Όπως τα περισσότερα παγόβουνα από τη Θάλασσα Γουέντελ, το A23a είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μπει στο Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα, το οποίο θα το ρίξει προς τον Νότιο Ατλαντικό σε μια διαδρομή που έχει γίνει γνωστή ως «λεωφόρος των παγόβουνων».
Το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο άρχισε να κινείται, μετά από 37 χρόνια που ήταν κολλημένο στον πυθμένα του ωκεανού.
Tο παγόβουνο, το οποίο έχει επιφάνεια περίπου 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεννήθηκε αρχικά το 1986, όταν αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Filchner. Όμως το βαρύ του σώμα κόλλησε λίγο αργότερα, όταν η βυθισμένη μύτη του σφηνώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας Weddell.
Aπό τα τέλη Νοεμβρίου, μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία ανέφεραν ότι ο Α23α είχε τελικά αρχίσει να κινείται. Βέβαια, η προσπάθεια του ογκόλιθου για ελευθερία ξεκίνησε στην πραγματικότητα το 2020, όταν άρχισε να ξεκολλάει από το υπέδαφός του στο βυθό της θάλασσας.
Προς το νεκροταφείο των παγόβουνων
Σήμερα, καθώς κατευθύνεται προς, αυτό που στην καθομιλουμένη είναι γνωστό ως, “νεκροταφείο παγόβουνων”, – δηλαδή ζεστά νερά που δεν ευνοούν τους πάγους -, οι επιστήμονες και οι ειδικοί σε θέματα κλίματος παρακολουθούν στενά τις κινήσεις του και αναλογίζονται τις επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή.
Είναι σπάνιο να δεις ένα παγόβουνο αυτού του μεγέθους να κινείται, δήλωσε ο παγετωνολόγος Όλιβερ Μαρς από την Βρετανική Έρευνα Ανταρκτικής, επομένως οι επιστήμονες θα παρακολουθούν στενά την πορεία του.
Καθώς αποκτά ταχύτητα, το κολοσσιαίο παγόβουνο πιθανότατα θα κινηθεί στο κυκλικό πολικό ρεύμα της Ανταρκτικής. Αυτό θα το διοχετεύσει προς τον Νότιο Ωκεανό, σε μια θαλάσσια περιοχή γνωστή ως το «δρομάκι των παγόβουνων» όπου βρίσκονται πολλά άλλα παγόβουνα.
Το γιατί το παγόβουνο ξέφυγε από την παγοκρηπίδα είναι κάτι που θα απασχολήσει τους επιστήμονες.
«Με την πάροδο του χρόνου μάλλον έχει λεπτύνει ελαφρώς και έχει αυτή τη μικρή επιπλέον άνωση που του επέτρεψε να σηκωθεί από τον πυθμένα του ωκεανού και να ωθηθεί από τα ωκεάνια ρεύματα», είπε ο Μαρς. Το A23a είναι επίσης ένα από τα παλαιότερα παγόβουνα του κόσμου.
Είναι πιθανό το A23a να καταλήξει στο νησί της Νότιας Γεωργίας. Αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα για την άγρια ζωή της Ανταρκτικής. Εκατομμύρια φώκιες, πιγκουίνοι και θαλασσοπούλια αναπαράγονται στο νησί και αναζητούν τροφή στα γύρω νερά.
