lamprospapades@gmail.com
Ήταν κάπου στις αρχές του 2000 που κάνοντας ένα ζάπινγκ στην τηλεόραση, το μάτι μου έπεσε σε έναν κύριο που μέσα από το φόντο του πολιτικού του γραφείο απευθυνόταν στην κάμερα και μιλούσε στον κόσμο… Δεν ήξερα ποιος ήταν και ο πατέρας μου μου είπε ότι ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ένας διαγραμμένος Βουλευτής της ΝΔ και παράλληλα καναλάρχης, που κάθε μεσημέρι κατέφευγε στον δικό του πολιτικό μονόλογο επί παντός επιστητού…
Στους μήνες που πέρασαν ξαναείδα αυτόν τον πολιτικό άνδρα να ιδρύει έναν δικό του πολιτικό φορέα, ένα δικό του πολιτικό κόμμα το έμβλημα του οποίου έμοιαζε πάρα πολύ με το έμβλημα μιας συγκεκριμένης πολιτικής-φυλετικής οργάνωσης στις ΗΠΑ αν το ψάξει κάποιος… Μέσα από τις μεσημεριανές εκπομπές του με φόντο ένα αυστηρό και σοβαρό ταυτόχρονα πολιτικό γραφείο, με προτομές του Αριστοτέλη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Σωκράτη και άλλων προσωπικοτήτων της κλασικής Ελλάδας και με θρησκευτικές εικόνες και φόντα που τόνιζαν την ελληνικότητα του θεάματος, ο Πολιτικός Αρχηγός πλέον Γεώργιος Καρατζαφέρης ως Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. (Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός) απευθυνόταν στο κοινό σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει ένα στοιχειώδες πολιτικό ακροατήριο…
Θα έλεγε κανείς ότι το πολιτικό και ιδεολογικό σκορποχώρι της Υπερδεξιάς και Εθνικό- Πατριωτικής αντίληψης κυριάρχησε για μια 6ετία και πλέον διά στόματος του Γεωργίου Καρατζαφέρη, μέσω του πολιτικού του αγώνα και μέσω του δικού του προσωπικού βήματος προβολής από το κανάλι της ιδιοκτησίας του και φυσικά μέσω του σκεπτικού όπου μας καλούν θα πάμε, ακόμα και στο “ΟΛΑ” του αείμνηστου Θέμου Αναστασιάδη.
Έτσι μέσω της καθημερινής μεσημεριανής πολιτικής ρητορικής για πάνω από 5 χρόνια η Χούντα έγινε ένα ”νόμιμο” καθεστώς που έφτιαξε δρόμους και έφερε το ρεύμα στα χωριά, ο κόσμος ζούσε τότε καλύτερα, το Πολυτεχνείο έγινε ένας μύθος, φιλοξενήθηκε και ο Δικτάτορας της 21ης Απριλίου Στυλιανός Παττακός, παίχτηκαν εμβατήρια, ξορκίστηκε η Αριστερή αντίληψη, εκθειάστηκε η Παπαδοκρατία και τέλος χαϊδεύτηκαν τα αυτιά όλων των απογοητευμένων Νεοδημοκρατών, με λίγο ανεπτυγμένα αντικομμουνιστικά ένστικτα…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε πολιτικό και επικοινωνιακό επίπεδο τότε αφυπνίστηκαν όλα τα εθνικιστικά ένστικτα της Ελληνικής Κοινωνίας και σε αυτή την προσπάθεια μέχρι την είσοδο του ΛΑ.Ο.