Για τη γιορτή της μητέρας, της μάνας, της μαμάς.. – Άρθρο της Σοφίας Τσιπτσέ

Μα – μα είναι οι πρώτες λεξούλες που συνήθως ψελλίζει ένα νεογέννητο μωρό, ξεκινώντας την επικοινωνία του με τον κόσμο. Μαμά: Μία λέξη τόσο σύντομη, δίχως πολλές συλλαβές.. όμως τόσο ιερή σαν έννοια..
Για ένα παιδί η μητέρα του είναι το σημείο αναφοράς του.. Για μια μητέρα το παιδί της είναι ο κόσμος της όλος , η αρχή και το τέλος. Είναι η στιγμή που το εγώ είναι τόσο αδύναμο μπροστά στο εσύ.. όταν το εγώ, γίνεται εσύ, τότε ξεκινά το μαγευτικό ταξίδι της μητρότητας. Ένα ταξίδι δύσκολο, τρικυμιώδες, δίχως χάρτες, με μοναδική πυξίδα την αγάπη, το ένστικτό και προορισμό την ίδια τη ζωή..
Πολλές φορές σε πίκρανα, όμως δεν μου έδειξες την πίκρα σου. Πολλές φορές σε πόνεσα, όμως δεν μου έδειξες τον πόνο σου. Στις δύσκολες στιγμές μου, πάντα ήσουν δίπλα μου. Πάντα έριχνες φως στο σκοτάδι μου.. Μου έμαθες να βάζω στόχους, για να μη χαθώ στα αδιέξοδά μου. Μου έμαθες να προσπαθώ κάθε φορά να ανεβαίνω βήμα βήμα.. Το μεγαλύτερο έπαθλο μου, κάθε φορά που ανέβαινα, ήταν να γυρίσω πίσω για να σε κοιτάξω.. για να σε κοιτάξω και να δω την περηφάνια στα μάτια σου.. αυτό μόνο μου ήταν αρκετό για να προχωρήσω και να προσπαθήσω και άλλο .. και άλλο .. μου έμαθες το μεγαλείο της ταπεινότητας , το μεγαλείο της προσφοράς . Μου έμαθες εμπράκτως πως αγάπη είναι να δίνεις ! και μόνο όταν δίνεις γίνεσαι ευτυχισμένος .. ξενυχτούσες στο προσκεφάλι μου , όταν ήμουν άρρωστη .. Αγωνίστηκες με αυταπάρνηση για να μεγαλώσω, να αποκτήσω παιδεία και όνειρα για το μέλλον..
Το ποίημα του Γάλλου Ποιητή Ζακ Ρισπέν είναι ένας ύμνος για το μεγαλείο της μάνας. Σύμφωνα με αυτό ένα αγόρι είχε αγαπήσει την κόρη μιας μάγισσας, η οποία για να τον αγαπήσει του ζήτησε την καρδιά της μάνας του. Ο γιος υπάκουσε και σκότωσε τη μάνα του και πήρε την καρδιά της και έτρεξε να την παραδώσει στην αγαπημένη του. Στο δρόμο σκόνταψε και η καρδιά της μάνας είπε: «εχτύπησες αγόρι μου; »

Οι μάνες είναι οι ηρωίδες της καθημερινότητας. Οι μάνες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και γίνονται φάρος τους. Οι μάνες οι εργαζόμενες που επιτελούν παράλληλα δεκάδες ρόλους την ημέρα για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Οι μάνες που είναι πρόσφυγες και παλεύουν για την επιβίωση των παιδιών τους μέσα στα κύματα και στις λάσπες, σε έναν κόσμο τόσο εχθρικό και τόσο αφιλόξενο. Οι μάνες που δεν είναι οι βιολογικές μητέρες, όμως θυσιάζουν τη ζωή τους για να μεγαλώσουν τα παιδιά σαν πραγματικά δικά τους. Για αυτές τις μάνες, δεν είναι αρκετή μία μέρα γιορτής.

Καθώς η ζωή είναι τόσο αναπάντεχη , ποτέ μην αφήνεις τη στιγμή να περάσει, χωρίς να της δώσεις μια αγκαλιά, ένα φιλί.. Ποτέ μην αφήνεις τη στιγμή να περάσει, δίχως να της πεις σ’ αγαπώ.. και ίσως τότε να είναι η μόνη στιγμή που θα την δεις να λυγίζει..

Σ’ αγαπώ μαμά !