info@politispress.gr
Στην παρούσα εποχή ακούμε όλοι, μικροί και μεγάλοι δυσάρεστα νέα, τα οποία καταρρακώνουν την ψυχολογία και τη διάθεση μας, αφήνοντας μας με το αίσθημα της απογοήτευσης. Κανείς, όμως, δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες, που του αναλογούν, και είμαστε όλοι έτοιμοι να σηκώσουμε το δάκτυλο, για να κατακρίνουμε τους νέους ως σύνολο για την αδιαφορία τους προς τα καθημερινά δρώμενα και οτιδήποτε άλλο αφορά τα προσεχώς τεκταινόμενα, γιατί είναι συνεχώς προσκολλημένοι σε μία οθόνη κινητού τηλεφώνου, υπολογιστή ή τηλεόρασης. Προτού, όμως, προβούμε σε βιαστικά συμπεράσματα και γίνουμε επικριτικοί και επιθετικοί απέναντι στη νέα γενιά, ας αναρωτηθούμε για δύο θέματα, που συνδέονται με όλα τα παραπάνω. Πρώτον, μήπως αυτή η στάση των νέων είναι αποτέλεσμα της δικής μας συμπεριφοράς και δεύτερον μήπως δεν πρέπει να γενικεύουμε; Καταρχάς, πολλοί νέοι έχουν χάσει το νόημα της ζωής, γιατί και οι ίδιοι έχουν λάβει αδιαφορία, παραμέληση και περιφρόνηση από το οικείο περιβάλλον τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, οδηγήθηκαν σε παρόμοιες συμπεριφορές, καθώς η παλιά γενιά τους αντιμετωπίζει σαν ανώριμα άτομα και εξυμνεί τον εαυτό της. Με άλλα λόγια κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Ωστόσο, κάθε γενιά είναι μοναδική και το ίδιο ισχύει και για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
Δεύτερο και κυριότερο, οι γενικεύσεις για τη νέα γενιά αδικούν εκείνη τη μειοψηφία, η οποία συνεχίζει ακάθεκτη να προσπαθεί για ένα καλύτερο μέλλον. Ακόμη, και όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν αυτούς τους λίγους νέους να καλλιεργηθούν πνευματικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί μία μαθήτρια μου, η οποία φέτος φοιτούσε στην Β’ τάξη επαγγελματικού λυκείου. Παρόλο, λοιπόν, που τα σημερινά γεγονότα και η φτωχοποίηση του κόσμου δεν είναι αρωγοί της, εκείνη προσπαθεί να εκφράσει τις σκέψεις της και τους προβληματισμούς της μέσω της ποίησης.
Μάλιστα, με αφορμή το ποίημα του Λειβαδίτη «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», που μελετήθηκε κατά τη διάρκεια του μαθήματος και μία άσκηση, που τέθηκε για την κατανόηση του ποιήματος, η μαθήτρια έγραψε το δικό της ποίημα. Θα σας παραθέσω παρακάτω το ποίημα της. Πριν, όμως, κρίνετε αυτήν την προσπάθεια, όταν το διαβάσετε, σκεφτείτε ότι στην εποχή της τεχνολογίας και της εύκολης πρόσβασης στην πληροφόρηση μία νέα κοπέλα κατέθεσε την ψυχή της στο χαρτί. Προτίμησε, λοιπόν, ένα χειρόγραφο ποίημα και όχι γραμμένο στον υπολογιστή, για να μας μιλήσει για την ανθρωπιά, που οι περισσότεροι σήμερα έχουμε ξεχάσει την έννοια αυτής της λέξης και την ουσιαστική αξία της στις ζωές όλων μας.
Ακολουθεί το ποίημα. Η μαθήτρια μου, επέλεξε να μείνει ανώνυμη λόγω του συνετού και ευπρεπούς χαρακτήρα της.
Διαβάστε επίσης :
Ηθοποιός το θύμα δολοφονίας που βρέθηκε μαχαιρωμένη στην Αίγινα
