maryleria@gmail.com
<Σςςς... Κάντε ησυχία! Κοιμούνται μέσα!> Από τις πιο συχνές εκφράσεις που έχεις ακούσει ως παιδί αγκαλιά με τα πιο ανέμελα καλοκαίρια σου.15.00 με 17.00 ήταν οι ώρες κοινής ησυχίας. Ήταν οι ώρες που θα κοιμόταν ο μπαμπάς, η μαμά, η γιαγιά, οι θείοι ή οι γείτονες. Ήταν η ώρα της μεσημεριανής ξεκούρασης. Δεν επιτρεπόταν λοιπόν να φωνάξεις, να γελάσεις δυνατά ή να παίξεις κάποιο παιχνίδι, από εκείνα τα λατρεμένα της δεκαετίας του 80, στην αλάνα ή στο πάρκο της γειτονιάς σου.
Μήλα, κρυφτό, λάστιχο και μπάλα ζωντάνευαν λίγο μετά τις 5 το απόγευμα. Πώς να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι χρειάζεσαι τον μεσημεριανό ύπνο; <Γιατί κοιμούνται το μεσημέρι;> με ρωτάει ο γιος μου που είναι ξύπνιος από τις 7.30. <Για να ξεκουραστούν, επειδή έχουν ξυπνήσει νωρίς το πρωί> απαντώ.<Γιατί δεν ξυπνάνε πιο αργά;> με ξαναρωτάει. <Γιατί πρέπει να πάνε στη δουλειά τους > του απαντώ. <Είναι το χειρότερο μου. Δεν μου αρέσει να κοιμάμαι το μεσημέρι> συνεχίζει. Συμφωνώ. Ούτε και εμένα μου άρεζε. Όταν ήμουν πολύ μικρή λοιπόν είχα προσποιηθεί πολλές φορές ότι κοιμάμαι τα μεσημέρια παρέα με τη μαμά μου. Όταν μεγάλωσα λίγο, εκεί γύρω στα 7 (μην φανταστείς υπερβολές) και μπορούσα να επιβάλω τέτοιου είδους απλές προσωπικές απόψεις κατάφερνα να περνώ τα ήσυχα αυτά μεσημέρια διαφορετικά. Οι επιλογές μου ήταν αρκετές, αν και δε υπήρχε ούτε internet, ούτε κινητά, ούτε τηλεοπτικά παιδικά κανάλια με παιδικές σειρές από το πρωί μέχρι το βράδυ όπως τώρα. Υπήρχαν όμως κόμικς! Αγαπημένα Μίκυ Μάους και παιδικά εβδομαδιαία περιοδικά με εικονογραφημένες ιστορίες. Μανίνα, Κατερίνα, Μπλεκ.
Υπήρχαν βέβαια και οι βόλτες. Στη γειτονιά της πόλης ή στο χωριό της γιαγιάς. Χαλαρές, ανέμελες, ατελείωτες και δροσερές, παρέα με παγωτό χωνάκι στα κρυφά. Για να μπορέσεις να φας και άλλο παγωτό το βράδυ. <Που θα πας μέσα στη ζέστη; Άσε να πέσει ο ήλιος!> Φώναζε η μαμά μου. Επιχειρήματα που οδηγούσαν εις άτοπο απαγωγή στο μυαλό ενός 11χρονου κοριτσιού.
Πρέπει να πέρασαν πολλά χρόνια για να αισθανθώ την ανάγκη του μεσημεριανού ύπνου. Αυτή η γλυκιά μεσημεριανή σιέστα που μπορεί και να φαντάζει ως είδος πολυτελείας για κάποιους. Κυρίως αυτούς που εργάζονται μέχρι νωρίς το απόγευμα. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο για τα οφέλη της μεσημεριανής σιέστας στον οργανισμό. Ανανέωση, ξεκούραση και αγχολυτική επίδραση στη ψυχοσωματική υγεία. Μαζί με τα οφέλη λοιπόν έδινε και συμβουλές για τη σωστή μεσημεριανή σιέστα. Από τον ιδανικό φωτισμό του δωματίου, την ώρα μέχρι και το χρόνο διάρκειας. Όχι περισσότερα από 60 λεπτά σου λέει και όχι μετά τις 5 το απόγευμα.
Χαμογελάω. Για αυτό δεν καταφέρνω να ξεκουραστώ μετά από μεσημεριανό ύπνο και συνήθως ξυπνάω σαν άρρωστη. Πως τα καταφέρνετε κάποιοι και κοιμάστε μόνο μια ώρα; Και ξυπνάτε και φρεσκαδούρες;
Ποτέ δεν έχω καταφέρει να χαρώ μεσημεριανό ύπνο. Άσε που τον αποφεύγω. Διότι τι να το κάνεις αν είναι να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις πιο κουρασμένη από ότι ήσουν πριν κοιμηθείς; Μου έχει τύχει να έχω ξυπνήσει από τις 6 τα χαράματα, να ακροβατώ το μεσημέρι μεταξύ υπνηλίας και κούρασης και αποφασισμένη να φτιάχνω καφέ και να το παλεύω μέχρι τελικής πτώσεως για να μην κοιμηθώ.
Καταρχάς δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να κοιμηθώ μόνο μια ώρα. Μου έχει τύχει να ξυπνήσω μετά από 3 ώρες. Μετά από 2 ώρες. Μετά από μία ποτέ. Είναι η αίσθηση που ξυπνάς και δεν ξέρεις τι μέρα είναι, τι ώρα, τι μήνας και που βρίσκεσαι. Βιώνεις ένα σοκ και μέχρι το βράδυ προσπαθείς να συνέλθεις. Γιατί δεν βάζεις ξυπνητήρι θα μου πεις….Με αγχώνει, θα σου πω. Ή που θα ξεκουραστώ ή όχι. Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι καταλήγουμε στο προηγούμενο σενάριο. Το παλεύω λοιπόν και εγώ όσο μπορώ και παραμένω ξύπνια.. Μεσημεριανή σιέστα.
Καλοκαιράκι..
Ε! Λοιπόν την επόμενη φορά που θα την χρειαστώ, θα ανατρέξω στα παιδικά μου καλοκαίρια και θα ξεκινήσω τις βόλτες.. Μέσα στη ζέστη θα μου πεις;
Μέσα, στη ζέστη. Και με ένα παγωτό χωνάκι στο χέρι!
