maryleria@gmail.com
Μυαλό ή καρδιά; Λογική ή συναίσθημα; Καταρχάς είμαι πλέον πεπεισμένη ότι υπάρχουν αυτοί που λειτουργούν ξεκάθαρα με τη λογική και οι άλλοι οι συναισθηματικοί που παρασύρονται από τα παρορμητικά μονοπάτια της καρδιάς τους.
Άραγε είναι καταγεγραμμένο στο dna μας; Κληρονομείται;
Λειτουργεί ως επίκτητη συνήθεια που κάπου στη πορεία της ζωής σου την αποκτάς; Μπορείς να το εξελίξεις; Είμαι εγώ δηλαδή ένας χαρακτήρας συναισθηματικός(που είμαι, να τα λέμε αυτά) που λειτουργεί με την καρδιά του .
Παρορμητικός. Παθιασμένος που παρασύρεται από αδυναμίες και αισθήματα (λίγο ποιητικό μου κάνει όλο αυτό αλλά συνεχίζω).
Υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή να πάρω ανάποδες και να γίνω ψυχρός εκτελεστής; Να λειτουργήσω με τη φωνή της λογικής και του μυαλού; Τι σε ρωτάω; Μήπως θα μου απαντήσεις; Και διατριβή επιστημονική δηλαδή να είχες κάνει πάλι υποκειμενικά και βιωματικά ορίζεται το όλο θέμα. Ίσως και να υπάρχουν περιπτώσεις όπου το έργο εναλλάσσεται. Να λειτουργείς κάποιες φορές βάση λογικής και κάποιες άλλες βάση συναισθήματος. Τα διλλήματα τύπου μυαλό ή καρδιά τα συναντάμε από πολύ νωρίς στη ζωή μας. Από τη παιδική ανέμελη και αθώα ηλικία των σχολικών μας χρόνων. Και ενώ η καρδιά σου θέλει να συνεχίσεις το παιχνίδι , η φωνή της λογικής, μαζί με τη φωνή της κλασικής Ελληνίδας μάνας, σου επισημαίνει ότι το σωστό και λογικό είναι να τελειώσεις τα μαθήματα του σχολείου. Ως ενήλικας αργότερα διαπιστώνεις ότι τα διλήμματα τύπου μυαλό ή καρδιά έχουν θέση και στη πεζή διατροφική σου καθημερινότητα. Ξεκινάς δίαιτα. Μια Δευτέρα.
Ναι. Σωστά κατάλαβες! Είναι αυτή η γνωστή ιστορία με τις δίαιτες τις Δευτεριάτικες.
Κάτι σαν τη μέρα της μαρμότας. Κάθε Δευτέρα ξεκινάς. Δύο μέρες λοιπόν ακολουθείς πιστά το πρόγραμμα ώσπου φθάνει αυτό το καταραμένο βράδυ Τέταρτης και η φωνή της καρδιάς σου φωνάζει, σπαρταράει η κακομοίρα για παγωτό φράουλα και σοκολάτα γάλακτος. Εκεί λοιπόν είναι που έρχεται η φωνή της λογικής και σου υπενθυμίζει ότι είσαι σε δίαιτα. Ουπς! Βαθμός δυσκολίας 6 στα 10.
Σου το λέω με απόλυτη σιγουριά γιατί το έχω βιώσει. Άπειρες φορές. Και ως εδώ καλά…που λέει ο λόγος δηλαδή. Τα δύσκολα και οι ανατροπές έρχονται όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα ερωτικού ή συναισθηματικού χαρακτήρα .
Η ανισορροπία γεννιέται όταν αλλά θέλει το μυαλό και αλλά η καρδιά. Δηλαδή …θέλεις εσύ να ζήσεις μια ερωτική ιστορία. Μέχρι εδώ όλα καλά και κατανοητά. Μπαίνεις λοιπόν σε όλο αυτό το συναισθηματικό πάρε δώσε. Αφήνεσαι , δίνεσαι και ξεχνιέσαι μέσα σε ένα ερωτικό παραμύθι. Δικό σου το παραμύθι. Μόνο δικό σου δηλαδή . Γιατί στην αντίπερα συναισθηματική όχθη το αντικείμενο του πόθου σου κινείται με άλλους ρυθμούς.
Χαλαρούς να τους πω; ήπιους να τους πω; Εγωιστικούς;
Και δεν τους λέω! Εισπράττεις λοιπόν το σχεδόν τίποτα. Η εν πάση περιπτώσει δεν εισπράττεις αυτό που περίμενες ή που ήθελες. Να ξεκαθαρίσω κάπου εδώ ότι μην διανοηθείς και μπεις στη λογική ότι σιγά σιγά ο άλλος θα αλλάξει! Όχι! Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Και επίσης δεν είναι αξιοπρεπές και όμορφο να θέλουμε να αλλάξουμε κάποιον. Ή τον δεχόμαστε όπως είναι ή απομακρυνόμαστε κλωτσώντας οποιαδήποτε τρικλοποδιά ξεφτιλισμού. Για μια αξιοπρέπεια ζούμε βρε αδελφέ. Να λοιπόν πως προκύπτει η ανισορροπία . Η τέλεια ανισορροπία. Η ανισορροπία που θα σε σώσει από αισθηματικές κακοτοπιές και συναισθηματικές προδοσίες.
Η καρδιά σου θέλει να μείνει.
Τι να σου κάνει και αυτή η έρημη; Καρδιά είναι. Θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Το φυσιολογικό είναι αυτό. Αν κάποιος ισχυριστεί το αντίθετο είναι μη φυσιολογικός. Εάν μείνει όμως τραυματίζεται. Σπάει. Πονάει. Πληγώνεται.
Επαναπροσδιορίζεται μέσα από δυσκολονόητες ερωτικές προσωπικές της αφηγήσεις.
Και εκεί είναι που έρχεται η φωνή της λογικής. Το μυαλό σου. Με μαθηματική σκέψη σου αποδεικνύει ότι θα πρέπει να φύγεις.
Βαθμός δυσκολίας 10 στα 10.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν μαγικές συνταγές ή κατευθύνσεις στο τι ακολουθούμε κάθε φορά.
Εκτιμώ ότι προσδιορίζεται από το μέγεθος της σχέσης.
Όχι χρονικά αλλά ποσοτικά.
Επίσης προσδιορίζεται από το πώς λειτουργείς Εσύ. Εμείς. Εγώ.
Αν είσαι άνθρωπος της λογικής ή των συναισθημάτων.
Αν και αδυνατώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος για θέματα που αφορούν στη καρδιά να ακολουθεί τη λογική;
Η καρδιά είναι αυτή που είναι. Αισθάνεται χωρίς γιατί και πως. Χωρίς αναλύσεις και πρέπει. Έχει μόνο θέλω.
Το μυαλό προσδιορίζεται μέσα από βιώματα και εμπειρίες.
Την αισθάνεται την κακοτοπιά. Το έχει ξαναδεί το έργο. Και σε προειδοποιεί…
Απλά κάποιες φορές, κάποιοι από εμάς, όσο και αν διαισθανόμαστε το φιάσκο που θα ακολουθήσει είμαστε έτοιμοι για μια γροθιά στο μαχαίρι. Έτοιμοι να ρισκάρουμε.
Να αψηφήσουμε προγνωστικά
και να λατρέψουμε τα μη προβλέψιμα αουτσάιντερ της ζωής μας .
Έτσι για την αλητεία..
Της καρδιάς και όχι του μυαλού….
