Ας θυμηθούμε: Κατερίνα Γώγου, η αεικίνητη θλιμένη

Η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες ενός ανέμελου , σύγχρονου και παλαβού κοριτσιού της εποχής, σε πολύ δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Γεννήθηκε την 1η Ιουνίου του 1940. Ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι, με έντονο βλέμμα. Ήταν μόλις 5 ετών όταν άρχισε να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις. Δεν άργησε να λάβει και τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Σπούδασε στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη και θεωρούταν ένα από τα πλέον ανερχόμενα αστέρια. Πρωτοεμφανίστηκε στο θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου το 1961 στο έργο «ο κύριος πέντε τοις εκατό». Την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση την έκανε σε ηλικία μόλις 12 ετών, το 1952, στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «ο Άλλος» δίπλα στον Γιώργο Παππα. Η πορεία προς την κορυφή, όμως, για την Κατερίνα Γώγου ξεκίνησε όταν την ανακάλυψε ο δαιμόνιος Φίνος.

Στην ταινία το «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο», ως συμμαθήτρια της Βουγιουκλάκη, ήταν αυτή που όταν ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ προσπάθησε να ξεσκεπάσει μια ακόμη αταξία των μαθητριών του, η Γώγου ως Λαζάρου του απάντησε: «Πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου».

Στην ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», ήταν η αεικίνητη αδελφή της Τζένης Καρέζη που χόρευε ασταμάτητα στο πλευρό του Αλέκου Τζανετάκου.

Στο «Η δε γυνή να φοβάται τον άντρα», ήταν η υπηρέτρια της κας Ελενίτσας, Μάρως Κοντού, που έτρεχε στο πλευρό της κυρίας της, ψάχνοντας αγχωμένη βελόνα και κλωστή, για να ράψει το κουμπί του αυστηρού αφεντικού της.

Η Κατερίνα Γώγου όμως, δεν ήταν αυτό το χαρούμενο κορίτσι που έβγαζε μέσα από τις ταινίες της κι ας ερμήνευε το ρόλο της με τόση επιτυχία.

Συμμετείχε στην ταινία «Νόμος 4000», «Δεσποινίς διευθυντής», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» και φυσικά στην «Παραγγελιά».

Κάποια στιγμή, ο αληθινός της χαρακτήρας, φάνηκε μέσα από τα ποιήματά της, όταν είχε πια εγκαταλείψει την υποκριτική και είχε αφιερωθεί στο γράψιμο. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, όπως λένε οι εκδότες, ήταν σπάνιος για ποιητικές συλλογές και μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το βιβλίο μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική.

Το 1980 η Γώγου πρωταγωνίστησε στην ταινία «Παραγγελιά», με σκηνοθέτη το σύζυγό της, Παύλο Τάσιο. Στην ταινία χρησιμοποιήθηκαν ποιήματά της που απήγγειλε η ίδια και ήταν επενδυμένα μουσικά από τον Κυριάκο Σφέτσα. Με τον Παύλο Τάσιο, απέκτησαν την κόρη τους Μυρτώ, που άρχισε να κάνει χρήση ουσιών σε νεαρή ηλικία και η μητέρα της προσπάθησε να τη βοηθήσει να απεξαρτηθεί, πέφτοντας όμως και η ίδια στον κόσμο αυτό.

Η Κατερίνα Γώγου ανήκε στον αντιεξουσιαστικό χώρο των Εξαρχείων και είχε ενεργή αντισυμβατική δράση, καθώς είχε συλληφθεί αρκετές φορές και είχε λογοδοτήσει στις αρχές για την αντισυμβατική συμπεριφορά της.

Την εποχή που η Γώγου δραστηριοποιούνταν έντονα και με εμφανή παρουσία στον αναρχικό χώρο, είχε μπει, όπως είναι λογικό, στο «μάτι» της Ασφάλειας. Αυτά ακριβώς τα «μπλεξίματα» με την αστυνομία ήταν που ήταν έφεραν να σύρεται στη ΓΑΔΑ ως ύποπτη για τις εκτελέσεις των Πέτρου και Σταμούλη, ενέργεια για την οποία είχε αναλάβει την ευθύνη «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη». Όλα έγιναν το βράδυ της 16ης Ιανουαρίου 1980, όταν ο υποδιοικητής των ΜΑΤ Παντελής Πέτρου φεύγει από το γραφείο του στην οδό Πειραιώς και με τον οδηγό του, αστυφύλακα Σωτήρη Σταμούλη, κατευθύνονται στο Παγκράτι όπου ήταν το σπίτι του πρώτου.

Στην οδό Στίλπωνος, ωστόσο, μόλις 100 μέτρα από το σπίτι του Πέτρου, πέφτουν πάνω σε ενέδρα που τους είχαν στήσει μέλη της «17 Νοέμβρη». Τους πυροβολούν συνολικά 11 φορές με 45αρια πιστόλια. Ο Πέτρου δέχεται έξι από τις σφαίρες και χάνει τη ζωή του ακαριαία. Ο Σταμούλης δέχεται τις άλλες πέντε, αλλά καταφέρνει να βγει από το αυτοκίνητο, δίνει σε μια περαστική τον ασύρματό του και της ζητά να ειδοποιήσει την αστυνομία. Λίγες ημέρες μετά θα υποκύψει στα τραύματά του. Στο σημείο της εκτέλεσης βρίσκονται προκηρύξεις της «17Ν» με τίτλο «Φόλα στα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ – Τα ΜΑΤ είναι οι βασανιστές του Καραμανλή».

