lenakyropoulos@gmail.com
Μετά το πέρας του αγώνα που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020 , μεταξύ της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ και της φιλοξενούμενης Κ.Α.Ε. του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ με επικράτηση των πρασίνων, οι δύο Σύλλογοι, τίμησαν την αλληλεγγύη και την αθλητική φιλία. Το ήρεμο κλίμα διεξαγωγής του αγώνα, παρόλο το πάθος τόσο των παικτών, όσο και του κοινού, καθώς και ο εναγκαλισμός των παικτών αμφοτερόπλευρα, ήταν το επισφράγισμα του υγειούς αθλητισμού και η υπόσχεση διαφύλαξης των μεγάλων αξιών που πρεσβεύει. Όσοι παρευρέθηκαν χθες στο κατάμεστο Palais de Sport, βίωσαν ακριβώς αυτή την άδολη χαρά! Τη σκυτάλη παρέλαβαν οι ομάδες ΑμεΑ καλαθοσφαίρισης της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ και της Κ.Α.Ε. ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ στο ίδιο ακριβώς ύφος πριν την πρεμιέρα τους.
Ο Πρόεδρος της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ, κ. Χάρης Παπαγεωργίου, η Πρόεδρος της Wheel Chair AΡΗΣ, κ. Βίκυ Νικολακάρου, καθώς και ο Πρόεδρος της Wheel Chair του Παναθηναϊκού, κ. Δημήτρης Πετρούνιας, απέδειξαν πως λειτουργεί η ευγενής άμιλλα και ο αλληλοσεβασμός στον αθλητισμό, καθώς και ο ρόλος προτύπων και προσώπων με ή χωρίς αναπηρία.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η παρουσία του Χανιώτη Παραολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη, που με το δικό του ξεχωριστό τρόπο και το λαμπερό του χαμόγελο, υποστήριξε ένθερμα τους παίκτες και των δύο ομάδων. Ο αγώνας έληξε με νίκη της φιλοξενούμενης ομάδας 47-72 ,αλλά όλοι βγήκανε κερδισμένοι, γιατί χθες νίκησε ο αθλητισμός!
Ως θεατής και πρώην αθλήτρια του μπάσκετ, ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα έναν τέτοιο «διαφορετικό αγώνα» και σίγουρα όχι η τελευταία! Απαιτείται μεγάλη προσοχή και δεξιότητα, καθώς και γνώσεις διαχείρισης τόσο για τις κινήσεις με το αναπηρικό αμαξίδιο, όσο και για τη νοητική εγρήγορση, ευστροφία και φαντασία, στο πως να κάνεις «προσποίηση» στον αντίπαλο για να τον αποφύγεις.
Ένα εντελώς διαφορετικό Jump ball ,αλλά με αδιαπραγμάτευτο πάθος στο όνειρο.
Υπήρχαν και εδώ σκριν, αλλά και ασίστ που απαιτούσαν σχεδιασμό, ευελιξία και ταχυδυναμικές κινήσεις στο παιχνίδι τους. Αυτό που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, ήταν η άμυνα και η στρατηγική του man to man που ξαφνικά μετατράπηκε σε wheel chair to wheel chair και συνειδητοποίησα τι ψυχικό σθένος, οφείλει να διαθέτει κανείς για να παίξει μπάσκετ σε αναπηρικό αμαξίδιο. Το jump ball όταν βρίσκεσαι καθήμενος, καθώς και η όλη διαδικασία του παιχνιδιού, αλλάζουν ως θέαση, όμως η ομορφιά του αθλήματος παραμένει εγχάρακτη και ατόφια στη μνήμη!
Τα άνω άκρα εμφανώς πιο δυνατά και δουλεμένα ασκούν το ρόλο του κατευθυντήριου μοχλού, έναντι των ατροφικών κάτω άκρων. Η δύναμη και το πως λειτουργεί η βαρύτητα σε συνδυασμό με την ισορροπία των παικτών, ήταν κάτι που μου έδωσε άλλο καθρέπτη, ειδικά μετά την πτώση και την τούμπα παίκτη με αμαξίδιο στο αγωνιστικό παρκέ. Το πάθος, η ένταση, η χαρά, η κοινή προσπάθεια και η επιβράβευση του ευ αγωνίζεσθαι με τον ήχο του χειροκροτήματος από το φιλοθεάμων κοινό, είναι όλα αυτά τα σταθερά σημεία επανεκκίνησης και συγκέντρωσης στο στόχο. Να παίζεις έντιμα και φυσικά για τη φανέλα της ψυχής σου. Συγχαρητήρια και στις δύο ομάδες για όλα τα μαθήματα ζωής που μας δίδαξαν χθες.
Ενός λεπτού σιγή για τον υπέρτατο :Bryant Kobe
Με αγάπη
Lena Kyropoulos & Personalities team
