lenakyropoulos@gmail.com
Καλησπέρα σας! Αυτές τις ημέρες ,λόγω του Covid-19 ζούμε ό,τι πιο ευτράπελο μας έχει συμβεί ποτέ ως τώρα στη ζωή μας! Τα μέτρα αυστηρά, κάποιες φορές παράλογα, αλλά αναγκαία μας λένε! Λες και πρόκειται να κολλήσουμε Covid-19 από τα μεγάφωνα, ενώ από τις ουρές των τραπεζών δεν υπάρχει τέτοιο “θέμα” , ούτε από το συγχρωτισμό στις ουρές των σούπερ-μάρκετ, για τις στάσεις δε των λεωφορείων …Δε το συζητώ καν! Ωραία, υπάρχει τρόπος να μη βγουν μεγάφωνα την ημέρα που θα χτυπήσει η Ανάσταση στις εκκλησίες και στις καρδιές μας.
Κάνουμε έκκληση προς όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς …Να συντονιστούν και ταυτόγχρονα να αναμεταδώσουν την ίδια στιγμή το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ κι εμείς ως υπάκουο ποίμνιον να βάλουμε τέρμα τα μεγάφωνα του σπιτιού μας….Ο Δημιουργός είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, άναρχος, άφθαρτος, άχρονος και σίγουρα όχι αντιρρησίας. Δε του αρέσει να προκαλεί, αντιθέτως προσκαλεί όλους εμάς σε ειλικρινή μετάνοια ,συγχώρεση και συμπόρευση! Ας εκτιμήσουμε όλα αυτά που έχουμε, και για πολλούς λόγους μας ήταν αόρατα. Πόσο πολύτιμη αποδεικνύεται εκείνη η βόλτα δίπλα στη θάλασσα, που η θέα της και μόνο δρόσιζε την ψυχή μας;
Άλλη λύση είναι να συνδεθούν διαδικτυακά οι εκκλησίες μας, μέσω της εφαρμογής zoom, skype, gotomeet με 3 λογαριασμούς ,όπου ανά ναό θα μπορούσαν να συμμετέχουν 300 άτομα από το σπίτι τους. Από ότι γνωρίζω σε όλους τους ναούς υπάρχει πρόσβαση στο ίντερνετ!
Αυτά προς το παρόν …καλή Ανάσταση σε όλους μας και μένουμε σπίτι,γιατί θέλουμε να επιστρέψουμε το γρηγορότερο στις ζωές μας !
Είναι η σκληρότερη δοκιμασία που καλούμαστε να ξεπεράσουμε όλοι μαζί με λογική και ενωμένοι! Δεν είναι καιρός για διχασμούς, αλλά για συνειδητή ομοψυχία!
Το επόμενο τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη γη, έγχρωμους, ψηλούς ,κοντούς, ευτραφείς, Χριστιανούς ,αλλόθρησκους, δυνατούς κι αδύναμους,διαφορετικούς,αλλά τόσο μοναδικούς… Με την ευχή, όταν περάσει όλο αυτό …να επιστρέψουμε στην αθωότητά μας, όσο ματωμένη κι αν είναι! Να είστε σίγουροι…Θα περάσει, όπως νίκησε ο Θεάνθρωπος το χρόνο και το θάνατο και αναστήθη, έτσι κι εμείς Θα νικήσουμε την επιστροφή μας στον άνθρωπο…το χρωστάμε στο παιδί που κουβαλάμε μέσα μας! Κι ας μη ξεχνάμε η ελπίδα …Δεν έχει μνήμη.Θα τα ξαναφτιάξουμε όλα από την αρχή!
Κώστας Κακογιάννης , Πάμπος Κούζαλης και η μικρή Γεωργία Νεοκλέους…3 Άγγελοι φωτός!
Πόσο τους ευχαριστούμε!!
Την αλήθεια μας
Κύριε Ιησού Χριστέ
ελέησoν ημάς
Υ.Γ. Η Προέλευσή της σύμφωνα με το wikipaidia.
Θεολογικά, η Προσευχή του Ιησού μπορεί να θεωρηθεί ως μια προέκταση του διδάγματος που περιέχει η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου, στην οποία ο Φαρισαίος καταδεικνύει τον αδόκιμο τρόπο προσευχής αναφωνώντας: “ο Θεός, ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ ούτος ο Τελώνης”, ενώ ο Τελώνης προσεύχεται σωστά με ταπεινοφροσύνη, λέγοντας “ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.”[1].
