Άλα της ο Μπαμπίκος…! Μας προέκυψε μοβόρος και πολέμαρχος! Λίγο πριν εβδομηνταρίσει «θα κάνει επίθεση σε όσους πιστεύουν αντιεπιστημονικά πράγματα»… Ε, λοιπόν, δεν του τό ’χα! Πού τα διδάχτηκε αυτά τα επιθετικά;
Στο Παρίσι, όπου σπούδασε πριν από περίπου μισό αιώνα;
Και πώς έγινε και του βγήκε τώρα όλο τούτο το πολεμοχαρές;
Γιατί, ας πούμε, δεν έκανε τις «επιθέσεις του» κατά την διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου;
Γιατί δεν τις έκανε κατά την περίοδο της υπογραφής των μνημονίων;
Γιατί δεν τις έκανε κατά την περίοδο της υπογραφής τής συμφωνίας των Πρεσπών;
Για να μην τσαλακώσει το παπιγιόν;
Άραγε εκεί κάτω, στην Αθήνα, όπου εκλέγεται, οι ψηφοφόροι του γνωρίζουν πόσο «επιθετικός» έχει γίνει τελευταία; Και, αν το γνωρίζουν, το αποδέχονται; Και ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει ή θα ελέγξει τι θα πιστεύουμε και τι όχι; Την έχει δει και μέγας ιεροεξεταστής; Και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τι είναι και τι δεν είναι επιστημονικό στον τομέα της υγείας;
Οικονομολόγος είσαι, Μπάμπη, όχι λοιμωξιολόγος! Μην μπερδεύεσαι! Και δεν είσαι ούτε στρατιωτικός και – λόγω ηλικίας – ούτε μάχιμος… Άσε, λοιπόν, τις επιθέσεις στους αξιόμαχους…
Κάποτε, ένας δούλος, καθώς έφερνε το ουροδοχείο στο κρεβάτι του γηραλέου και ανήμπορου ηγεμόνα του, τον χαιρέτησε προσφωνώντας τον «υιέ του Θεού». Και ο ηγεμόνας τον κοίταξε ήρεμα, του χαμογέλασε και του απάντησε: «το κατά πόσο είμαι γιός του Θεού το γνωρίζει πολύ καλά το δοχείο που μου κρατάς»…
¨Θα κάνουμε επίθεση σε όσους πιστεύουν αντιεπιστημονικά πράγματα¨….
