tsiptsesofia@gmail.com
Δικηγόρος, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Υπεύθυνη Προστασίας Δεδομένων dpo
Ήδη από τον τίτλο του νομοσχεδίου προκύπτει ο στόχος : «αξιοκρατία». Με γνώμονα τον στόχο αυτό , θα πρέπει να αξιολογηθούν τα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου, το οποίο να σημειωθεί πως τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι την 30η Νοεμβρίου.
Κάποια Γενικά Περιληπτικά Σχόλια :
Το ΑΣΕΠ είναι μία ανεξάρτητη αρχή. Αποστολή του, βάσει Συντάγματος ,είναι η διαφάνεια, η αντικειμενικότητα και η αξιοκρατία στις διαδικασίες που ακολουθούνται για την στελέχωση ανθρώπινου δυναμικού στις δημόσιες υπηρεσίες.
Στο νομοσχέδιο παρατηρούνται εμφανώς αναχρονιστικές διατάξεις (πχ προσλήψεις τραυματιών και αναπήρων πολέμου- υπενθυμίζουμε ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει εδώ και περί τα 70 έτη.)
Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα αποτελεί η ύπαρξη πλειάδας κοινωνικών κριτηρίων (στο κεφάλαιο προσαυξήσεις- για την σταθμισμένη βαθμολογία των υποψηφίων). Το γεγονός αυτό αδικεί τους επιστημονικά καταρτισμένους και κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων, οι οποίοι πάντα βρίσκονται και πάλι ένα βήμα πριν. Φυσικά και είναι αναγκαίο το κοινωνικό πρόσημο και η ύπαρξη ειδικής μέριμνας για όλες τις κοινωνικές ομάδες, όχι όμως στο βαθμό που να παρεμποδίζεται η ίση μεταχείριση των υποψηφίων και η αξιολόγηση των προσόντων τους στη βάση του επιστημονικού τους επιπέδου.
Καθότι το νέο νομοσχέδιο επαναφέρει τις εξετάσεις, τίθενται στην επιφάνεια τα εξής ζητήματα:
-γεννιέται η αμφισβήτηση της επιστημονικής αξίας των εξεταζόμενων , οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών , που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην επιστήμη, στη μελέτη και στην έρευνα. Οι άνθρωποι αυτοί καλούνται για μια ακόμα φορά να επανεξεταστούν, και μάλιστα με κριτήρια αμφίβολα, με εξέταση σε μη συγκεκριμένη ύλη.
Πιο συγκεκριμένα και επί των άρθρων:
Στο άρθρο 9 : Γίνεται μνεία για «αξιολόγηση γνώσεων γενικού περιεχομένου (…)» Τι εννοείται με την έκφραση ¨γενικού¨ ; Θα πρόκειται για ερωτήσεις που αφορούν κάποιο συγκεκριμένο πεδίο, ή οι ερωτήσεις θα είναι γενικές και αόριστες και μη σχετικές με το πεδίο στο οποίο βρίσκονται οι υποψήφιοι;
Στο άρθρο 10 γίνεται λόγος για επαγγελματικές δεξιότητες και αξιολόγηση αυτών. Πως μπορούν να αξιολογηθούν οι αόριστες αυτές έννοιες; Με ποια κριτήρια;
Στο άρθρο 12 γίνεται λόγος για συνεντεύξεις με τους υποψηφίους. Είναι γνωστό και από παλαιότερα χρόνια , με ποιον τρόπο λαμβάνουν χώρα οι ατομικές συνεντεύξεις και πόσα πολλά κενά αφήνονται για να παρεισφρήσουν μη αξιοκρατικά κριτήρια. Παρά ταύτα στο άρθρο αυτό παρατηρείται ότι οι συνεντεύξεις παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαδικασία.
Στο άρθρο 20 : Προβλέπεται η ΜΗ δυνατότητα υποβολής ένστασης του εξεταζόμενου για το κομμάτι των δοκιμασιών και εργασιακής αποτελεσματικότητας , στις πρόσθετες διαγωνιστικές διαδικασίες και στη συνέντευξη του πανελλήνιου γραπτού διαγωνισμού. Όπως έγινε λόγος και ανωτέρω, ποιος δύναται να εξειδικεύσει τις αόριστες έννοιες όπως είναι «η εργασιακή αποτελεσματικότητα» , και ποιος δύναται με βάσει την εξειδίκευση αυτή, να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα; Ποιος επίσης δύναται να παρεμποδίσει τον υποψήφιο από το δικαίωμα να αντιταχθεί, μέσω της διαδικασίας υποβολής ενστάσεων, κατά μίας αξιολόγησης που θα θεωρήσει άδικη ή λανθασμένη;
Η αξιοκρατία είναι πάντοτε το ζητούμενο. Απλά πολλές φορές οι άξιοι Έλληνες επιστήμονες μας αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να διεκδικήσουν αξιοκρατικά μία θέση στην ελπίδα και στην αξιοπρέπεια. Γιατί στην Ελλάδα μέχρι σήμερα η αξιοκρατία … αναζητείται.
