lamprospapades@gmail.com
Η όλη προεκλογική και ψηφοθηρική διαδικασία στο ΚΙΝΑΛ σε συνδυασμό με τις συλλογές υπογραφών, το πλήθος των υποψηφιοτήτων σε συνδυασμό με την λιγοστή εκλογική βάση μόνο ως φαρσοκωμωδία μπορεί να εκληφθεί… Όχι μόνο από την ίδια την Κεντροαριστερά αλλά και από το εκλογικό σώμα και σύσσωμη την ελληνική κοινωνία.
Σε σχέση με το προηγούμενο άρθρο μου για το ΚΙΝΑΛ και τους προβληματισμούς το ότι δεν ξέρω κατά πόσο πιθανό είναι να υπάρχει κόμμα την επόμενη ημέρα ασχέτως αν οι υποψήφιοι είναι πραγματικά πολλοί αλλά η εκλογική βάση είναι περιορισμένη, κάπως έτσι ισχύει η λαϊκή ρήση που λέει: “Ένα χωριό, 5 κάτοικοι, 7 υποψήφιοι δήμαρχοι…”. Μέσα σε όλη αυτή την προεκλογική αβεβαιότητα και την παρέλαση υποψηφίων σε πράσινο φόντο, άκουσα και κάποιες κωμικές ενστάσεις και αναλύσεις στα διάφορα ΜΜΕ για επαναφορά από την επόμενη οποία ηγεσία του εμβλήματος του Ήλιου και του τίτλου ΠΑΣΟΚ… Είδα επίσης πολλές δηλώσεις με φόντο Ανδριάντες και προσωπογραφίες του Παλιού ΠΑΣΟΚ και φυσικά του Ανδρέα Παπανδρέου… Επιστροφή λοιπόν στο παλιό, αυτό είναι το σύνθημα που επικρατεί από την πλειονότητα των υποψηφίων ηγεσιών του ΚΙΝΑΛ… Επιστροφή και στο παλιό ΑΦΜ μήπως; ήρεμα και με ψυχραιμία ρωτάω..
Το κερασάκι λοιπόν στην τούρτα ήρθε και με την αόριστη, αβέβαιη, απροσδιόριστη και άτυπη υποψηφιότητα του Γεωργίου Παπανδρέου για την επανεκλογή του στην προεδρία του κόμματος… Μια δήλωση υποψηφιότητας που ήταν στα δεδομένα, τα μέτρα και τους όρους του πιο τέλειου πολιτικού επιστήμονα και ειδικού επικοινωνίας καθώς είχε όσα προανέφερα στο περιεχόμενο της και έγινε σε μια μια μέρα σημαδιακή όπως η 18η Οκτωβρίου ημέρα νίκης του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981.Ετσι τα τελευταία 24ωρα αναλωνόμαστε στο “θα κατέβει, δεν θα κατέβει..”, “Κι άμα κατέβει να πάμε μαζί του ή να πάμε με τους άλλους..”, “Κι αν πάμε με τους άλλους θα μας βγει ή όχι..” αλλά όλα αυτά ντυμένα με τον πολιτικό μανδύα της ενότητας του χώρου, της παράταξης και των αναγκών της χώρας…
Αν τελικά το επόμενο διάστημα έχουμε υποψηφιότητα και επανεκλογή του Γεωργίου Παπανδρέου στην προεδρία του ΚΙΝΑΛ, μετά μια δεκαετία που ακόμα βιώνουμε τις συνέπειες από το διάγγελμα στο Καστελόριζο και έπειτα από μια περίοδο που ο πρώην πρωθυπουργός υπήρξε ένας διεθνής πολιτικός τουρίστας (αφού υπ’ ευθύνη του και υπ’ ευθύνη πολλών ακόμα που σήμερα ψελλίζουν νότες διαφωνίες αλλά τότε υπέγραψαν και με τα δύο χέρια) , η χώρα και ο λαός μπήκαν στον σκοτεινό μνημονιακό λαβύρινθο και εκείνος απλά ταξίδευε ανά την οικουμένη…Αν τελικά εκλεγεί ο ίδιος ή και ακόμα κάποια υποψήφια ηγεσία που δεν έχει δώσει σαφείς διευκρινίσεις, για το που θέλει να πάει τον λίγο πολιτικό χώρο που της έχει μείνει σύντομα αυτός ο χώρος δεν θα υπάρχει…
Η προεκλογική και εκλογική διαδικασία που θα ακολουθήσει και οι δραστηριότητες ορισμένων υποψηφίων ανά την επικράτεια με τις ομιλίες τους θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον, μιας και όπως προ-είπα, μιλάμε για ένα αφήγημα επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ το οποίο αν το προηγούμενο σενάριο που ανέφερα επιβεβαιωθεί δεν θα μιλάμε για εκλογή ανανέωσης αλλά αναπαλαίωσης… Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση το επόμενο διάστημα με όλη αυτή την ακραιφνή παρελθοντολογία του πολιτικού ενστίκτου να ακούσω κάποια δήλωση σε κάποια ομιλία, κάποιου εκ των υποψηφίων παρόμοια με εκείνη του πρώην κορυφαίου Υπουργού του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης κ. Σημίτη του Γιάννου Παπαντωνίου, ο οποίος σε ομιλία του σε συνέδριο του κόμματος το 1996 είχε πει το αμίμητο: “Συντρόφισσες και Σύντροφοι για το Σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι..”.
Διαβάστε επίσης:
Κάλεσμα για το ετήσιο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα, στα σύνορα της Κακαβιάς
