“Άραγε η ελληνική νύχτα θα δει μια άσπρη μέρα;” – Του Λάμπρου Παπαδή

Το μίνι Lockdown που ανακοινώθηκε για την Θεσσαλονίκη με σαφείς αναφορές και σημεία διάταξης για την μουσική θέτουν σε αβεβαιότητα έναν ολόκληρο οικονομικό κύκλο, ο οποίος βάλλεται εδώ και δύο χρόνια και θα συνεχίσει και με τις τελευταίες αυτές εξελίξεις να δέχεται ένα ακόμα οικονομικό ηλεκτροσόκ…

Αναφέρομαι φυσικά σε όλα εκείνα τα οικονομία πεδία που κινούνται γύρω από την εστίαση και την διασκέδαση και από σήμερα το πρωί τίθενται εκ νέου σε καθεστώς αβεβαιότητας και νέας οικονομικής δοκιμασίας… Δεν πρόκειται να σχολιάσω τουλάχιστον σε αυτό το άρθρο αν και δεσμεύομαι για κάποιο επόμενο, τις δηλώσεις γνωστού τηλεπαραθυριούχου του μιντιακού συστήματος, σε σχέση με τους εμβολιασμούς και τις συντάξεις γιατί κάποιες φορές αυτό που ακούς είναι τόσο εξοργιστικό που χάνεις και τα λόγια σου… Αλλά θα τα βρω στο επόμενο άρθρο μου… Λοιπόν επιστρέφω και λέω το εξής, αυτό ίσως που μετέφερα μέσω της αρθρογραφίας μου ήδη από το καλοκαίρι του 2020 ότι η ζωή μας από εδώ και πέρα θα είναι έτσι… Τα καλοκαίρια θα μας αφήνουν κάπως ελεύθερους, θα λειτουργεί κάπως η οικονομία και με τα πρωτοβρόχια θα πέφτει κλείδωμα, αφού θα έχουν προηγηθεί τηλεοπτικά ρεπορτάζ για κίτρινες και κόκκινες επιδημιολογικές ζώνες και θα εφαρμόζονται μίνι Lockdown όταν φτάνουμε ημερολογιακά κοντά σε παρελάσεις και Πολυτεχνεία και ξανά έξω μετά τα Χριστούγεννα για να κινηθεί κάπως η οικονομία… Βέβαια αυτό το κράτα γιατί το έχω επισημάνει και σε προηγούμενο άρθρο μου και όταν πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου αρχίσουν ξανά τα ρεπορτάζ επιδημιολογικού τρόμου και οι εισηγήσεις ειδικών, ότι δεν πρέπει να γίνουν εορτασμοί για το Πολυτεχνείο λόγο του επιδημιολογικού φορτίου, τότε εδώ θα είμαστε…

Επανέρχομαι λοιπόν στην κυκλική οικονομία, σε σχέση με την διασκέδαση και την εστίαση που ήδη άνθρωποι ως εργαζόμενοι στον τομέα αυτό όπως μέλη σε μουσικά σύνολα, οργανοπαίκτες, επιμελητές μουσικών εκδηλώσεων, καταστηματάρχες, ιδιοκτήτες χωρών δεξιώσεων και εστίασης, σερβιτόροι, μάγειρες βοηθοί και πόσοι άλλοι εργαζόμενοι σε παρεμφερείς κλάδους μένουν για άλλη μια φορά στον αέρα καθώς όλες οι εκδηλώσεις με την σειρά από γάμους μέχρι απλές συνεστιάσεις αναβάλλονται λόγο των μέτρων που απαγορεύουν την μουσική και την κυκλοφορία μετά από κάποια ώρα… Δεν χρειάζεται να μιλήσω για τις συνέπειες και τα οικονομία απόνερα αυτών των αποφάσεων γιατί στο ίδιο έργο θεατές γινόμαστε για 4η φορά και θα φτάσουμε την 14η αν αντέξουμε, αλλά θα καταθέσω το εξής…

Μιλάω το τελευταίο διάστημα με αρκετούς επιχειρηματίες, ανθρώπους της εστίασης, της ψυχαγωγίας και της επιχειρηματικότητας στο κομμάτι αυτό… Ανθρώπους που μέσα από την δραστηριότητα τους στα τοπικά εμπορικά επιμελητήρια έχουν δηλώσει την πολιτική τους τοποθέτηση προς την Νέα Δημοκρατία και ορισμένοι εξ’ αυτών για χρόνια δήλωναν πως είχαν γαλάζιο αίμα… Σήμερα η απάντηση τους είναι κάτι παραπάνω θα έλεγα από οργισμένη και πολλές φορές όταν ερωτώνται απαντούν με κοσμητικά επίθετα για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο κομμάτι που τους αφορά αλλά και για ορισμένα πρόσωπα…

Η οργή των παραγωγικών τάξεων και γραμμών της χώρας όπως καταλαβαίνετε αρχίζει να αποκτά πλέον βόμβο και να παύει να είναι βουβή… Πραγματικά όσες δημοσκοπήσεις και αν παρουσιαστούν το επόμενο διάστημα με αόριστα έως και κωμικά ερωτήματα, ακόμα και οι πιο φαντασιόπληκτοι επικοινωνιολόγοι, ακόμα και οι πιο φανατισμένες Νεοφιλελεύθερες γραφίδες θα παραδεχτούν πως θέλει πραγματικό ταλέντο το να καταφέρεις σε 2 χρόνια να βάλεις απέναντι σου όλες τις παραγωγικές τάξεις της χώρας, ενώ θα αποτελεί παράδειγμα για μάθημα αποφυγής, σε κάποια σχολή πολιτικής επικοινωνίας, ότι είναι ανόητα αυτοκαταστροφικό να στρέφεις την κοινωνία απέναντι σου όχι μόνο μέσω της αδιαφορίας σου αλλά μέσω ενός ύφος Λουδοβίκου και ευγενούς Βαυαρού τοποτηρητή στην ελεύθερη Ελλάδα του 1828…

Δείτε επίσης :