Σe δημόσιο διάλογο συζητήθηκε, όπως κάθε χρόνο στην Ελλάδα, η καθιερωμένη ετήσια δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην χώρα μας και την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος (δικτατορία). Αυτή την φορά όχι μόνο για τις παρουσίες με βάση και τις προσκλήσεις της Προεδρίας της Δημοκρατίας, αλλά και με τις ενδυματολογικές παρουσίες στην δεξίωση προσώπων, χωρίς καμία θεσμική θέση ή άμεση εμπλοκή με την ιστορική επέτειο.
Φέτος, 48 χρόνια από την ιστορική επέτειο, αυτό που προκάλεσε, και δικαιολογημένα κατά την προσωπική άποψη του γράφοντος, δικαιολογημένες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν οι στιλιστικές εμφανίσεις προσώπων, όπως του μουσικού της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ Ιωάννη Στρατάκη με βερμούδα και σαγιονάρες, και της σκηνοθέτη Εύης Καλογηρόπουλου που εμφανίστηκε με ένα κοντό μαύρο σορτς στην δεξίωση, εμφανίσεις που φυσικά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το πνεύμα και το νόημα της συγκεκριμένης εκδήλωσης, αλλά και της ευπρεπούς σοβαρής παρουσίας που λαμβάνει χώρα κάθε 24 Ιουλίου στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου και που χαρακτηριζόταν και από ενδυματολογικούς κανόνες προηγουμένων ετών.
Από την πλευρά τους, τα συγκεκριμένα πρόσωπα, απαντώντας στην κριτική που τους έγινε, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπερασπίστηκαν τις ενδυματολογικές του προτιμήσεις, με χαρακτηριστική την τοποθέτηση του Ιωάννη Στρατάκη, που αφού όπως ανέφερε βρέθηκε ως εργάτης στην δεξίωση, κατηγόρησε όσους τους άσκησαν κριτική ότι προωθούν «λεκτικό δηλητήριο», ενώ η Εύη Καλογηροπούλου, που γέλασε με τα σεξιστικά σχόλια, αναφέροντας ότι «κανένα μέσο ενημέρωσης και δημοσιογράφος δεν ασχολήθηκε με την παρουσία Πλεύρη», με αναφορά στον υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη, που όμως θεσμικά έχει δικαίωμα να βρίσκεται στην δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ως υπουργός μιας δημοκρατικής κυβέρνησης και ως εκλεγμένος βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστης Ανδρεαδάκης, που συνόδευσε την σκηνοθέτη στο Προεδρικό Μέγαρο, σε τοποθέτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, μίλησε επίσης για σεξιστικά σχόλια, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι «η σκηνοθέτης προσκλήθηκε στην δεξίωση ως καλλιτέχνης που τιμά την Ελλάδα» .
Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια η σκηνοθέτης Εύη Καλογηροπούλου, σε συνέντευξή της, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του γνωστού γυναικείου περιοδικού, Marie Claire, στις 26 Μαΐου, λίγες ημέρες μετά την βράβευσή της στο 75ο Φεστιβάλ Κανών, με εμφανή και γνωστή την ιδεολογική της άποψη ως αριστερή – μαρξίστρια, μιλώντας και για τα γνωστά κοινωνικά θέματα μέσα από την δική της οπτική γωνία για «πατριαρχία» ,φεμινισμό κτλ, και αφού τόνισε ότι η «τέχνη της είναι θηλυκή», αναφέρει χαρακτηριστικά: «όταν με ρώτησαν στις Κάννες πώς αισθάνομαι που εκπροσωπώ την Ελλάδα με την ταινία μου “Motorway 65”, είπα πως δεν αισθάνομαι καθόλου πως εκπροσωπώ τη χώρα. Είμαι καλλιτέχνις, η έννοια δεν έχει εθνική χροιά», μια χαρακτηριστική άποψη που έμμεσα απαντά στην τοποθέτηση του Ορέστη Ανδρεαδάκη, προκειμένου να δικαιολογήσει όχι μόνο τις άτοπες ενδυματολογικές εμφανίσεις της σκηνοθέτιδος, αλλά και την παρουσία της Προεδρικό Μέγαρο και στην δεξίωση, όπου πέρα από το ενδυματολογικό ζήτημα και εθιμοτυπικά ή συμβολικά δεν θα έπρεπε να προσκληθεί.
Στην συγκεκριμένη όμως δεξίωση πέρα από τις ενδυματολογικές προτιμήσεις, συζητήθηκε επίσης από μέρος της κοινής γνώμης, δικαιολογημένα αρνητικά κατά την άποψη του γράφοντος, το ότι κλήθηκαν εκπρόσωποι μεταναστών, Ρομά, μη κυβερνητικών οργανώσεων, αποτυπώνοντας για μια ακόμα φορά και τις γνωστές ιδεολογικές απόψεις της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, που ως γνωστόν εκλέχθηκε στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα, ως προσωπική πολιτική επιλογή του πρωθυπουργού και αρχηγού της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη και με την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής – ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο του 2020.
Από τις ελάχιστες θετικές παρουσίες, στην δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου, ήταν η παρουσία των γονέων του αδικοχαμένου φίλου του Άρη, Αλκιβιάδη Καμπάνου, ως μήνυμα κατά του χουλιγκανισμού και της οπαδικής βίας, όπως και των χειριστών πληρωμάτων αεροπυρόσβεσης Canader, που καθημερινά στην Ελλάδα δίνουν την μάχη κατά των πυρκαγιών.
Με βάση τα παραπάνω, είναι εμφανές ότι πέρα από εκκεντρικές ενδυματολογικές παρουσίες, η δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, δεν αντιπροσωπεύει απόλυτα την ελληνική κοινωνία, αφού θα έπρεπε να κληθούν και οι πολεμιστές της Κύπρου κατά τις μάχες με τους Τούρκους εισβολείς τον Ιούλιο – Αύγουστο του 1974, αλλά και εμβληματικά επιτυχημένα πρόσωπα της κοινωνίας, όπως η απόφοιτη του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, με άριστα 10 Ελένη Χατζηδημητρίου.
Ας ελπίσουμε, αν και εξαιρετικά αμφίβολο, ότι στην δεξίωση για την 49η επέτειο της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου 2023, θα προσκληθούν και θα τιμηθούν, πέρα από τις εθιμοτυπικές παρουσίες, πρόσωπα που δεν θα προκαλούν με τις ενδυματολογικές εμφανίσεις, θα έχουν σχέση με το νόημα και το μήνυμα της ιστορικής επετείου και η δεξίωση δεν θα αποτελεί πεδίο έντονης αντιπαράθεσης στον δημόσιο διάλογο.
