lamprospapades@gmail.com
Τα τελευταία μνημονιακά χρόνια μαζί με τις περικοπές και την καταβαράθρωση των αποδοχών των εργαζομένων κάτι ακόμα που ξεσάλωσε ήταν και είναι οι απαιτήσεις και οι εργασιακές φαντασιώσεις της Ελληνικής εργοδοσίας και του ελληνικού συστήματος HR. Έτσι ήδη από το 2007 έκαναν την εμφάνιση τους αναγνωριστικές απαιτήσεις και επισημάνσεις σε συνεντεύξεις εργασίας και εξέτασης Βιογραφικού σημειώματος άνευ προηγούμενου… Δεν ήταν δυνατόν όπως καταλαβαίνετε να μείνουν αλώβητες μετά την είσοδό στην μνημονιακή δυστυχία και οι συνεντεύξεις εργασίας..
Η ελληνική εργοδοσία και οι ελληνικές επιχειρήσεις άρχισαν έτσι να υιοθετούν μια αρχή αξιολόγησης και επιλογής συνεντεύξεων για απλούς εργαζόμενους η οποία ήταν και είναι ένα ξενόφερτο μοντέλο αναμεμειγμένο με Αμερικανικές Νεοφιλελεύθερες θεωρίες, ευρωπαϊκές σημειολογίες αξιολόγησης αλλά απόλυτα ελληνική εφαρμογή και ανταποδοτικότητα… Κάπως έτσι λοιπόν ένας απλός εργαζόμενος/η, άνεργος/η για μήνες με μηδέν εισόδημα, οικονομικά προβλήματα και οικογένεια αναγκάστηκε να μπει στην διαδικασία αξιολόγησης του ψυχοτεχνικού τεστ, του τεστ ευφυΐας, των δοκιμαστικών εξετάσεων, της αξιολόγησης σκέψης και ευαισθησίας για μια θέση εργασίας του υπο κατώτατου μισθού και με διάρκεια σύμβασης για λίγους μήνες…
Θα ήθελα για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσω ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή πόσο μάλλον η χειρωνακτική εργασία καθώς όπως λέει και η λαϊκή σοφία: ”Χέρια που είναι λερωμένα δεν έχουν κλέψει…” και φυσικά ότι έχει να κάνει με καθημερινή εξυπηρέτηση πελατών στην λιανική και στον κλάδο των άμεσων πωλήσεων…Είμαι και εγώ ένας άνθρωπος της αγοράς της αγοράς και γέννημα θρέμμα της εργατικής κοινωνίας αυτής της χώρας και ξέρω τους φόβους, τις αγωνίες, τους προβληματισμούς αλλά και τις επιθυμίες και τα δικαιώματα του απλού εργαζόμενου και συνεχίζω αφού θέλω να γίνω πιο γλαφυρός… Όταν για μια θέση εργασίας Πωλητή σε ένα κατάστημα λιανικής, με 6ήμερη εργασία, χωρίς ρεπό, με τον υποβασικότατο μισθό και με την ολιγόμηνη δοκιμαστική σύμβαση εργασίας καλείσαι να απαντήσεις σε ερωτήματα μιας συνέντευξης τύπου ψυχοτεχνικής με βλακώδη ερωτήματα τύπου αν σου αρέσουν τα λουλούδια και ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα, τότε συγγνώμη αλλά ζούμε όχι απλά σε άλλη χώρα αλλά σε άλλον γαλαξία…
Αλήθεια ρε παιδιά είστε σοβαροί;; σε ποια χώρα και σε ποια εργασιακή αγορά τα εφαρμόζετε όλα αυτά;; ζείτε στην Ελλάδα της κρίσης;; του κορονοϊού και της καλπάζουσας επίσημης ανεργίας του 30% και πλέον, που καλπάζει για το 35% σαν το θρυλικό άλογο “Μαύρη Καλλονή” στον ιππόδρομο… Ειλικρινά δηλαδή ζείτε στην Ελλάδα του κύματος ακρίβειας και ανατιμήσεων στα ήδη πρώτης ανάγκης που ο καφές έφτασε να συγκαταλέγεται βάση της εξίσωσης του τιμάριθμου στα είδη πολυτελείας…
Και από την άλλη σου απαντάνε ότι πρόκειται για ένα δοκιμασμένο σύστημα αξιολόγησης προσωπικού το οποίο έχει 95% επιτυχία και βοηθά στην αρμονικότερη συνεργασία των εργαζομένων στις επιχειρήσεις… Αλλά θα σας απαντήσω και εγώ τεχνοκρατικά καθώς φαντάζομαι ξέρετε ότι υπάρχουν μέσα στον χρόνο δεκάδες διαδικτυακά σεμινάρια που μπορεί κάποιος να μάθει τις τεχνικές συνέντευξης εργασίας και να έχει κάποιες φορές έτοιμες και προσαρμοσμένες τις απαντήσεις, όταν κληθεί σε μια συνέντευξη για μια θέση εργασίας. Τώρα θα μου απαντήσετε ότι όποιος λέει ψέματα φαίνεται… Τότε γιατί το κράτος και η ελληνική πολιτεία που εύκολα δίνει τα 1200 ευρώ που προέρχονται από την φορολογία όλων και των ανέργων, τα δίνει σε έναν υποψήφιο διοικητικό υπάλληλο που έχει καταθέσει τα χαρτιά του για το δημόσιο και προσλαμβάνεται δεν ακολουθεί την ίδια εξονυχιστική διαδικασία των ψυχοτεχνικών τεστ και των παρόμοιων αξιολογήσεων, αλλά παλεύει με την ορθή αξιολόγηση των κριτηρίων και των μορίων και δεν εφαρμόζει το ίδιο σύστημα με τον ιδιωτικό τομέα που παρέχει τα 400 ευρώ και την εξαήμερη εργασία;;; γιατί στο δημόσιο δεν γίνεται είναι παιδί αλλού Θεού το ένα και αλλού το άλλο;; (*και δεν αναφέρομαι στις ειδικές κατηγορίες εργαζομένων του ελληνικού δημοσίου..).
Δεν είναι δυνατόν να το πω με απλά λόγια να ζητάς έναν υπάλληλο για να πουλήσει ένα παπούτσι η’ μια μπλούζα σε ένα κατάστημα, να του παρέχετε 400 ευρώ μισθό με εξαήμερη εργασία χωρίς ρεπό, με μια ολιγόμηνη σύμβαση και να μην κοιτάς στην καλύτερη περίπτωση την προϋπηρεσία του στο βιογραφικό σημείωμα και να τον καλείς για συνέντευξη μη συζητώντας την εργασιακή του εμπειρία, αλλά να τον ρωτάς άμα ήταν καλεσμένος σε ένα πάρτι με έναν άγνωστο φίλο ενός φίλου αν θα πήγαινε;; Αυτά είναι αστεία και εκτός τόπου και χρόνου.. Αλλά τα πιο αστεία απ’ όλα ίσως είναι το ότι σε μεγάλα site αγγελιών εργασίας υπάρχουν αγγελίες θέσεων εργασίας εθελοντικού τύπου και δοκιμαστικής πρακτικής, καλά συγγνώμη εποπτική αρχή του ΟΑΕΔ να παρατηρήσει και να εξαλείψει αυτό το αισχρό φαινόμενο δεν υπάρχει; και πέραν αυτού οι υπεύθυνοι αυτών των μεγάλων ιστοσελίδων αγγελιών εργασίας δεν ντρέπονται να παίζουν με τα νεύρα, την υπομονή και την αξιοπρέπεια ενός κόσμου με οικογένεια, με ανάγκες, με συνεισφορά σε όλα τα επίπεδα της χώρας που επειδή ορισμένοι ελαφρά την καρδιά έβαλαν φαρδιά πλατιά τις υπογραφές τους στην δυστυχία που ζούμε, να εμπαίζουν διαδικτυακά έναν κόσμο ολόκληρο που κάθεται σπίτι εγκλωβισμένος από την ανέχεια και την πανδημία και όλη μέρα κοιτάει αγγελίες εργασίας παρατηρώντας συνεχώς αυτή την επαναλαμβανόμενη κοροϊδία των αγγελιών εργασίας εθελοντικού τύπου η και πρακτικής λες και δεν μπορούσε να υπάρχει ειδική στήλη μόνο για αυτό… Δεν υπάρχει πια κανένας σεβασμός για αυτή την κοινωνία τι άλλο πρέπει να περάσει και να υπομένει πια;;
Για να γνωριζόμαστε λοιπόν Αμερικάνικα και Ευρωπαϊκά συστήματα HR και αξιολόγησης εργαζόμενου με ελληνικούς και υποσαχάριους μισθούς, συνθήκες εργασίας και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν μπορούν να υπάρξουν… Είναι σαν το χρυσό αλλά τρύπιο παγούρι μέσα στην έρημο.
