maryleria@gmail.com
Κάθε καραντίνα και ένα ξεκαθάρισμα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Απαραίτητα και τα δυο. Όσο μεγαλώνω λοιπόν συνειδητοποιώ την σπουδαιότητα της αφαίρεσης ως μαθηματική πράξη στη ζωή και στη καθημερινότητά μας. Δύσκολο πράγμα η αφαίρεση. Δύσκολο να αφαιρέσεις συνήθειες,
ανθρώπους, συναισθήματα ακόμη και αντικείμενα από τον προσωπικό σου χώρο, από το μυαλό σου, από την καθημερινότητά σου.
Αντιθέτως στη πρόσθεση τα πάντα αποδεικνύονται πιο εύκολα.
Προσθέτεις συνήθειες, αντικείμενα, ανθρώπους, έως ότου αντιληφθείς ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος. Δεν υπάρχει χώρος στο σπίτι, στη ντουλάπα, στη καρδιά σου, στη ζωή σου Και έρχεται η πρώτη καραντίνα ! Απροειδοποίητα και κυρίως αναπάντεχα. Έτσι στα ξαφνικά. Σαν τους έρωτες με την πρώτη ματιά! Επί 2 μήνες προσπαθείς να αντιληφθείς τι ακριβώς συμβαίνει με τον γνωστό-άγνωστο covid 19 ενώ παράλληλα λειτουργείς ως χαρωπή νοικοκυρά της δεκαετίας του 60 σε αμερικανική ταινία. Και ενώ μέχρι τώρα δυσανασχετούσες και γκρίνιαζες για το γεμάτο εργασιακό οκτάωρο σου , που δεν προλάβαινες να πάρεις ανάσα, τώρα δεν ξέρεις πως να περάσεις τις τόσες ελεύθερες ώρες στο σπίτι. Ακόμη και αν εργάζεσαι με τηλεργασία ο χρόνος εργασίας δεν αντιστοιχεί σε real time χρόνου εργασίας. Παραδέξου το!
Έχεις πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Και αρχίσαμε τα ξεκαθαρίσματα ! Δεν άφησες, ούτε και εγώ ,συρτάρι για συρτάρι σε ντουλάπα, κουζίνα, κομοδίνο που να μην το τακτοποιήσεις. Να μην το καθαρίσεις. Και να μην το οργανώσεις.
Και τα καταφέραμε. Με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα μπήκαν σε τάξη αμέτρητα νοικοκυριά.
Και βιβλιοθήκες ξεσκονίσαμε και πατάρια αναβαθμίστηκαν και άλμπουμ φωτογραφιών χαζέψαμε. Ήταν και εκείνο το κακόγουστο challenge σε fb με αναρτήσεις φωτογραφιών προ δεκαετιών. Ήθελα να ήξερα ποιος τα εφευρίσκει αυτά τα άνευ λόγου κ αιτίας challenge; Μαζί με όλο αυτό λοιπόν το ουσιαστικό και πρακτικά χρήσιμο ξεκαθάρισμα σε ντουλάπες, συρτάρια , σκρίνια και μπουφέδες, ήρθε και ένα άτυπο ξεκαθάρισμα σε σχέσεις. Ξαφνικά ένιωσες την ανάγκη, συνειδητά η ασυνείδητα από κάποιους ανθρώπους να απομακρυνθείς.
Ίσως και χωρίς λόγο. Και το κράτησες Ακόμη και όταν τελείωσε η καραντίνα. Δεν επανήλθαν σχέσεις, συναισθήματά, άνθρωποι.
Και πάνω που πήρες μια ανάσα, στο πιο περίεργο καλοκαίρι της ζωής σου …έρχεται και το 2ο lockdown. Και πάμε ξανά από την αρχή .Την αμαρτία μου την λέω, που τραγουδάει και ο Κότσιρας. Αυτή τη φορά αγχώθηκα . Αρχικά. Στην πορεία αντιλήφθηκα ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσέχω. Εμένα και την οικογένεια μου. Μια εβδομάδα τηλεργασίας μια εβδομάδα εργασίας. Πάλι καλά. Πως να ζήσω χωρίς ραδιόφωνο; Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος .(σε άλλο άρθρο αυτά)
2η καραντίνα με τις ώρες στο σπίτι να αυξάνονται . Party animal δεν με λες. Ούτε άνθρωπο όμως ιδιαίτερα κοινωνικό. Τα καλέσματα και την πολυκοσμία τα σιχαίνομαι. Και την μοναχικότητα την έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Αλλά ένα καφέ με τον κολλητό μου θέλω να τον πιω. Και να τα πούμε. Και να βρεθώ και για ένα (δύο, τρία,) ποτά με τη φίλη από τη σχολή που και πάλι χαθήκαμε μωρέ. Πόσες ώρες να μιλήσω στο τηλέφωνο; Που είμαι του τηλεφώνου. Τύπος ακουστικός γαρ.
Πόσες ώρες να τακτοποιήσω και να ξεκαθαρίσω τι χρειάζομαι και τι δεν χρειάζομαι σε ντουλάπες και πατάρια;
Την πρώτη λοιπόν εβδομάδα της καραντίνας επιδόθηκα μετά μανίας σε βαψίματα και διακοσμητικές δημιουργικές ιστορίες. Διότι εκτός από ζωγράφος ερασιτέχνης,(εραστής τής τέχνης)
δηλώνω και ζωγράφος μεγάλων επιφανειών. Δηλαδή τοίχων, πατωμάτων και ταβανιών. Έβαψα λοιπόν.
Τοίχους ,πατώματα, πόρτες, τραπέζια. Κάποια στιγμή τελείωσα, λογικό θα μου πεις.. Ξαναπιάστηκα λοιπόν με το ξεκαθάρισμα. Τι φοράω τι δεν φοράω. Τι μου κάνει, τι δεν μου κάνει (σιγά μην αδυνατίσω για να μπω στο small).
Ξεκαθάρισμα και σε κούτες. Αναμνηστικά που θέλω και αναμνηστικά που δεν χρειάζομαι. Τι τα κρατάω; Και κάπως έτσι ασυναίσθητα και με αισθηματική μαεστρία που θα ζήλευε επαγγελματίας life coach έγινε και ένα ξεκαθάρισμα σε συνήθειες, συναισθήματα και ανθρώπους.
Ούτε που το κατάλαβα.
Και συνεχίζεται έχω να σου πω. Μόνο του.
Αυτόνομα. Χωρίς ζημιές και απώλειες αλλά με κέρδος. Τελικά οι αφαιρέσεις δεν θέλουν πίεση. Εκεί καταλήγω.
Γίνονται με το γάντι. Και στην ώρα τους .
Καλά όχι τελείως μόνες τους.
Αρκεί να το θελήσεις. Να το ζητήσεις. Όχι από το σύμπαν. Ξέχασε το. Έχει πολύ δουλειά τελευταία και κάνει λάθη.
Από εσένα να το ζητήσεις.
Λοιπόν; Εσύ; πως τα πήγες με τα ξεκαθαρίσματα και τις αφαιρέσεις στη 2η καραντίνα;
Διαβάστε επίσης:
Μετά-εορτών μελαγχολία. Γιατί; – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά
