«Η Κύπρος πρέπει να αλλάξει στρατηγική σε σχέση με συμμαχίες με ξένες δυνάμεις».
Συνέντευξη στο politispress.gr του προέδρου του Συνδέσμου Αμμοχώστου Ηνωμένου Βασιλείου, Βασίλη Μαύρου στον δημοσιογράφο Γαβριήλ Αβραμίδη.
Γ. Αβραμίδης: Κύριε Μαύρου, με τον Σύνδεσμο Αμμοχώστου Ηνωμένου Βασιλείου κάνετε ένα μεγάλο αγώνα για την ανάδειξη και υποστήριξη των δικαίων σας και έχετε επιτύχει πολύ σημαντικά αποτελέσματα στους στόχους σας.
Ο Ερντογάν με το λεγόμενο πικ-νικ επιχειρεί να εγκαινιάσει τον εποικισμό της Αμμοχώστου παραβιάζοντας και καταπατώντας ψηφίσματα και αποφάσεις του ΟΗΕ. Σας ρωτώ ευθέως σας ικανοποιεί η ελλαδική στάση και η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά την γνώμη σας, έκανε ότι ήταν δυνατόν να γίνει;
Β. Μαύρου: Η στάση της ελληνικής πλευράς δεν είναι η αρμόζουσα. Όχι μόνο διότι η Ελλάδα ήταν πάντοτε η μητέρα πατρίδα για μας τους Έλληνες της Κύπρου αλλά γιατί η Ελλάδα είναι μία από τις τρεις εγγυήτριες χώρες της ανεξαρτησίας, ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι έχει μια νομική ευθύνη για την Κύπρο την οποία δεν έχει βάλει σε εφαρμογή. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να πούμε ότι καμιά Κυπριακή Κυβέρνηση δεν την πίεσε να το κάνει. Σε σχέση με την τούρκικη εισβολή η ΕΕ και πριν, αλλά πολύ περισσότερο μετά, που η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ δεν έχει κάνει τίποτε ουσιαστικές ενέργειες για να σταματήσει η κατοχή, να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής και να επιστρέψουν οι πρόσφυγες πίσω στις περιουσίες τους κάτω από την νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απεναντίας κρατά ίσες αποστάσεις μεταξύ του θύτη και του θύματος και απενοχοποιεί την Τουρκία με την ουδέτερη αυτή στάση της.
Διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις απέτυχαν να λύσουν το Κυπριακό μετά από τόσα χρόνια, απέτυχαν να κάνουν τις κατάλληλες ενέργειες στον ΟΗΕ, ΕΕ και ειδικά να θέσουν πιεστικά την Μεγάλη Βρετανία (και φυσικά την Ελλάδα) που ήταν κάτω από τις ευθύνες της σαν η αποικιοκρατική χώρα και η κύρια εγγυήτρια δύναμη που υπέγραψε τις συνθήκες της ανεξαρτησίας του νησιού και ως η υπεύθυνη χώρα για τις διακοινοτικές ταραχές και διαμάχες. Και το κάλεσμα της Τουρκίας στην μοιρασιά της Κύπρου.
Έτσι όχι μόνο δεν κατάφεραν να λύσουν το Κυπριακό αλλά απέτυχαν να βάλουν και όλες τις κατάλληλες πιέσεις στον διεθνή παράγοντα για πραγματικές πιέσεις για τερματισμό της κατοχής της Κύπρου.
Γ. Αβραμίδης: Ποια κράτη από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση και έχουν καταγγείλει την τουρκική πρόκληση για την Αμμόχωστο;
Β. Μαύρου: Αν και δεν γνωρίζω όλες τις χώρες που έδωσαν υποστήριξη στην δική μας πλευρά για την υβριστική και προκλητική συμπεριφορά του Ερτογάν η χλιαρή αποδοκιμασία από οποιοδήποτε χώρα που αντιπροσωπεύει το κέντρο αποφάσεων δεν βοηθά καθόλου. Η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από sanctions και να εμποδιστεί η συνέχιση της ευρωπαϊκής της πορείας.
Γ. Αβραμίδης: Με δεδομένη την προκλητική στάση της Τουρκίας, με ποιον τρόπο ελπίζετε να λυθεί το ζήτημα της Αμμοχώστου;
Β. Μαύρου: Η ΕΚ πλευρά πρέπει να βάλει σε εφαρμογή τέσσερεις κατευθυντήριες γραμμές.
Πρώτο, να καταγγείλει τη Τουρκία διεθνώς και να απαιτήσει να ληφθούν μέτρα όπως κυρώσεις και τερματισμό των ενταξιακών διαδικασιών για ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.
Δεύτερο, το Κυπριακό κράτος πρέπει να πλησιάσει την καταπληκτική πλειοψηφία των τουρκοκυπρίων, που δεν θέλει την κηδεμονία από την Τουρκία ούτε ξεχωριστό κρατίδιο και να κάνει συμμαχίες, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που υπακούουν μόνο στην Τουρκία.
Τρίτο, η Κύπρος πρέπει να αλλάξει στρατηγική σε σχέση με συμμαχίες με ξένες δυνάμεις. Αυτές οι συμμαχίες πρέπει να βασίζονται στα βασικά συμφέροντα του κυπριακού λαού και όχι να εξυπηρετούνται ξένα συμφέροντα.
Τέταρτο, η ίδια η άμυνα της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αναθεωρηθεί στον πιο μεγάλο επιτρεπτό βαθμό.