Σ στην Βουλή ο Γιώργος Καρατζαφέρης δεν ήταν μόνος, αλλά στελεχώθηκε από τρία κορυφαία στελέχη και μετέπειτα Βουλευτές με το κόμμα του οι οποίοι πείστηκαν και διδάχτηκαν τόσα πολλά από τον δικό του πολιτικό καιροσκοπισμό, που το 2012 εν μια νυκτί ένιωσαν μέσα τους το σάλπισμα της Κεντροδεξιάς πανστρατιάς και το κάλεσμα του Αντώνη Σαμαρά, ώστε να πάνε στην ΝΔ και να γίνουν βουλευτές και σήμερα Υπουργοί… Μιλώ φυσικά για τους κυρίους Άδωνι Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη και Θάνο Πλεύρη… Άτομα τα οποία γαλουχήθηκαν και αναδείχθηκαν πολιτικά από τον κ. Καρατζαφέρη (Προσωπικού φίλου του Αν. Σαμαρά) και έπειτα λίγο πριν την διάλυση του ΛΑ.Ο.Σ για την διατήρηση του Βουλευτικού αυτοκινήτου όπως δήλωσε ο ίδιος ο κύριος Καρατζαφέρης, πρόδωσαν την ιδεολογία τους και έγιναν προδότες στην θέση του προδότη όπως δήλωσε πάλι στην εκπομπή του ο κύριος Καρατζαφέρης το 2012, λίγες ημέρες μετά τις μαζικές αποχωρήσεις…
Άλλα ας πάμε λίγο πιο πριν… Η τριετία 2007-9 θα έλεγε κανείς ότι ήταν η πιο ανθηρή πολιτική περίοδος για το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη, καθώς αποτελούσε μια πολιτική δύναμη η οποία σταθερά κέρδιζε σε ψηφοθηρικό επίπεδο από τις αγανακτισμένες συντηρητικές και θεοκρατικές ψήφους…Όμως αυτό δεν έφτανε φαίνεται για τον Γιώργο Καρατζαφέρη και το ΛΑ.Ο.Σ που ήθελε εδώ και τώρα θέσεις ευθύνης, κυβερνητική εξουσία και ανάμειξη στα πράγματα. Έτσι η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2010 μαζί με το έκτακτο των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, οδήγησε την εγχώρια ολιγαρχία και το μιντιακό σύστημα να αναζητήσει κάθε είδους πρόθυμους, τόσο πολιτικά όσο και σε άμεσο επίπεδο ώστε να διατηρήσει την πολιτική αστική τάξη στην χώρα, να κατευναστεί το κύμα των αγανακτισμένων, να λοιδορηθεί η Αριστερά με την αύξηση των εκλογικών της ποσοστών και τέλος να πέσουν οι πρώτες υπογραφές, ώστε να κλειδώσουν οι αλυσίδες σε μια χώρα και έναν Λαό για τα επόμενα 12 χρόνια μέσω των Μνημονίων…
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο πρώτος και ο μόνος Πολιτικός Αρχηγός που μιλούσε από το 2010 για την ανάγκη δημιουργίας μιας οικουμενικής κυβέρνησης ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο ΛΑ.Ο.Σ θέτοντας εαυτόν πρώτο πρόθυμο στον σχηματισμό αυτής και μάλιστα έφερνε σαν παράδειγμα άλλες χώρες της Ε.Ε. πάνω σε αυτό. Είναι σίγουρο σχεδόν ότι προσδοκούσε πολιτικά και δημοσκοπικά οφέλη από αυτό καθώς με έναν Παπανδρέου να καταρρέει μέσα στο ίδιο του το κόμμα και με έναν Σαμαρά να μην του μιλάει ούτε η Μέρκελ στην σύνοδο του ΕΛΚ, στο μυαλό του ο Καρατζαφέρης έμοιαζε ο επόμενος ωφελημένος και ο πιο κατάλληλος αν τα πράγματα ερχόντουσαν ευνοϊκά να προταθεί ως πρόσωπο κοινής αποδοχής για την θέση του πρωθυπουργού, στην κυβέρνηση συνασπισμού που ετοίμαζαν από το 2009.
