lamprospapades@gmail.com
Οι εξελίξεις στο μέτωπο τις Ουκρανίας τις τελευταίες ώρες μετά το διάγγελμα του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, έχουν πείσει ακόμα και τον πιο υποκριτικά δύσπιστο Δυτικο-λάγνο, για τις αδυναμίες τόσο της συμμαχίας όσο και για την διπλωματική ανετοιμότητα ορισμένων αξιωματούχων και διπλωμάτων που και οι ίδιοι θεωρώ κεραυνοβολήθηκαν μετά το διάγγελμα Πούτιν…
Δεν ξέρω αν τα πανηγύρια που ξεκίνησαν στα διεθνή χρηματιστήρια σε σχέση με την ενέργεια μετά την Ρωσική στάση είναι μονόπαντα και αφορά μόνο την Ρωσία και όχι μόνο την δύση… Γιατί μια παροιμία λέει ότι τα πανηγύρια δεν ξεκινούν μονόπαντα, αλλά θέλουν πάνω από δύο για χορέψουν συρτό… Σίγουρα όμως πέραν του ενεργειακού που θα αποτελέσει αφορμή και δικαιολογία ενεργειακής λαθροχειρίας εκ μέρους πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ώστε να δικαιολογηθούν οι εξωφρενικές ανατιμήσεις και η αισχροκέρδεια, στο διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον για άλλη μια φορά η Δύση φαίνεται να λειτουργεί ξεκάθαρα με όσα βλέπει η πεθερά και αυτό γιατί κρίση στην Ουκρανία υπήρξε και το 2014 πριν τις εξελίξεις στην Κριμαία και μάλιστα με συγκεκριμένη κυβερνητική μεταβολή και κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο από ακραία εθνικιστικά στοιχεία… Τότε βέβαια μπροστά σε όλα αυτά η Δύση σφύριζε αδιάφορα, συνηθισμένη από τον καιρό της Σερβίας και της Γιουγκοσλαβίας, πολέμων που έγιναν σε Ευρωπαϊκό έδαφος… Και πολύ απλά έμεινε παρατηρητής σε μια υπόγεια κατάσταση όξυνσης της κρίσης και όπως είπε και ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών κ. Λαβρόφ: “Είναι σαν να προσπαθούν να συνεννοηθούν ένας τυφλός με έναν μουγγό”.
Αν οπότε η Δυτική Συμμαχία με την ατολμία της έπεσε σε ανυποληψία και σε φάση αναζήτησης ταυτότητας, αυτό δεν οφείλεται μόνο στο ότι όλα τα προηγούμενα 25 χρόνια έβλεπε ότι την συνέφερε μόνο σαν κρίση και σαν ανάγκη διεθνούς δικαίου, αλλά και το ότι η ίδια μέσω των κρατών της στην γεωγραφική σφαίρα επιρροής εγκατέλειψε κάθε παραγωγική και βιομηχανική δραστηριότητα, κάθε πρωτόλεια προσπάθεια δημιουργίας και εφοδιαστικής ανάπτυξης, με αποτέλεσμα τα φουγάρα και οι μηχανές παραγωγής να κρίνουν πλέον το πλεονέκτημα στην γεωπολιτική σκακιέρα…
Δεν ξέρω αν τα όσα ακούγονται για τις εντάσεις στην Ρώσο-Ουκρανική μεθόριο ισχύουν αλλά σίγουρα τα επόμενα χρόνια η Βερολινοποίηση της Ανατολικής Ουκρανίας εκ μέρους της Δύσης θα είναι κάτι δεδομένο και αυτό σε επίπεδο ανάγκης, ώστε να χρησιμοποιηθεί το παράδειγμα της Ουκρανίας προς την υπόλοιπη δύση ως ένας μοχλός πίεσης και διαρκούς διαπραγμάτευσης…Για άλλη μια φορά όμως η ίδια η Δύση ξεχνά ότι πλέον τα κέντρα των αποφάσεων έχουν αλλάξει και δεν είναι όλα πλέον στην μια πλευρά του ημισφαιρίου αλλά και στην Ευρασία, όσο για την Ευρώπη δεν έχω να πω πολλά καθώς μόνο ως τραγικά αστείο μπορώ να εκ λάβω το ότι υπάρχουν φωνές στο Ευρωπαϊκό και μιντιακό στερέωμα, που νοσταλγούν την σθεναρή παρεμβατικότητα της Άνγκελα Μέρκελ… Αλήθεια πότε είχαμε τα γεγονότα της Κριμαίας; το 2014.. Ποιος ήταν Καγκελάριος τότε; η κ. Μέρκελ… Μάλιστα…
Μία Ρωσική παροιμία λέει ότι: “Μπορείς με τα ψέματα να προχωρήσεις πολύ μπροστά αλλά δεν μπορείς ποτέ να γυρίσεις πίσω…”.
Διαβάστε επίσης:
Κερδισμένοι και χαμένοι από την Ουκρανική κρίση – του Κρικόρ Τσακιτζιάν
ΛΑΪΚΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ – Όχι σε κυρώσεις και νέο εμπάργκο προϊόντων
Ανθέλληνες από γεννησιμιού τους οι Εγγλέζοι… – Το κόκκινο πιπέρι – Του Παναγιώτη Αποστόλου
Δείτε επίσης :
