lamprospapades@gmail.com
Μία από τις ειδήσεις που δεν είδαμε να παίζουν τις τελευταίες ημέρες και ώρες στα μεγάλα Media της χώρας εκτός βέβαια από τις δηλώσεις του Ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Κύρτσου, την ομιλία του πρώην Βουλευτή της ΝΔ κ. Μπογδάνου στην Βουλή, το αίτημα πρόσκλησης της Εισαγγελέως διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη στο Ευρωκοινοβούλιο, την “θερμή” υποδοχή στην Καστοριά του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Άδωνη Γεωργιάδη αλλά και φυσικά την δήλωση της υπουργού εξωτερικών της Γαλλίας ότι ευχαριστεί στην Ελλάδα για τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που δημιούργησε με την παραγγελία των φρεγατών, τις εξελίξεις στην ΛΑΡΚΟ κ.α. ήταν και η αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ισπανία στα 1.000 ευρώ από την κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Σάντσες με ένα νόμο και ένα άρθρο (κάτι που πονάει όλους τους Νεοφιλελεύθερους χαρτογιακάδες) μέτρο το οποίο θα ωφελήσει 2.000.000 περίπου εργαζόμενους στην Ισπανία…
Στην τέταρτη αύξηση του κατώτατου μισθού από το 2019, όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας, προχωρεί η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Ισπανίας, αψηφώντας τις αντιδράσεις των εργοδοτικών ενώσεων και στέλνοντας μήνυμα προς τους κεντρικούς τραπεζίτες και τις άλλες κυβερνήσεις της Ε.Ε. ότι η λύση απέναντι στον πληθωρισμό και την ακρίβεια δεν είναι να πληρώσουν για ακόμη μία φορά οι εργαζόμενοι…Η αύξηση που θα ισχύσει αναδρομικά από τον Ιανουάριο είναι δεύτερη στους τελευταίους 6 μήνες και η 4η από το 2019, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο συνασπισμός Σοσιαλιστών – Podemos. Η αύξηση θα αφορά και τους 14 μισθούς (12 για κάθε μήνα + Δώρο Χριστουγέννων + Επίδομα Καλοκαιρινής Άδειας) που απολαμβάνουν στη διάρκεια ενός έτους οι Ισπανοί εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης…Ο νέος πρόεδρος της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, Γιοάχιμ Νάγκελ, προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος φαύλου κύκλου αυξήσεων μισθών-τιμών μεγαλώνει, «αν ο πληθωρισμός παραμείνει υψηλός για μεγάλο χρονικό διάστημα» και η ΕΚΤ θα πρέπει να «ευθυγραμμίσει εκ νέου τη νομισματική πολιτική», εννοώντας φυσικά επίσπευσή σύσφιγξης της νομισματικής πολιτικής.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Βρετανός ομόλογός του Άντριου Μπέιλι είπε από την πλευρά του ότι οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να απαιτούν υψηλότερους μισθούς, προκειμένου να περιοριστούν οι πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία φέτος. Ο Μπέιλι, ο Νάγκελ και αρκετοί ακόμη κεντρικοί τραπεζίτες παραλείπουν ωστόσο να πουν ότι το πληθωριστικό σπιράλ συμβαίνει μόνο αν οι επιχειρήσεις μετακυλήσουν τους μισθούς στις τιμές αντί απλώς να μειώσουν τα κέρδη τους. Δείχνουν έτσι ποιων τα συμφέροντα προστατεύουν με τις αποφάσεις τους.
Στο επίπεδο των 1.000 ευρώ ο κατώτατος μισθός της Ισπανίας θα είναι ο έβδομος υψηλότερος στην ευρωζώνη. Απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι αυτός να προσεγγίσει σταδιακά το 60% του μέσου εθνικού μισθού, που ανέρχεται στα 1.944 ευρώ τον μήνα.
Έρχομαι λοιπόν αφελώς να ρωτήσω.. Στην Ισπανία την περίοδο της κρίσης δεν επηρεάστηκε το τραπεζικό σύστημα; δεν πέρασε σε ύφεση η οικονομία; δεν πέρασε η τρόικα έξω από την χώρα; η Ισπανία δεν έζησε την πρόσφατη υγειονομική κρίση που είναι σε εξέλιξη; δεν βιώνει την παγκόσμια όπως λέει η κυβέρνηση της ΝΔ ενεργειακή κρίση; πως αποφάσισε να πάρει ένα τέτοιο γενναίο φιλολαϊκό μέτρο; και μάλιστα πως δεν τόλμησαν οι εδώ εγχώριοι φιλοκυβερνητικοί Τηλεπαραθυριούχοι, να μιλήσουν για ροζ συννεφάκι, για ένα μέτρο που αποτελεί επιτομή του Σοβιετικού Φιλελευθερισμού, που εκτοξεύει την ανεργία και που είναι εκτός τόπου και χρόνου; τι έγινε και γιατί δεν πρέπει τώρα να παραδειγματιστούμε αλλά θα πρέπει να παίρνουμε συνέχεια μετά από 12 χρόνια μνημονιακής δυστυχίας, παραδείγματα φτωχοποίησης μόνο;
Δεν θα ασχοληθώ σε αυτό το άρθρο άλλο με την κυβερνητική προπαγάνδα, ούτε με την Γαλάζια Τηλεοκρατία, ευτυχώς που υπάρχει το ίντερνετ και τα Social Media ακόμα και μαθαίνουμε τι γίνεται ακόμα στον “Ελεύθερο Κόσμο”, όπου η πανδημία σιγά σιγά υποχωρεί και εδώ συζητάμε τι κάνουμε ακόμα λάθος και κάπου κάπου μιλάμε και με μια ψευδαίσθηση αισιοδοξίας… Τι σύμπτωση όμως ε; όπως και στα μνημόνια η ίδια καραμέλα.. Οι υπόλοιπες χώρες στην Ε.Ε. βρίσκουν τον βηματισμό τους μετά την πανδημία και εμείς εδώ απλά αναρωτιόμαστε τι κάνουμε λάθος; και τώρα πλέον οι υγειονομικοί ειδικοί, όπως οι οικονομικοί ειδικοί και τεχνοκράτες για μια 12ετία που μας έλεγαν ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα Μνημόνια και με λιγότερα στην ζωή μας, τώρα μας λένε να μάθουμε να ζούμε με τον Ιό… Τι τυχαία σύμπτωση και αυτή; στο ίδιο έργο θεατές η’ μάλλον κωπηλάτες, με την ελπίδα ο Νταουλιέρης απλά να παίζει έναν πιο μαλακό σκοπό όσο θα τραβάμε κουπί και στην νέα δεκαετία και ο μαστιγωτής να φωνάζει μόνο και να μην χτυπάει και πολύ δυνατά…
Όσα και ότι ακριβώς έγραψε ο Μπρέχτ καθώς τέτοιες ημέρες ήρθε στην ζωή τον Φεβρουάριο του 1898.
“Οι άνθρωποι παραείναι ανθεκτικοί, αυτό είναι το πρόβλημα…Είναι σε θέση να κάνουν υπερβολικά πολλά σε βάρος του εαυτού τους. Αντέχουν υπερβολικά πολύ…“.
Μπέρτολτ Μπρέχτ
