Διαίσθηση η αλάνθαστη – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά

Πόσες φορές δεν αισθάνθηκες ότι έπρεπε να είχες ακούσει εκείνη την κρυφή φωνή μέσα σου όταν βρέθηκες αντιμέτωπη/αντιμέτωπος με την λήψη μιας σωστής απόφασης. Και όταν τελικά απογοητευόσουν από την εξέλιξη μια προσωπικής σου ιστορίας μονολογούσες απογοητευμένη …< το ήξερα από την αρχή. Έπρεπε να ακούσω την διαίσθηση μου.>. Την διαίσθηση, βέβαια την άκουγες αλλά για λόγους προσωπικούς, κατανοητούς ή μη, διαφορετικούς για τον καθένα μας, εσύ είχες επιλέξει στην δεδομένη στιγμή να μην εμπιστευτείς τελικά την κρυφή αυτή φωνή της διαίσθησής σου.
Διαίσθηση αλάνθαστη που αναπτύσσεται, εξελίσσεται και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στις σωστές αποφάσεις. Πάντα ή σχεδόν πάντα.
Καταρχάς, εκτιμώ (και αυτό είναι προσωπική άποψη και όχι εμπεριστατωμένη επιστημονικά) ότι όλοι διαθέτουμε διαίσθηση .Αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.
Κάποιοι περισσότερο και κάποιοι λιγότερο. Επίσης είμαι απόλυτα πεπεισμένη, προσωπική εκτίμηση και αυτή, μην μου χρεώσεις χαρακτήρα <ξερόλα> ( δεν θα το ήθελα) ότι η διαίσθηση εξελίσσεται και αναπτύσσεται. Με εξάσκηση και πρακτική.
Όσο πιο συχνά την χρησιμοποιείς λοιπόν αυτή την <κυρία > διαίσθηση τόσο πιο αποδοτική γίνεται. Η διαίσθηση υπάρχει σχεδόν από πάντα. Από τότε που ήσουν παιδί και διαισθανόσουν την επιτυχία ή την αποτυχία. Τότε που διαχώριζες, με την πρώτη ματιά, τους ανθρώπους σε <καλούς> και <κακούς>. Τόσο απλά. Αρκούσε μια ματιά.
Σχολαστική μεν, ουσιαστική δε. Ματιές ακτινογραφίας, τις έλεγε ο μπαμπάς μου. Ε, λοιπόν τα παιδιά έχουν πιο ανεπτυγμένη την διαίσθηση. Αντιλαμβάνονται και νιώθουν πιο εύκολα την καλοσύνη ή την κακία. Χαμογελάνε στους <καλούς> και γκρινιάζουν στους <κακούς>. Το λες και μαγικό.
Μαγική διαίσθηση. Αυτή που έρχεται κάθε φορά για να σου χτυπήσει το καμπανάκι, όταν πρέπει να αποχωρήσεις από μια σχέση προσωπική ή επαγγελματική, όταν δεν πρέπει να προχωρήσεις αισθηματικά ή ερωτικά με κάποιον, όταν θα πρέπει να επιλέξεις κάτι διαφορετικό από αυτό που οι γύρω σου θέλουν ή πιστεύουν ότι θα έπρεπε. Έρωτας και διαίσθηση. Σε αυτή την κατηγορία, που λες, η διαίσθηση έχει την τιμητική της. Και μάλλον θα συμφωνήσεις μαζί μου. Σαν να σε βλέπω να ταξιδεύεις στο προσωπικό σου ερωτικό παρελθόν και να μετράς αυτές τις φορές που προχώρησες σε μια ιστορία που δεν ήταν η κατάλληλη για εσένα παρόλο που το ένιωθες από την αρχή. Σχέσεις με λάθος ανθρώπους που ξεκίνησαν και συνεχίστηκαν για να καταλήξουν σε προδοσία και απογοήτευση. Και το ήξερες. Το ένιωθες από την αρχή ότι κάτι δεν πάει καλά, έβλεπες τα λάθη και τα κακώς κείμενα στον χαρακτήρα του άλλου αλλά προσποιήσουν ότι δεν υπάρχουν.
Οικειοθελώς δήλωνες άρνηση, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Είναι βλέπεις και τυφλός αυτός ο ρημαδοέρωτας. Μας επιτρέπει να βλέπουμε μόνο αυτά που θέλει. Αλάνθαστη διαίσθηση που δεν της επέτρεπες να σε καθοδηγήσει και να εμπλακεί σε έρωτες που είχαν προκαθορισμένη πορεία αποτυχίας. Και στην κατηγορία αυτή προστίθεται και η συμβολή της Ελληνίδας μάνας. Αθάνατη Ελληνίδα μάνα, που σχεδόν πάντα διαισθάνεται, ποιος ή ποια είναι ακατάλληλος ή ακατάλληλη για το σπλάχνο της. Αν σου σου πω τώρα ,ότι έχει δίκιο, θα σου φανώ παράλογη και προκατειλημμένη ως μέλλουσα πεθερά;
Πως γίνεται αυτό; Η μαμά πάντα ξέρει. Η μάνα τις περισσότερες φορές έχει διαίσθηση και βλέπει αυτόν τον ακατάλληλο που εσύ για ακόμη μια φορά ερωτεύτηκες. Την ακατάλληλη που …<δεν είναι για σένα, βρε αγόρι μου, αυτή!>. Αλλά δεν την ακούς την μαμά…..
Διαίσθηση επαγγελματική που αποδεικνύεται πραγματικά πολύτιμη σε επαγγελματικές αποφάσεις όπου το ρίσκο επικρατεί. Είναι αυτή η μαγική στιγμή όπου όλοι σου λένε <μην το κάνεις θα αποτύχεις, αλλά εσύ ακούς εκείνη την χαμηλή φωνή μέσα σου που σε σπρώχνει να το κάνεις. Και τελικά τα καταφέρνεις. Διαίσθηση στα πιο απλά και καθημερινά. Από το να μην περάσεις με κόκκινο, ενώ βιάζεσαι, μέχρι το να μην ταξιδέψεις γιατί νιώθεις ότι κάτι άσχημο θα συμβεί. Διαίσθηση όπου αισθάνεσαι ότι κάτι θα πάει στραβά αλλά δεν μπορείς να προσδιορίσεις τι ακριβώς. Να την υπολογίζεις την διαίσθηση. Αυτό αποκόμισα μεγαλώνοντας, με το πέρασμα του χρόνου. Να έχεις υπομονή μαζί της. Κάποιες φορές θέλει χρόνο. Να έχεις ανοιχτές τις συναισθηματικές σου κεραίες. Θα έρθει να σε βρει. Την επόμενη φορά που θα βρεθείς μετέωρος και αναποφάσιστος μπροστά στη λήψη μιας απόφασης...... Κάνε ησυχία και άκου. Αυτή την φωνή που ακούγεται σχεδόν ψιθυριστά. Διαίσθηση λέγεται, είναι η δική σου διαίσθηση και είναι αλάνθαστη.
Πάντα ….ή σχεδόν πάντα.