lamprospapades@gmail.com
Δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος επαΐων της οικονομικής επιστήμης ή κάποιος βαθύς γνώστης της οικονομίας για να καταλάβεις και να συμπεράνεις ότι μετά την πανδημία της ανεργίας που έφερε το γενικό Lockdown στην χώρα, τώρα είναι απόλυτος λογικό να έρθει και ένα κύμα ακριβείας άνευ προηγούμενου και χωρίς καμία ρεαλιστική πρόβλεψη για το που θα καταλήξει, όταν μάλιστα μιλάμε και ξαναφέρνουμε στην δημόσια συζήτηση σενάρια τοπικού Lockdown σε μερικούς νόμους ακόμα της χώρας και ειδικά της Β. Ελλάδος…
Η ανακοίνωση της υποψίας νέων ανασταλτικών μέτρων και μόνο κάνει πλέον ζημιά στην οικονομία και θέτει διλήμματα και σκέψεις αβεβαιότητας προς την πραγματική μικρομεσαία οικονομία που βλέπει άλλον έναν οικονομικό χειμώνα με απαισιοδοξία έως τις γιορτές…. Πρέπει άραγε να είσαι καθηγητής οικονομικών, να έχεις τελειώσει το Χάρβαρντ; ή να έχεις 8 μεταπτυχιακά; για να προβλέψεις ότι όταν θέτεις μια οικονομία σε αργία, σε γενικό Lockdown, δεν αφήνεις το χρήμα να παραχθεί για να κινηθεί αλλά απαγορεύεις κάθε οικονομική δραστηριότητα, επιδοτείς την αργία και την παύση από ένα μαξιλάρι 37 δις ευρώ που βρήκες έτοιμο και προβαίνεις σε μια μαζική εισαγωγή αγαθών για να θρέψεις τον πληθυσμό, τότε αυτό χωριά του ότι αδρανεί την εξαγωγιμότητα, κατακρεουργεί το ΑΕΠ και επιβαρύνει ένα ήδη επιβαρυμένο και καταθλιπτικό ισοζύγιο πληρωμών, φέρνει και πιο κοντά την πιθανότητα μιας ωρολογιακής βόμβας ακρίβειας που θα σκάσει απότομα… Ένα ηφαίστειο πληθωρισμού που θα γίνει ενεργό και ανεξέλεγκτο δημιουργώντας νεκρή οικονομική πεδιάδα γύρω του…
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το ότι για δύο ώρες το ηλεκτρονικό περιοδικό του Bloomberg είχε ειδικό αφιέρωμα για την χώρα μας, ότι επιστρέφει δυναμικά μετά την πανδημία στην κοινωνικό – οικονομική κανονικότητα και ότι όλα θα κυλήσουν πλέον ρόδινα μου θυμίζει πραγματικά τα διάφορα δημοσιεύματα και πρωτοσέλιδα τον καιρό της μνημονιακής δυστυχίας που συνεχίζει να υπάρχει, για το περίφημο success story της κυβέρνησης Σαμαρά, για την πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή, το επιτυχημένο νομοθετικό και μεταρρυθμιστικό έργο στην χώρα, τις επενδύσεις – ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας που προχωρούσαν με ρυθμούς χαμηλού κόστους αλλά και για το ότι η Ελλάδα αλλάζει σελίδα… Όλα εκείνα που διαβάζαμε στον εγχώριο συστημικό τύπο και οργιζόμασταν και διαβάζαμε και στα γερμανικά έντυπα και χτυπούσαμε το κεφάλι μας στον τοίχο…
Αντιλήψεις, θέσεις και προπαγάνδα μιας Ευρώπης και ενός ολόκληρου κυβερνητικού συστήματος εν Ελλάδι που δεν είχε μπει σε κανένα σούπερ μάρκετ, σε καμία λαϊκή, σε καμία τράπεζα, εφορία και υπηρεσία του ΟΑΕΔ στις 9 το πρωί… Μια Ελλάδα εκτός τόπου και χρόνου που ζούσε και ζει στον δικό της κόσμο και στο δικό της Νεοφιλελεύθερο παράλληλο σύμπαν και παράδεισο… Και βέβαια μιλάμε για μια χώρα και κοινωνία σε σκληρή δοκιμασία και έναν Λαό κλειδωμένο στο δωμάτιο της τρέλας αφού πέραν την ακριβείας στα είδη πρώτης ανάγκης, στα τρόφιμα, στα καύσιμα και στην ενέργεια έρχεται και ένα ακόμα ξεπούλημα σε βασικές υπηρεσίες των ΔΕΚΟ και τέλος το ίδιο το νερό ίσως μετά τις πρόωρες εκλογές οπότε έρθουν, αφού σύμφωνα με κάποιους κυβερνητικούς Βουλευτές και πρώην τηλεπαραθυριούχους της μνημονιακής εποχής, το νερό στην χώρα μας παραμένει απαράδεκτα φθηνό…
Βέβαια στον παραλογισμό αυτό της ακριβείας και του πληθωρισμού κολλάνε και τα κενά στα υγειονομικά πρωτόκολλα και οι ανώφελες απαγορεύσεις σε ανεμβολίαστους συμπολίτες μας, που μπορούν να επισκέπτονται των εμπορικό χώρο ενός Σούπερ Μάρκετ με καταστήματα εστίασης, να αγοράσουν μια τυρόπιτα αλλά να απαγορεύεται να καθίσουν σε τραπεζάκι αλλά μπορούν να περιφέρονται όρθιοι με την τυρόπιτα στο χέρι στο υπόλοιπο χώρο… Κολλάει έτσι ή δεν κολλάει; η παράνοια παιδιά… Απλά η απόλυτη παράνοια και τρέλα…
Ενώ τέλος τα αβέβαια και καταστροφικά μηνύματα για μίνι τοπικά Lockdown σε λίγες εβδομάδες από τώρα μπορεί να αποσύρθηκαν μέσω διαβεβαιώσεων και καθησυχασμού αλλά ας τολμήσω να κάνω μια πρόβλεψη και μια υπόθεση εργασίας, σαν φανταστική και απίθανη ιστορία για ένα τοπικό Lockdown στην Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο λίγο πριν την επέτειο του “ΟΧΙ” και την παρέλαση και αργότερα στην Αθήνα ή και με γενική απαγόρευση τον Νοέμβριο μιας και πλησιάζει η επέτειος του Πολυτεχνείου… Λέμε πάντα, υποθετικά μιλάμε και κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και λέμε μια φανταστική ιστορία… Σίγουρα θα διαψευστούμε…
