info@politispress.gr
Μετά από τις χιονοστιβάδες αποκαλύψεων και τον βομβαρδισμό καταγγελιών στον αθλητικό τομέα, ήρθαν πολύ έντονα, αιφνίδια και καταιγιστικά κραυγές έντονης ανησυχίας, σφοδρού και επίμονου πόνου, στον ελκυστικό και μαγικό χώρο του θεάτρου,
Φωνές απελπισίας, τολμηρές εξομολογήσεις, παλαιές, αλλά όχι λησμονημένες, πίκρες, συμπεριφορές αίσχιστου είδους, απογοητεύσεις από πράξεις και ενέργειες προβεβλημένων καλλιτεχνών, καταξιωμένων επαγγελματικά ατόμων που τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν άπλετα επάνω τους.
Είναι πολύ δυσχερές να ξεχωρίσει ένας ακόμη και μυημένος θεατρόφιλος την μαγευτική τέχνη του θεάτρου από τους βασικούς συντελεστές του, τους στυλοβάτες καλλιτέχνες-ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, σκηνογράφους κλπ-
Είναι σαν να διαχωρίζει την Ελλάδα από τους Έλληνες, να θαυμάζει τη γεωγραφική της θέση, την ιστορία της, τα νησιά της και να παραβλέπει τους χαρακτήρες των Ελλήνων.
Οι καλλιτεχνικοί χώροι ανέκαθεν απέπνεαν μία προοδευτική ανεκτικότητα, με αποτέλεσμα εκεί να βρίσκουν καταφύγιο άτομα με διαφορετική προέλευση, Χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό, κοινωνική καταγωγή κλπ.
Μοιραία η συνεύρεση πολλών ανθρώπων για πολύ μεγάλο χρόνο, αφιερωμένο σε πρόβες, ταξίδια και παραστάσεις δημιουργούσε στενές επαφές που πολλές φορές δεν κατέληγαν ευχάριστα.
Τους βασικούς και θεμελιώδεις ρόλους κατείχαν οι σκηνοθέτες και οι πρωταγωνιστές, με το λόγο τους να αποτελεί διαταγή και τα ελαττώματά τους αποδεκτά να γίνονται.
Ήταν φυσικό να καλλιεργείται ένας διάχυτος ερωτισμός μεταξύ νέων ηθοποιών και πρωταγωνιστών, ηθοποιών και θιασαρχών.
Ερωτισμός όμως φυσιολογικός, απενοχοποιημένος, που πολλές φορές κατέληγε σε προσωπική σχέση και σε συμβίωση, παρά τις μεγάλες διαφορές στην ηλικία που μερικές φορές υπήρχαν ανάμεσα στα ζευγάρια.
Το κατακριτέο είναι η αυταρχική συμπεριφορά –ενίοτε- των ηγετών του χώρου που δρούσαν και εξακολουθούν να δρουν με αυθαιρεσία, επιβολή, κατακερματισμό της προσωπικότητας των νέων –ιδιαίτερα- ηθοποιών, ανδρών και γυναικών, παραβιάζοντας τις κόκκινες γραμμές αδιάκριτα.
Με δυσφορία και αγανάκτηση δέχθηκε ο κόσμος τις απαράδεκτες στάσεις και θέσεις καταξιωμένων πρωταγωνιστών και σκηνοθετών, ακόμη και ατόμων με κυρίαρχη θέση, που εκμεταλλευόμενοι την ισχύ τους προέβησαν σε σεξουαλικά εγκλήματα και κακοποιήσεις νέων ανθρώπων.
Απεμπολώντας τις ευθύνες-παράλληλα με την εξουσία τους-που τους αναλογούσαν , επέφεραν μόνιμα και μεγάλα ψυχικά και πνευματικά τραύματα σε νέους ανθρώπους, που τους πίστεψαν, τους εμπιστεύθηκαν και τραυματίστηκαν βαριά.
Ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, των μοναδικών αρμοδίων να αποφασίσουν για την ευθύνη και τα εγκλήματα των δραστών, το μεγαλύτερο θύμα από τις άνομες και παράνομες ενέργειες μερικών διαταραγμένων ατόμων, είναι αυτό το ίδιο το θέατρο.
Ένα θέατρο σε υψηλό επίπεδο, από τα καλλίτερα στο κόσμο, βάλλεται από τους ίδιους τους θεματοφύλακές του.
Άνθρωποι που ετάχθησαν να το υπηρετούν και το βοήθησαν να απογειωθεί, οι ίδιοι με τα εγκλήματα που διέπραξαν το απομυθοποίησαν και μάλιστα σε μια περίοδο τόσο δύσκολη.
Όταν η Ελλάδα θα μετρά -μετά τη λήξη του συναγερμού, τις πληγές της- το θέατρο θα διαπιστωθεί ότι θα είναι αυτό που επλήγη περισσότερο.-
