουσία να τους αρπάξουν και την τελευταία οικονομική δυνατότητα που διέθεταν, τάζοντάς τους τον ουρανό με τ’ άστρα. Θύμισε η δράση αυτών των οργανώσεων, με τις πάλαι ποτέ “Σταυροφορίες” που είχαν ως αιτιολογία την απελευθέρωση των “Αγίων Τόπων” αλλά στην πραγματικότητα απετέλεσαν τη μεγάλη αθεράπευτη πληγή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι τα αίτια αυτών των μεταναστευτικών ροών υπήρξαν, αφ’ ενός μεν η ανθρωπιστική συμπεριφορά που εξέπεμψε η Ευρώπη στο πρώτο κύμα και η εκμετάλλευση της ανθρώπινης δυστυχίας από άτομα αλλά και κράτη. Το πώς θα αντιμετωπισθεί το όλο πρόβλημα, αποτελεί σπαζοκεφαλιά ολοκλήρου της Ευρώπης και πρέπει να επιλυθεί με σύνεση και επώδυνες συμφωνίες από όλους. Διαφορετικά θα καταλήξουμε μοιραία σε έναν καινούργιο παγκόσμιο πόλεμο και μάλιστα θρησκευτικό.

Διαβάστε επίσης :

Κοινοποιήστε στο Facebook