Η ευτυχία είναι ο μεγαλύτερος φίλος της ρύπανσης ; – Άρθρο του Γιώργου Μοίρα

Σχεδόν όλοι εν έτει 2021 είναι ενήμεροι για την κλιματική αλλαγή και συμφωνούν ότι πρέπει να αναχαιτιστεί.
Καθώς σαν κυριότερη αιτία της θεωρείται η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου για την παραγωγή ενέργειας φαίνεται ότι υπάρχει επίσης ευρεία ομοφωνία (σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο) για τον περιορισμό των ρυπογόνων επιδράσεων που προκαλούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες.
Ο δείκτης μέτρησης αυτών είναι το οικολογικό αποτύπωμα, που εκτιμά την έκταση γης (γεωργική για παραγωγή τροφής, δασώδης για δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα κλπ) η οποία είναι απαραίτητη για την κάλυψη των αναγκών κατανάλωσης και έχει μονάδα μέτρησης το εκτάριο (10 στρέμματα).
Το πρόβλημα που αναφύεται είναι ότι (σύμφωνα με τον αυστραλιανό μη κερδοσκοπικό οργανισμό Footprint Network) υπάρχει θετικός συσχετισμός του μέσου οικολογικού αποτυπώματος των πολιτών κάθε χώρας με τον δείκτη ευτυχίας (όπως αυτός εκτιμάται από το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης, που τελεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών).

Αυτό σημαίνει ότι οι πληθυσμοί που έχουν μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα (και συνεπώς ρυπαίνουν περισσότερο) δηλώνουν και πιο ευτυχισμένοι.
Το 2016 πχ ο μέσος κάτοικος της Αυστραλίας έχει δείκτη ευτυχίας 7,5 και οικολογικό αποτύπωμα σχεδόν 20 εκτάρια, ενώ αυτός του Μπουρούντι 2,8 και 0,5 εκτάρια αντιστοίχως.
Καθώς το οικολογικό αποτύπωμα του μέσου Ευρωπαίου είναι 4,97 εκτάρια, εάν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου ζούσαν όπως αυτός, θα χρειαζόμασταν τρεις περίπου πλανήτες όπως και η Γη.
Ταυτοχρόνως σχεδόν το σύνολο των χωρών που έχουν βιώσιμο οικολογικό αποτύπωμα είναι κάτω από τη μέση στον δείκτης ευτυχίας (εξαίρεση αποτελεί η Νικαράγουα).
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από το κατά κεφαλήν οικολογικό αποτύπωμα (που αυξάνει όσο αυξάνει η κατανάλωση) αυτό που μετράει τελικώς είναι το συνολικό οικολογικό αποτύπωμα (που αυξάνει όσο αυξάνει και ο πληθυσμός).

Διαβάστε επίσης :

Η Οδύσσεια ενός μνημείου πεσόντων Ελλήνων, στο χωριό του Αλέξη Ζορμπά – Του Κρικόρ Τσακιτζιάν