Άλλωστε το έχουμε ξαναπεί ότι το καλάμι είναι κάτι που δεν σπανίζει και καβαλιέται εύκολα.. Έτσι αν σε καλεί επί δύο χρόνια κάθε μέρα το MEGA και ο ANT1 σε όλα τα δελτία και σε όλες τις πολιτικές εκπομπές και σε παρουσιάζουν ως Κυβερνητικό Ρυθμιστή, τότε εύκολα ιππεύεις το καλάμι και εύκολα λες πολιτικές κουτουράδες και εξαγγελίες κυβερνητικού έργου για εφάπαξ που πρέπει να καταργηθούν, για μειώσεις μισθών, για τεμπέληδες, για σύνταξη στα 80, για εισβολές του ΣΔΟΕ σε νυχτερινά κέντρα και σύλληψη δημοσίων υπαλλήλων και για κατάργηση των απεργιών… Εύκολα σου φαίνεται και ο Πάγκαλος ως φωνή λογικής και εύκολα επίσης από την μία στιγμή στην άλλη σου φαίνεται “Πατριωτικό” να διοριστεί Πρωθυπουργός της Ελλάδος ο Λουκάς Παπαδήμος, ένας άνθρωπος της διεθνούς διατραπεζικής καταπίεσης… Αλλά εδώ θα μου πεις πέρασε ως “Πατριωτική” στάση το ότι ψήφισε το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο και μετά τα κατήγγειλε…
Η παραίτηση του από την οικουμενική, η έξοδος του ΛΑ.Ο.Σ από την κυβέρνηση μαζί με την μαζική φυγή των στελεχών προς την ΝΔ ήταν ίσως τα πιο συνήθη επιφανειακά ακόλουθα… Αυτό το οποίο επιθυμούσε, πίστευε, ήθελε να συμβεί και απευχόταν ταυτόχρονα ο Γιώργος Καρατζαφέρης ήταν ότι το ίδιο το Μιντιακό σύστημα που τον ερωτεύτηκε από το 2010 έως το 2012, θα το απέρριπτε τόσο γρήγορα, ότι η ΝΔ θα του έκλεινε τόσο γρήγορα και τόσο συνοπτικά την πόρτα της επιστροφής του σε αυτήν, από έναν παλιό του φίλο όπως ο Αντώνης Σαμαράς, του οποίου στις δικές του φαντασιώσεις ο ίδιος ο Καρατζαφέρης ήθελε να διαδεχθεί στην ΝΔ αλλά ποτέ δεν χώνεψε ότι ο πολιτικός του χρόνος είχε τελειώσει και πως απλά τελείωσε και ο ίδιος πολύ γρήγορα και συνοπτικά αυτό που του ανέθεσαν να κάνει… Να στηρίξει δηλαδή μια συγκυβέρνηση που συνέχισε για δύο χρόνια την αιματηρή μνημονιακή πολιτική και να υποστηρίξει προσωπικά σαν πρόσωπο κοινής αποδοχής και πρωθυπουργό, έναν άνθρωπο των αγορών και της ξένης πολυεθνικής εξάρτησης…
Το υποστήριξε και το παραδέχτηκε μάλιστα και ο ίδιος ότι ήταν δική του επιλογή και προϋπόθεση, ώστε να δεχτεί την συμμετοχή του στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ – ΛΑ.Ο.Σ , πριν έρθει φυσικά μετά η ΝΔ με τον Αντώνη Σαμαρά και συνεχίσει το “Θεάρεστο έργο”, με τα στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ πλέον στις κορυφαίες υπουργικές θέσεις και πιο μνημονιακούς από ποτέ…
Και βέβαια φυσικά ο Λαός τιμώρησε το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ και τον Καρατζαφέρη όπως έπρεπε, με την οριστική έξοδο από την βουλή, μιας και από μεριάς τους έβαλαν την μικρή τζίφρα τους ώστε η χώρα να δεσμευτεί στο ΔΝΤ και στο Βερολίνο και να συνεχιστεί η σκυταλοδρομία της χρεοκοπίας, της φτωχοποίησης και της κοινωνικής αποσύνθεσης της πατρίδας μας… Γιατί αν δεν συμμετείχαν τότε το 2011 ως κόμμα στην συγκυβέρνηση που φτιάχτηκε, πολύ απλά δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση και πολύ απλά δεν θα μπορούσε να περάσει καμία συμφωνία θηλιά στο λαιμό της χώρας και της κοινωνίας…
Επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά το πολιτικό ρητό του Άγγλου Συγγραφέα Samuel Johnson (1709-1784) που λέει ότι: “Ό πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων.”.