Η “Ευχή” είναι το απόσταγμα της νηπτικής διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, και οι χρήστες της υποστηρίζουν πως δεν έχει καμία σχέση και ούτε πρέπει να συγχέεται με φαινόμενα γκουρουισμού ή διαλογισμού, καθώς εστιάζεται στην συγκεκριμένη επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού.
Η Προσευχή του Ιησού είναι, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, μία από τις πιο βαθιές και μυστικές προσευχές, και συχνά επαναλαμβάνεται συνεχώς σαν μέρος προσωπικής άσκησης. Η άσκηση της καρδιακής προσευχής είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Ησυχασμού, ο οποίος περιγράφεται στη Φιλοκαλία, μια συλλογή κειμένων για την προσευχή που συντάχθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Υπήρξαν και κάποια Ρωμαιοκαθολικά κείμενα για την Προσευχή του Ιησού, αλλά η πρακτική της στη δύση δεν απέκτησε ποτέ την ίδια απήχηση, όπως στην ανατολή. Επιπλέον, η Ορθόδοξη θεολογία πάνω στην Προσευχή του Ιησού, η οποία διατυπώθηκε με σαφήνεια από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, δεν έγινε ποτέ πλήρως αποδεκτή από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία [2]. Ο Aρχιμανδρίτης Aιμιλιανός, καθηγούμενος της I. M. Σίμωνος Πέτρας αναφέρει ότι η ευχή εμπεριέχει δοξολογία, ευχαριστία, θεολογία, παράκληση και εξομολόγηση σε μια μόνο απλή πρόταση[3].
Η πρακτική της συνεχούς επανάληψης της προσευχής χρονολογείται τουλάχιστον από τον 5ο αιώνα. Η αρχαιότερη γνωστή αναφορά είναι στα Γνωστικά Κεφάλαια του Αγίου Διαδόχου Φωτικής (400–486), ένα έργο που βρίσκεται στον πέμπτο τόμο της Φιλοκαλίας. Η Προσευχή του Ιησού περιγράφεται στα Γνωστικά Κεφάλαια, με όρους που είναι παρόμοιοι με αυτούς που περιγράφεται από τον Άγιο Ιωάννη Κασσιανό (;-435), για την κάθαρση της ψυχής. Επίσης διδάσκει ότι η επανάληψη της προσευχής γεννά εσωτερική ειρήνη. Η χρήση της Προσευχής του Ιησού συνίσταται στη Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου (523–603), και στο έργο του Αγίου Ησυχίου (8ος αιώνας;), Προς Θεόδουλον, το οποίο βρίσκεται στον πρώτο τόμο της Φιλοκαλίας. Η χρήση της Προσευχής του Ιησού, όπως αυτή παραδίδεται στη Φιλοκαλία, είναι το θέμα του Ρωσικού κλασικού βιβλίου Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητή, αλλά και κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος Franny and Zooey του J.D. Salinger.
Η προέλευση της προσευχής ανάγεται πιθανότερα στην Αιγυπτιακή έρημο. Μάλιστα, έχει βρεθεί μια επιγραφή που περιέχει την Προσευχή του Ιησού στα ερείπια ενός κελλιού στην Αιγυπτιακή έρημο, η οποία χρονολογείται εκείνη την περίοδο[4]
Αν και η Προσευχή του Ιησού έχει χρησιμοποιηθεί μέσα στους αιώνες ως τμήμα της Ορθόδοξης παράδοσης, τον 12ο αιώνα άρχισε επίσης να χρησιμοποιείται και σε κάποιες Δυτικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων Ρωμαιοκαθολικών, ενώ σήμερα μπορει να χρησιμοποιηθεί και από Επισκοπελιανές ή Λουθηρανικές εκκλησίες[5].
Τρόπος προσευχής
Στην Ορθόδοξη παράδοση, η προσευχή γίνεται συνεχόμενα, συχνά με τη βοήθεια ενός κομποσκοινιού. Οι μοναχοί, συχνά κάνουν αυτή την προσευχή εκατοντάδες φορές κάθε νύχτα, σαν τμήμα του προσωπικού κανόνα. Στόχευση της ευχής είναι η εσωτεροποίηση της προσευχής, ώστε ο πιστός να προσεύχεται ακατάπαυστα, κατορθώνοντας έτσι την παραίνεση του Αποστόλου Παύλου στους Θεσσαλονικείς, να “προσεύχονται αδιαλείπτως”[6]. Η Προσευχή του Ιησού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την απόκτηση συντριβής και ταπείνωσης (εξού και η φράση “τον αμαρτωλόν”, σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος αμαρτωλός εκτός από το πρόσωπο που προσεύχεται).
