maryleria@gmail.com
Καταρχάς να ξεκινήσω από το κατανοητό και απόλυτα δεδομένο ότι υπήρξαν καλοκαίρια όπου ο όρος ξαπλώστρα δεν ήταν το απόλυτο συνώνυμο της παραλίας και του Beach bar. Από τη δεκαετία του 60 έως τα 90ς στις αρχές, το θεωρούσες και απόλυτα φυσιολογικό, μην σου πω, να απλώσεις την πετσετούλα σου στην άμμο και να κουβαλήσεις ψυγειάκι με παγωμένα νερά, χυμούς ή μπύρες .
Πάντως, τιμής ένεκεν για όλα τα καλοκαίρια μετά ηλιοθεραπείας και αντηλιακών σε αυτόν που ανακάλυψε τις ξαπλώστρες θαλάσσης. Η αλήθεια είναι ότι άργησαν να έρθουν λίγο στην ελλαδίτσα μας αλλά who cares; το θέμα είναι ότι ήρθαν…
Ξαπλώστρες αγαπημένες Γνωστές και ως σεζλόνγκ. Υφασμάτινες ή με extra στρώμα. Πλαστικές ή ξύλινες, τελευταίου τύπου και απίστευτα άνετες έχω να σου πω. Αν και κάπως δύσκαμπτες ως προς την μετακίνηση τους. Ξαπλώστρες προς ενοικίαση ή δωρεάν σε κάποια παραλία. Σκέφτομαι λοιπόν πόσες ιστορίες θα είχε να εξομολογηθεί μια ξαπλώστρα. Πόσα έχει ζήσει, βιώσει ή μοιραστεί.
Μάνες που κυνηγούν τα παιδιά τους και τα ψάχνουν με το που απομακρύνονται (Είμαι μια από αυτές!). Ζευγάρια που καυγαδίζουν αλλά φαίνονται ήρεμα στο βλέμμα των υπολοίπων λουομένων. Γυναίκες που ακροβατούν μεταξύ ησυχίας και ανησυχίας στην θέα των μηνυμάτων του κινητού τους. Παιδιά που κοιμούνται ανέμελα παρέα με το θαλασσινό αεράκι….Αχ! πόσο το ζηλεύω αυτό. Φίλοι ή γνωστοί που προσπαθούν άλλα δεν τα καταφέρνουν να χαλαρώσουν στην ξαπλώστρα ενώ συνεχίζουν να δουλεύουν μέσω email και projects. Μάνες αγκαλιά με το μωρό τους να θηλάζουν, να νανουρίζουν, να σιγοτραγουδούν. Αυτό λοιπόν το σιγοτραγούδισμα με αγκαλιές , που παραπέμπει και σε νανούρισμα αν και ξεχασμένο είναι από τα αγαπημένα. Ζευγαράκια στην αρχή του έρωτα τους να ανταλλάσσουν φιλιά και ζεστά βλέμματα. Κορίτσια μοναχικά που παρατηρούν τους γύρω τους και αισθάνονται άβολα στη θέα του κορμιού τους. Ηλικιωμένοι που ρεμβάζουν απαλλαγμένοι από έννοιες απολαμβάνοντας την θέα της θάλασσας . Ξαπλώστρες που σου συμπαραστέκονται στον αγώνα που κάνεις και αυτό το καλοκαίρι προκειμένου να αποκτήσεις ηλιοκαμένο, τροπικό μαύρισμα. Ξαπλώστρες με αποστάσεις τηρώντας τα μέτρα προστασίας για τον (δεν λέει να φύγει) Κορωναίο. Ξαπλώστρες σε πολυσύχναστα Beach bar παρέα με δυνατά decibel ή σε πιο χαλαρές ταξιδιάρικες μουσικές ιστορίες. Ίσως και συντροφιά με ένα βιβλίο. Αν λοιπόν υπήρχε βασικός ρόλος που θα έπρεπε να υποδύεται μια ξαπλώστρα , αυτός θα ήταν οτιδήποτε αφορά στη χαλάρωση. Ο ορισμός της ταβανοθεραπείας . Όπου ταβάνι εσύ βάλε ουρανό, μπλε , αυτό του ελληνικού ουρανού.
Τιτιβίσματα και φτερουγίσματα από γλάρους. Και ύστερα….; Ύστερα έρχεται εκείνη η μαγική ώρα που ο ουρανός γεμίζει με όλα τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Ώρα μαγική και ιερή. Βάλσαμο για τα μάτια και την ψυχή…
Να χαζεύεις ένα ακόμη χρυσαφένιο ηλιοβασίλεμα χαλαρή σε μια ξαπλώστρα.
Χωρίς άγχος. Χωρίς έγνοιες. Χωρίς ανησυχίες.
Χωρίς μελαγχολίες. Με αισιοδοξία και σκέψεις θετικές.
Χαλαρά σε μια ξαπλώστρα. Ιστορίες ενός καλοκαιρού.
Ιστορίες σε μια ξαπλώστρα.
Και αυτό το καλοκαίρι.