Επειδή εκείνο το βράδυ είχε πολύ κρύο και έβρεχε, δεν κυκλοφορούσαν πολλοί άνθρωποι στον δρόμο και έτσι οι αστυνομικοί πήγαιναν πόρτα – πόρτα με την ελπίδα να βρουν κάποιον που είδε κάτι παραπάνω. Οι άνδρες της αστυνομίας έμπαιναν σε σπίτια που είχαν οπτική επαφή με το σημείο της διπλής εκτέλεσης αλλά και παρακείμενα καταστήματα. Ανάμεσα σε όσους μάρτυρες κατάφεραν να βρουν, υπήρχε και ένας άνδρας ο οποίος τους είπε πως εκτός από εκείνους που σκότωσαν τους δυο αστυνομικούς, στην ομάδα υπήρχε και μια γυναίκα την οποία ο ίδιος είδε να τρέχει προκειμένου να απομακρυνθεί από το σημείο. Ο μάρτυρας αυτός αναγνώρισε δίχως καμία αμφιβολία την Κατερίνα Γώγου ως τη γυναίκα που έτρεχε για να φύγει.

Λίγη ώρα αργότερα, πάνοπλοι αστυνομικοί, έσπασαν την πόρτα του διαμερίσματος που έμενε η Γώγου και την μετέφεραν σηκωτή στην Ασφάλεια προκειμένου να την ανακρίνουν. Μετά από πολύωρη και εξαντλητική ανάκριση η Γώγου αφέθηκε ελεύθερη καθώς δεν προέκυψε το παραμικρό στοιχείο σε βάρος της. Το περίεργο, μάλιστα, είναι πως η κατάθεση του «αυτόπτη μάρτυρα» που την ενέπλεκε στην υπόθεση, ουδέποτε περιληφθεί στη δικογραφία που σχηματίστηκε. Ουσιαστικά κανείς δεν ξέρει αν όντως υπήρξε ποτέ αυτή η κατάθεση ή απλά ήταν μια προσπάθεια της αστυνομίας να «ταρακουνήσει» την Κατερίνα Γώγου για την αντικρατική της δράση.

Για πολλά χρόνια μετά από εκείνη τη νυχτερινή περιπέτεια στα κρατητήρια της Ασφάλειας, οι φίλοι της Γώγου έλεγαν πως όλο αυτό λειτούργησε «απελευθερωτικά» για την ίδια αφού, πλέον δεν είχε τίποτα να χάσει και οι δημόσιες εμφανίσεις της σε κινητοποιήσεις αναρχικών, πύκνωσαν στον υπέρτατο βαθμό.

Έξι χρόνια μετά ήρθε και πάλι αντιμέτωπη με τις αστυνομικές αρχές. Αυτή τη φορά μετά από μήνυση που έκανε η ίδια στον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Αντώνη Δροσογιάννη και τον τότε αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., Νίκων Αρκουδέα, επειδή στις 28 Σεπτεμβρίου του 1986 σε ροκ συναυλία στο θέατρο του Λυκαβηττού, χτυπήθηκε άγρια από αστυνομικούς, σε επεισόδια που είχαν γίνει εκεί. Η συγκεκριμένη κίνηση, άκρως συμβολική, ήταν αυτή που έδειξε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η Γώγου είχε διαλέξει τον δρόμο που θα ακολουθούσε.

Το 1991 η Γώγου χάνει φίλους, το Νικόλα Άσιμο και τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Εκείνη τη χρονιά η Κατερίνα είχε πει σε συνέντευξή της:
«Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζήσασα, εγώ».

«Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου,
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο.
Γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα,
γιατί η δική σας, μόνο για γλείψιμο κάνει».

Στις 3 Οκτωβρίου του 1993 η Κατερίνα Γώγου βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, όπου είχε αποσυρθεί. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ.

Οι φίλοι της στεναχωρήθηκαν. Κανείς όμως δεν εξεπλάγη. Η Κατερίνα συνήθιζε να λέει στη μικρή της: “Έγραψα ένα βιβλίο, φύτεψα ένα δέντρο, έκανα ένα παιδί. Ο κύκλος μου έκλεισε”.

Η κόρη της Μυρτώ, αυτοκτόνησε και η ίδια όπως και η μητέρα της το 2015, σε ηλικία 48 ετών.

Διαβάστε επίσης:

Νέα Ιωνία: Αλυσοδεμένη πέντε μέρες κρατούσε την 38χρονη ο σύντροφός της

NASA: Το Νοέμβριο η επόμενη απόπειρα εκτόξευσης της Artemis 1 για την Σελήνη

Ώρες κοινής ησυχίας: Αλλάζουν από σήμερα