lenakyropoulos@gmail.com
Απόψε, ένα κεράκι κοιτάζει το σκοτάδι και την οθόνη του υπολογιστή μου. Το έμαθα πριν από λίγες ώρες, και μάγκωσε μέσα μου απότομα ο χρόνος. Έκλεισα το κινητό, έβαλα ένα ποτήρι Vinsanto , Ennio Morricone, Cinema di paradiso και γύρισα στις 04/ Μάϊου/ 2020. Τότε που μπήκες στη ζωή μου και με την αρχοντιά σου, χαμογέλασες κι ένιωσα να φωτίζει χαρά. Είσαι όντως αυτό που λέει ο τίτλος: Αντώνης Σαμολαδάς ο γητευτής των ερωτευμένων λέξεων.
Μου προσέφερες το πρώτο διαδικτυακό μας λουλούδι και άρχισες να συστήνεσαι στο χώρο της οθόνης με τις λέξεις σου κι ένιωσα στο σύμπαν της ψυχής μου …ανάσα . Όλα τόσο μοναδικά και με σπάνια ανθρώπινη τρυφερότητα. Πόσα άραγε ψιθυρίζουν τα μάτια μας στα λουλούδια; Κάποτε ένας φίλος, ο Γκόγκος της Χρύσας είχε πει: “Τα λουλούδια είναι για να τα χαζεύεις”
Οι λέξεις σου φωτοβολίδες που αγκάλιασαν τα καλντερίμια με τις σκιές. Μας αναγνωρίσαμε ταυτόχρονα. Απεμπολήσαμε τα σύμβολα και δείξαμε ο ένας στον άλλον, όλη μας την ψυχική λέπρα- συνώνυμο του πόνου, που ναι μεν έφυγε, αλλά τα σημάδια λακκάκια στην εγχάρακτη μνήμη των ένθεων στιγμών.
10 Ιουλίου παίξαμε στιχολιχουδιές 5 λέξεις εσύ στο διάδρομο του μυαλού, 5 εγώ και γίναμε φίλοι! 28 Αυγούστου σε είδα για πρώτη φορά μαζί με την υπέροχη μούσα σου και κατάλαβα πόσο σπουδαίο είναι το μεγαλείο της ζωής στην απλή του διάσταση. Την κοιτούσες και έλιωνες από έρωτα, ευγνωμοσύνη στο Θεό μόνο που υπάρχει, και ευχήθηκα ολόψυχα να με αγαπήσουν έτσι…σαν να μην υπάρχει αύριο.
Τα μάτια σου αχόρταγα πλοκάμια εξερεύνησης μίας γνώριμης φυγής κι εγώ απέναντι με μάτια ορθάνοιχτα και να ορκίζομαι σε ανάσα και ψυχή λίγο να σου μοιάσω.. Ναι, είναι ευλογία όποιος σε συναντήσει στο διάβα του Αγαπημένε μας κ. Σαμολαδά! Σήμερα, “σκόνταψα” στο χρονολόγιο της κοινής μας φίλης Άντρι, από την Κύπρο μας και στην αρχή δεν πολυκατάλαβα… Μετά ήταν κατανοητό….τη σκαπούλαρες! !!
Θέλω να ακούσεις το παρακάτω τραγούδι για όλη την ευγένεια, τη ζεστασιά και την καλλιέπεια της ψυχής σου κ. Σαμολαδά μας.
Αντώνης Σαμολαδάς, ένας από τους πιο τρυφερούς ποιητές που γέννησε με τόσο έρωτα η χώρα μας. Λάτρευε, σεβόταν και υμνούσε τις γυναίκες…Κορίτσια το επόμενο του ποίημα είναι προσευχή…Νιώστε τη λοιπόν σε κάθε σας ψυχικό κύτταρο. Δε θέλω να μπω σε νόρμες με βιογραφικά, βιβλία και συγγραφικές απονομές ….Δε με αφορά το θεαθήναι της υπαρξιακής αποστήθισης, αλλά όλη η αλήθεια που βγαίνει από το άλμα και την πτώση της ίδιας της ζωής.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Υπάρχουν κάποιες γυναίκες, που αλλάζουν την ατμόσφαιρα σε όποιο χώρο και αν βρεθούν, σε όποιο δωμάτιο και αν μπουν και έχουν αυτό το κάτι που κάνεις τα πάντα για να τις κατακτήσεις, ζεις για αυτές πεθαίνεις για αυτές γιατί αυτό που θα πάρεις θα είναι αυθεντικό και ανόθευτο, θα είναι η ψυχή τους που αν στην χαρίσουν δεν θα θέλεις τίποτε άλλο…
Αντώνης Σαμολαδάς
Είχαμε ξεκινήσει τη συνέντευξή μας, αλλά είχες απαντήσει μόνο στις 5 πρώτες ερωτήσεις. Επομένως θα βάλω αυτές. Λέξεις που ήταν χρόνια στο συρτάρι, αλλά κυκλοφορούσαν μέσα σας…Τι ήταν αυτό που τις έκανε να βγουν; Δεν υπήρχε άλλο χώρος;
Ήθελαν θέα από το περβάζι της ψυχής τους. Κατάλαβαν αργά ποιες είναι και που ανήκουν. Δε φυτρώνουν παντού, μόνο εκεί που το χώμα θα τις καλοδεχτεί. Λέξεις ναι μεν στο συρτάρι, αλλά φροντισμένες, όχι σκόρπιες. Μέσα σε μπλοκάκια και σημειώσεις της στιγμής για να μην τις ξε(χάσω) ή με ξεχάσουν!
