lamprospapades@gmail.com
Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κλαύδιος είχε γλιτώσει το κεφάλι του μέσα απ’ τις παλατιανές τραγωδίες του οίκου των Κλαυδίων, προστατευμένος απ’ τη φήμη του βλαμμένου! Η μητέρα του τον αποκαλούσε “αποβολή” κι όταν κάποιος ήθελε να μιλήσει άσχημα για κάποιον τον περιέγραφε “πιο ηλίθιο κι απ’ τον καημένο τον Κλαύδιο”! Οι πραιτοριανοί τον εξέλεξαν αυτοκράτορα τη βραδιά της δολοφονίας του ανιψιού του Καλιγούλα, όταν τον βρήκαν να τρέμει απ’ τον φόβο του πίσω από την κουρτίνα μιας κολόνας του παλατιού.
Ακόμα και οι ίδιοι οι ιστορικοί δεν γνωρίζουν αν προσποιούταν τον ηλίθιο, αλλά ήταν ο μόνος που επιβίωσε απ’ όλη την οικογένεια…
Τον Δεκέμβριο του 2021 ο Μάριο Ντράγκι ήταν ο μοναδικός ευρωπαίος ηγέτης που το διεθνές περιοδικό ”ΤΙΜΕ” συμπεριλάμβανε στα 100 πρόσωπα με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο για το 2021 – και, δη, με ένα αποθεωτικό αφιέρωμα που το υπέγραφε η Αμερικανίδα Υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν…Το Politico από την άλλη, τον χαρακτήριζε ως “το πιο ισχυρό πρόσωπο στην Ευρώπη” και ο Economist ανακήρυττε την Ιταλία “χώρα της χρονιάς” για το 2021 γιατί, όπως έλεγε, “πέτυχε την μεγάλη αλλαγή” χάρις στην ηγεσία Ντράγκι.
Ήταν τότε που η Γέλεν συνέδεε την νέα πορεία της Ευρώπης με την ατζέντα Ντράγκι, ως συνέχεια του εμβληματικού «whatever it takes» – της πολιτικής της απόλυτης νομισματικής χαλάρωσης που είχε εφαρμόσει το 2012 ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης για να σώσει το ευρώ. «Σπάνια», έγραφε η Τζάνετ Γέλεν στο ”ΤΙΜΕ”, «η ομιλία ενός κεντρικού τραπεζίτη μπορεί να είναι εμβληματική ή εμπνευσμένη.
Όμως η ομιλία του Μάριο Ντράγκι τον Ιούλιο του 2012 στο Λονδίνο ήταν η εξαίρεση. Ήταν τότε που διακήρυξε το περίφημο ότι η ΕΚΤ και ο ίδιος θα κάνουν “ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσουν το ευρώ” – κάτι που, βεβαίως, έγινε. Ο Μάριο και η ΕΚΤ συνέβαλαν στην σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Εκείνη την εποχή ήμουν στην Fed κι ένιωσα ευγνωμοσύνη που είχα έναν εταίρο σαν τον Μάριο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Σήμερα, η Αμερική είναι ευγνώμων που έχει ξανά τον Μάριο ως εταίρο. Αυτή την φορά, ως πρωθυπουργό της Ιταλίας».
Μόλις επτά μήνες μετά, ο μύθος καταρρέει… Ο Ντράγκι παραιτείται, οριστικά και τελεσίδικα πια, γιατί μπορεί να είχε τον θαυμασμό και την εμπιστοσύνη της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ αλλά απέτυχε παταγωδώς να πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης των πρώην κυβερνητικών του εταίρων και του ίδιου κυρίως του Ιταλικού Λαού, που σε αντίθεση με όσα λέει ο ΣΚΑΙ, στις δημοσκοπήσεις στα Ιταλικά ΜΜΕ αποτυπώνονται άλλα…
Η δε έξοδός του δείχνει τραυματική και κορυφώνει την πολιτική κρίση στην Ιταλία και την οδηγεί σε πρόωρες εκλογές, ανοίγει νέα πηγή αποσταθεροποίησης για την Ευρώπη εν μέσω πολέμου και ενεργειακής κρίσης, κλονίζει τις αγορές ομολόγων του Νότου και πιέζει το ευρώ, ενώ με τις δημοσκοπήσεις στην γείτονα να δείχνουν το Νεοφασιστικό κόμμα της Ιταλίας να προηγείται, επιβεβαιώνεται έτσι η τραγικότητα της ιστορικής φάρσας του 1925 όπου στην Ιταλία μετά τους τεχνοκράτες πρωθυπουργούς όπως ο Τζοβάνι Τζιολίτι και ο Λουίτζι Φάκτα, ακολούθησαν οι Φασιστικές Φάλαγγες του Μουσολίνι.
Μάλιστα στην τελευταία του ομιλία ενώπιον του Ιταλικού κοινοβουλίου, ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε συγκινημένος που καταχειροκροτήθηκε από τα μέλη της Ιταλικής Γερουσίας, γιατί όπως είπε: ”Και οι Κεντρικοί Τραπεζίτες έχουν καρδιά…” μια καρδιά βέβαια που σε ότι έχει να κάνει με τα ελληνικά πράγματα και την ελληνική οικονομία, δεν την είδαμε να συγκινείτε και πολύ μιας και τον Μάρτιο του 2015 ως Kεντρικός Τραπεζίτης την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) δεν δίστασε να σηκώσει το χειρόφρενο του οικονομικού μηχανισμού του ESM και να στραγγαλίσει έτσι οικονομικά την ελληνική οικονομία, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και κατά συνέπεια την ελληνική κοινωνία, εκβιάζοντας την ελληνική κυβέρνηση τότε…
Οι κλυδωνισμοί που θα δεχτεί η Ιταλική οικονομία από τον Σεπτέμβριο και μετά τις εκλογές σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και τα τρισεκατομμύρια δημοσίου και διατραπεζικού χρέους που θα ζώσουν την Ιταλική οικονομία και κοινωνία, θα είναι τέτοιοι που για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, η Ιταλία θα αντιμετωπίσει για πρώτη φορά την πιθανότητα μιας οικονομικής ”Πομπηίας” με απρόβλεπτες συνέπειες.
Στο καλό λοιπόν και να μη μας γράφει…
