maryleria@gmail.com
Δεν ξέρω αν το έχεις συνειδητοποιήσει αλλά αυτό θα είναι το 3ο Σαββατοκύριακο που η απαγόρευση κυκλοφορίας υφίσταται από τις 6 το απόγευμα. Προσωπικά το έχω συνειδητοποιήσει, το έχω δεχθεί αλλά δεν το έχω αποδεχθεί. Αυτό είναι το πρόβλημα μου.
Διότι από το αποδέχομαι μέχρι το δέχομαι είναι μεγάλη η απόσταση και κυρίως πυκνοκατοικημένη με ερωτηματικά, απορίες και εκνευρισμούς. Γιατί από τις 6; Για να αποφευχθεί ο συνωστισμός σε πάρκα και παραλίες από νεαρούς και λιγότερο νεαρούς με ένα καφέ στο χέρι;
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά ο συνωστισμός πάλι δημιουργείται, απλά μετακομίζει σε πρωινές και μεσημεριανές ώρες. Μεσημέρι του προηγούμενου ηλιόλουστου Σαββάτου , διασχίζω οδηγώντας την παραλία Θεσσαλονίκης χαζεύοντας σταματημένη σε κάθε φανάρι… Η εικόνα θυμίζει μίνι συγκέντρωση χωρίς πανό και συνθήματα με την τήρηση παρόλα αυτά, των μέτρων προστασίας όσον αφορά στη χρήση μάσκας. Δηλαδή θα ήταν περισσότεροι οι παρευρισκόμενοι αν η κυκλοφορία επιτρεπόταν ως τις 9 το βράδυ;
Και τι σε πειράζει θα μου πεις αυτό το <μέχρι τις 6>; Που θα πήγαινες δηλαδή; Πουθενά θα σου απαντήσω. Και που θα μπορούσα να πάω άλλωστε ; Για καφέ ή για ποτό; Κλειστά όλα.
Τώρα μεταξύ μας και ανοιχτά να ήταν, πάλι τα Σαββατοκύριακά μου προ-καραντίνας, ήσυχα ήταν. Δεν με λες και party animal. Άσε που έχω βάσιμες υποψίες πως όσο μεγαλώνω η αντικοινωνικότητα/μοναχικότητα και εγώ αναπτύσσουμε μια σταθερή και κυρίως ουσιαστική ανιδιοτελή σχέση. Αλλά να! Είναι Σαββατοκύριακο μωρέ….Ακόμη και αν βρίσκεσαι σε περίοδο καραντίνας η διάθεση είναι διαφορετική. Αν φυσικά έχεις αντιληφθεί ότι είναι Σαββατοκύριακο. Διότι αν δεν εργάζεσαι στους ρυθμούς που συνήθιζες το πιο πιθανό είναι να μην έχεις αντιληφθεί την όποια διαφορετικότητα του διημέρου που έρχεται. Είσαι δηλαδή σε μια διάθεση που είτε είναι Δευτέρα είτε Σάββατο το ίδιο και το αυτό. Τώρα αυτό κακό δεν το λες.. Ούτε και καλό. Εκτός της περίπτωσης που είσαι διακοπές σε κάποιο νησί και καλύτερο δεν έχεις από το να μην θυμάσαι τι μέρα είναι. Αλλά τώρα δεν είσαι σε διακοπές. Είσαι σε καραντίνα. Και το Σαββατοκύριακο δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις μετά τις 6 το απόγευμα. Που θα πήγαινα θα με ξαναρωτήσεις . Στο σούπερ μάρκετ . Εκεί συχνάζω πλέον κατά τη διάρκεια της 2ης καραντίνας. Είναι η διασκέδαση μου. Το χαίρομαι. Πως να σου το εξηγήσω;
Είναι η επίσημη απογευματινή Σαββατιάτικη έξοδος μου.
Ταυτίζεσαι; Με νιώθεις; Παραδέξου το. Έχεις διανύσει και εσύ χιλιόμετρα παρέα με το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ χαλαρώνοντας με τη μέθοδο του shopping. Έχει και τις παγίδες του βέβαια όλο αυτό. Όσο εγκρατής καταναλωτικά και αν είσαι, όλο και κάτι άχρηστο θα πετάξεις σε αυτό το έρημο το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ . Και κάτι extra θα χρεωθείς στο πορτοφόλι σου.
Τώρα θα μου πεις για αυτό υπάρχουν οι λίστες με τα ψώνια. Για να τις χρησιμοποιείς. Ας πρόσεχες.
Σαββατοκύριακο από τις 6… Έχεις ελεύθερο χρόνο θα μου πεις. Έχω. Αλλά πόσες ντουλάπες και συρτάρια να τακτοποιήσω; Πόσες φορές να κάνω γενική καθαριότητα; Δεν έρχεται και κανείς στο σπίτι! Πόσες ώρες να περάσω στη κουζίνα ξεδιπλώνοντας το ταλέντο μου στη ζαχαροπλαστική; Πόσες μαρμελάδες να φτιάξω; Άσε που άμα τις έχω θα τις φάω. Δοκιμάζεις μια κουταλιά να δεις αν έδεσε το γλυκό και καταλήγεις σε 2 ώρες να ξεπλένεις το βαζάκι. Κάποιες φορές λοιπόν νιώθω ότι από πάντα είμασταν έτσι. Με μάσκες, απολυμαντικά ,απαγόρευση κυκλοφορίας και φόβο μήπως κάποιος άγνωστος μας αγγίξει ή μας πλησιάσει περισσότερο.
Τα Σαββατοκύριακα τα έχω συνδυάσει με χαλάρωση.
Ακόμη και όταν εργάζομαι.
Ταινίες, κρασάκι με φίλους στο σπίτι, ντελίβερι πίτσα, beauty stories ή χαλαρή έξοδος για φαγητό και κουβέντα.
Σαββατοκύριακα που φορτίζουν μπαταρίες για να αντέξουμε τις Δευτέρες.
Σαββατοκύριακα ελεύθερα.
Χωρίς περιορισμούς.
Σαββατοκύριακα που περιμένεις από την Δευτέρα.
Θα ξανάρθουν…