Η εποχή που ζούμε βρίσκεται στα όρια της υπερβολής. Η ποίηση είναι το καταφύγιο σας; Ενέχει τις υπερβολές της; Πώς είναι η συνήχηση; Κάνει φασαρία;
Η ποίηση είναι έρωτας. Πόσο αδιάφορος θα ήταν ένας έρωτας κάτω από εκλογικευμένες συνειδήσεις;
Άναρχος, ατίθασος, ένα αγρίμι που όλο του το είναι φωνάζει. Είμαι εδώ, γεννήθηκα για εσένα.
Φλέγομαι, διψάω για τη φωτιά σου. Πώς να χαλιναγωγήσεις μία παθιασμένη καρδιά;
Όταν είστε στρυμωγμένος ψυχικά ,,,σας βγαίνει η ρίμα; Η έμπνευση αλυχτάει στα σοκάκια του μυαλού και της ψυχής…Πότε σας καλεί; Και κάθε φορά που σας καλεί πώς αντιδράτε; Ανταποκρίνεστε θετικά;
Κρύβομαι! Δεν έχω αντιστάσεις, αφήνομαι στη ροή και σκοντάφτω που και που, αλλά ανακαλύπτω έναν νέο κόσμο μέσα μου όχι φτιαγμένο από “διεφθαρμένα” υλικά. Μεγάλωσα απλά με μπόλικη αγάπη και ευτυχία. Ο έρωτας είναι ηλεκτροσόκ. Δε ξέρεις πως θα αντιδράσεις. Εξαρτάται.
Από τι;
Από τα πόσα Wolt αντέχεις ( χαχα ξεσπάσαμε και οι δύο σε γέλια) . Με καίει η διαδρομή. Η μετάβαση της αναβίωσης του συναισθήματος. Όταν ο αναγνώστης μέσα στις σελίδες θα συναντήσει τον έρωτα, την απογοήτευση, την αγωνία, τη λύπη, αλλά και το χρώμα της αγάπης, τότε θα συναντήσει πιο άμεσα τον εαυτό του.
Σε αρκετά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα… βλέπουμε ότι υπάρχουν μαθήματα ανοικτά για το κοινό, ώστε να εισαχθεί η ποίηση ως ανώτερη μορφή τέχνης, σκέψης και διάδρασης σε όλους τους ανθρώπους. Εξευγενίζει τα πάθη και αναδεικνύει την καλλιέπεια του ανθρώπου…Για εσάς κ. Σαμολαδά γιατί είναι τόσο σημαντική;
Οξυγόνο! Ναι, Ο Ξ Υ Γ Ο Ν Ο… Και τι δεν είναι ποίηση…Η ίδια η ζωή, ο τρόπος που ανασαίνει, που μάχεται…η μοναδικότητα των εκφράσεων μέσα από τις λέξεις. Είναι σαν να χορεύει αποκλειστικά για εσένα έναν ιδιαίτερο χορό η μούσα σου και ταυτόχρονα να είσαι θεατής και πρωταγωνιστής. Μαγεία και δε θέλω να την εξηγήσω. Το θεωρώ περιττό.
Η εποχή μας μαστίζεται από βραβειολάγνους, αλλά και Εγωπαθήτιδα…Όλοι οι μεγάλοι ποιητές , οι φτασμένοι δεν είχαν ανάγκη, παρά μόνο για το εσωτερικό χειροκρότημα. Γιατί τα έχουμε τόση ανάγκη τα βραβεία με το κιλό;
Επειδή, πονάμε κυρία Λένα μας.. και αυτά έρχονται σαν μαθητούδια που πήγαν εκδρομή και σου χαμογελάν, ακόμη κι αν είναι κουτσοδόντικα. Είναι ενέσεις τονωτικές για το σκότος, όταν κλείσουν τα φώτα και μείνουμε μόνοι μας.
Αφιερωμένο σε εσένα κ. Σαμολαδά μας και τη μούσα σου
Εντός των συναισθηματικών τειχών, Θεωρείτε ότι ο τρόπος με τον οποίο πολλοί “συγγραφικοί εαυτοί” χρησιμοποιούν τους προβολείς της ματαιοδοξίας διακατέχονται από εσφαλμένη έπαρση; Γιατί κατά τη γνώμη σας ένας αληθινός εραστής ή μία εράστρια των λέξεων…οφείλει να ανήκει στους αθόρυβούς;
Έχει να κάνει με το κράμα ευγένειας και ήθους ή διαφορά στήθους ( χαχα γελάμε και πάλι)
Δηλαδή;
Νέα, ωραία και ξανθή με τα κάλλη προχωρεί
κι αναστατώνει την επιτροπή
κι όλοι βάζουνε γυαλιά, όμως θεέ μου συμφορά
οι μισοί πάθανε ανακοπή
Ας τον απολαύσουμε λίγο ακόμα…
Πολύ όμορφο…Επόμενη ερώτηση. Σας έχουν αναγορεύσει ποιητή του έρωτα. Αλήθεια, κ. Σαμολαδά τι είναι έρωτας για εσάς;
Επιτρέψτε μου να σας δώσω κάπως έτσι την παρακάτω απάντηση.
Κι όμως άφησες παραπονεμένες τις λέξεις κ. Σαμολαδά μας…Είχες τόσα πολλά να δώσεις…Καλή αγάπη σου εύχομαι…όπου κι αν βρεθείς μέσα στο σύμπαν…θα σου χαμογελάμε και θα σε ευγνωμονούμε για όλα όσα μας δίδαξες με την γλύκα της ψυχής σου…
Θα ήθελα τον επίλογο να τον δώσει η σπουδαία ποιήτρια Φιλαρέτη Βυζαντίου και να την ευχαριστήσω, άλλη μία φορά για το μάθημα.
