maryleria@gmail.com
Η σχέση μου με την γιορτή των Χριστούγεννων έχει διαφοροποιηθεί κατά πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Ως παιδί περνούσα ατελείωτες ώρες για να στολίσω το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο πατρικό μου. Λάτρευα την όλη διαδικασία και μαζί με την αδελφή μου απολαμβάναμε την δημιουργική διάθεση που προ έκυπτε από το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Χειροποίητα στολίδια , βαμβάκι στα κλαδιά του ψεύτικου χριστουγεννιάτικου ξεπουπουλιασμένου δέντρου (τραγικά 70s!) και δωράκια απλωμένα στη βάση. Τα οποία δωράκια , αγορασμένα από το εφηβικό χαρτζιλίκι μας, περιορίζονταν σε κάλτσες και μπερντα κακάο (μεσουρανούσε στα 80ς) για τα χείλη. Ως ενήλικες 18αρες και με τα δικά μας χρήματα το πρώτο που κάναμε αρχές 90ς ήταν να επενδύσουμε (ναι επένδυση ήταν για μας ) σε ένα δέντρο φουντωτό και πανύψηλο. Από αυτά που παρακολουθούσαμε σε κινηματογραφικές ταινίες! Την χαρά μας αδυνατώ να σου την περιγράψω στις λέξεις του άρθρου. Ακολούθησε μια περίοδος που λόγω πένθους από την απώλεια του μπαμπά μας τα Χριστούγεννα μεταφράστηκαν σε μια συναισθηματική γεννήτρια παροχής αρνητικών συναισθημάτων. Χριστουγεννιάτικο δέντρο ξαναστόλισα με τη λαχτάρα μικρού παιδιού τη χρονιά που γεννήθηκε ο γιος μου! Τα πρώτα πιο όμορφα Χριστούγεννα της ζωης μου!
Τι να σου λέω τώρα! Αν είσαι μάνα full time αντιλαμβάνεσαι την σπουδαιότητα της κατάστασης. Αν δε είσαι Ελληνίδα μάνα βιώνεις εν συναίσθηση με το που διάβασες την πρόταση! Έτσι λοιπόν από το 2009 τα Χριστούγεννα και με ότι συνεπάγεται αυτό, ξαναμπήκαν στη ζωή μου ! Κάθε χρόνο φτιάχνω στολίδια, ζωγραφίζω πιατέλες, ρεσώ, καδράκια, χαρίζω δωράκια και αφήνω τη ζαχαροπλάστισσα που υπάρχει μέσα μου να μεγαλουργήσει εις το όνομα των κουραμπιέδων !Έτσι για να μυρίσει η κουζίνα και να καταγραφούν αναμνήσεις πασπαλισμένες με άχνη και άρωμα ανθόνερου. Κάθε χρόνο με το που θα περάσει η 17η Νοεμβρίου συνήθιζα να στολίζω. <Μα καλά τόσο νωρίς;> άκουγα από γνωστούς. Που συνήθως απαντούσαν μόνοι τους.. <ε! Ναι! μωρέ. Εσύ έχεις και μικρό παιδί > ..Δεν απαντούσα. Βαριέμαι να εξηγώ. Φέτος είναι ίσως η μοναδική χρονιά και όχι ως δια μαγείας, που οι περισσότεροι μπήκαν στη διαδικασία της χριστουγεννιάτικης διακόσμησης από νωρίς. < Να ξορκίσουμε το κακό > ακούς από παντού… Όπου κακό εσύ τοποθετείς πανδημία, covid19, απώλειες, lockdown.
Όλα ενέργεια είναι αν το καλοσκεφτείς. Θετική σκέψη και αισιοδοξία κόντρα σε ένα εχθρό που δεν προσδιορίζεται. Ένας πόλεμος με ένα ύπουλο αντίπαλο. Θετική σκέψη κόντρα στην απαισιοδοξία και στις δυσάρεστες ειδήσεις.
Μα καλά! Μπορεί το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα να ξορκίσει όλο αυτό που συμβαίνει λόγω πανδημίας;
Μπορεί να βάλει φρένο στις δυσάρεστες ειδήσεις για συνεχή αύξηση νέων κρουσμάτων;
Μπορεί να συμβάλει στη ταχεία ανάρρωση των ασθενών;
Μπορεί να μεριμνήσει για την αύξηση νέων μονάδων εντατικής θεραπείας;
Μπορεί να εφοδιάσει με αντοχή και υπομονή νοσοκομειακό προσωπικό, ασθενείς και κοινωνικά ευπαθείς ομάδες;
Πρακτικά…όχι δεν μπορεί.
Μπορεί όμως να μας οπλίσει με αισιοδοξία και χαμόγελα ελπίδας. Να μας χαρίσει λάμψη καρδιάς κλεμμένη από τα εκατοντάδες λαμπιόνια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Μπορεί να μας κάνει να ονειρευτούμε . Να ξαναγεννηθεί η επιθυμία να γίνουμε και πάλι παιδιά.
Να ξαναγράψουμε γράμμα στον Αη Βασίλη!
Φέτος τα Χριστούγεννα θα είναι αλλιώτικα.
Πάντα όμως θα είναι η πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου.
Γιορτάζουμε τη γέννηση του θείου βρέφους. Του Ιησού Χριστού. Ετυμολογικά κατά τη δημοτική μεταφράζεται σε χριστός+γεννά.
Γιορτάζουμε τη μεγαλύτερη και λαμπρότερη γιορτή της Ορθόδοξης Χριστιανικής ιστορίας.
Γιορτάζουμε τη δύναμη της πίστης , της ελπίδας και της ταπεινότητας.
Ίσως και κάπου να το ξεχάσαμε και να μείναμε στα δώρα, στα ταξίδια, στο ανελέητο shopping και σε ότι υλικό μπορούσαμε να χαρούμε.
Αλλά .. Χριστουγεννιάτικο πνεύμα είναι αυτό. Συγχωρεί .
Ποτέ δεν είναι αργά για δύναμη ψυχής, ταπεινότητα και πίστη.
Ας στολίσουμε λοιπόν πιο νωρίς φέτος. Το χρειαζόμαστε.
Σε αφήνω. Πάω να στολίσω το δικό μας χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όχι !Δεν στόλισα ακόμη. Ξεχάστηκα φέτος…
Να μην σου πω , ότι θα γράψω και ένα γράμμα στον Αη -Βασίλη…
Γιατί με το Σύμπαν δουλειά δεν γίνεται…
Υ.Σ. Η φώτο είναι περσινή.
Στο είπα . Δεν στόλισα ακόμη….
