Σημαντική Έρευνα της Μονάδας Δικαστικής Ανθρωπολογίας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ

Μια νέα επιστημονική εργασία με τίτλο “Accurate and semi-automated reassociation of intermixed human skeletal remains recovered from bioarchaeological and forensic contexts” εκπονήθηκε από τη μεταδιδακτορική ερευνήτρια Δρ. Ιωάννα Αναστοπούλου, σε συνεργασία με τον υπεύθυνο της Μονάδας Δικαστικής Ανθρωπολογίας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ , αναπληρωτή Καθηγητή Δικαστικής Ανθρωπολογίας Κωνσταντίνο Μωραΐτη και με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Tübingen της Γερμανίας, Δρ. Αλέξανδρο Καρακωστή και τη διακεκριμένη Καθηγήτρια Παλαιοανθρωπολογίας Κατερίνα Χαρβάτη. Η εν λόγω εργασία δημοσιεύθηκε προσφάτως στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό “Scientific Reports“ του εκδοτικού οίκου Springer Nature και έλαβε χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ), καθώς και από το Γερμανικό Ίδρυμα Ερευνών (DFG).

Η εργασία αυτή, αναφέρεται στην ανάπτυξη μιας νέας ημι-αυτοποιημένης μεθόδου για την κατ’ άτομο ταξινόμηση σκελετικού υλικού που προέρχεται από διαφορετικά άτομα. Οι ερευνητές δημιούργησαν μία προηγμένη μέθοδο, η οποία διακρίνει με μεγάλη ακρίβεια ποιο οστό ανήκει σε ποιο άτομο, σε περιπτώσεις συμφυρμού των οστών. Η ακριβής ταξινόμηση των οστών κατ’ άτομο αποτελεί πρωταρχικό στάδιο της ανθρωπολογικής εξέτασης σε περιπτώσεις που παρατηρείται συμφυρμός του ανευρεθέντος σκελετικού υλικού.

Στην ανακοίνωση του ΕΚΠΑ, αναφέρεται ότι χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την άρθρωση του ισχίου και μεθόδους τρισδιάστατης γεωμετρικής μορφομετρίας, ανέλυσαν τη μορφολογία των αρθρικών επιφανειών των εμπλεκόμενων οστών επιβεβαιώνοντας αξιόπιστα τη μορφολογική τους συνάφεια. Η μέθοδος δύναται να εφαρμοσθεί και σε περιπτώσεις που οι αρθρικές επιφάνειες των αρθρούμενων οστών δεν παρουσιάζουν τέλεια συναρμογή μεταξύ τους, ενώ αποτελεί τη βάση για αντίστοιχη μελέτη και των υπολοίπων αρθρώσεων του σκελετού.

Τα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να συμβάλουν στην καθ’ ημέρα ανθρωπολογική πράξη κατά την εξέταση μεγάλου αριθμού ανθρώπινων σκελετικών υπολειμμάτων από μαζικές καταστροφές, με πρόσφατο παράδειγμα τη συμβολή της Μονάδας στη διαχείριση των θυμάτων από την πυρκαγιά στο Μάτι της Ανατολικής Αττικής, καθώς και σε ομαδικές ή δευτερογενείς ταφές αρχαιολογικών θέσεων.

Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοσθεί και για τη μελέτη μικρού αριθμού οστών παλαιοανθρωπολογικού ενδιαφέροντος ανήκοντα σε προγονικές μορφές του ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου.

Διαβάστε επίσης:
Το βιβλίο με την ιστορία της Φαίδρας, στέλνει μήνυμα ελπίδας για ένα πιο ανθρώπινο κόσμο: Του Κρικόρ Τσακιτζιάν