Ελλάδα, η χώρα που αλλάζει χέρια – του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Τα τελευταία χρόνια η χώρα αλλάζει χέρια μέρα με τη μέρα. Κάθε υγιής ελληνική επιχείρηση, πέρασε σε χέρια ξένων επενδυτών. Στην αρχή, παραδώσαμε σε ξένους ομίλους, κάθε επιχείρηση στρατηγικού χαρακτήρα για τη χώρα, όπως τηλεπικοινωνίες, λιμάνια, αεροδρόμια. 

Στη συνέχεια επιτρέψαμε την εισβολή ξένων επενδυτών στον τουρισμό που είναι και ο βασικός πυλώνας στήριξης του ΑΕΠ της Ελλάδας, με αποτέλεσμα τα περισσότερα έσοδα από αυτή τη δραστηριότητα να χάνονται και να μην μπαίνουν ποτέ στη χώρα, αφού κατατίθενται κατευθείαν έξω και μάλιστα αφορολόγητα. 

Πολυεθνικές εξαθλιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά αισχροκερδώντας σε βάρος τους, με αλόγιστες αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης και καθημερινής χρήσης, χωρίς να τολμάει να τους φρενάρει κανείς σε αυτό το πλιάτσικο κατά των ελληνικών νοικοκυριών και να βγάζουν υπέρογκα ποσά στο εξωτερικό, με τριγωνικό σύστημα, που τα απαλλάσει κι από τη φορολογία. 

Εξαθλιώθηκαν οι έλληνες αγρότες οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ελληνική γη. Τους αποζημίωσαν μέχρι και για να ξεριζώσουν τις ελιές από τα χωράφια τους και να περάσει η ελαιοπαραγωγή της Ελλάδας στα χέρια μεγάλων οικονομικών ομίλων του εξωτερικού. Σχζεδίασαν να κλείσουν τα ελαιοτριβεία της χώρας και να στηθούν τρία – τέσσερα από ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, για να ελέγχουν απόλυτα την παραγωγή. 

Στην αλιεία, διέπραξαν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Αποζημίωσαν τους επαγγελματίες αλιείς, προκειμένου να καταστρέψουν τα παραδοσιακά καΐκια τους, για να μπορέσουν να μονοπωλήσουν στις Ελληνικές θάλασσες οι μεγάλες ανεμότρατες της ευρώπης και κυρίως της Τουρκίας.   

Στην ενέργεια, μαζί με τους έλληνες ολιγάρχες εισέβαλαν και οι ξένοι όμιλοι κι έτσι γέμισαν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά τα βουνά όλης της χώρας, για να παράγουν φθηνή ενέργεια, την οποία όμως εμείς πληρώνουμε ακριβότερα κι από την ενέργεια που παράγεται με οποιοδήποτε άλλο πανάκριβο τρόπο.  

Στα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, βρήκαν τρόπο και μπήκαν κι εκεί οι Τούρκοι, για να κάνουν την καθημερινή τους προπαγάνδα. 

Μας κυρίευσε ένας τρόμος μήπως εισβάλουν στρατιωτικά οι Τούρκοι στην Ελλάδα και εξοπλιστήκαμε πυρετωδώς, ξοδεύοντας αστρονομικά ποσά για το μέγεθος της χώρας μας. Αλλά εκείνοι εισέβαλαν οικονομικά και τους βαφτίσαμε στρατηγικούς επενδυτές και ελέγχουν ζωτικά κομμάτια στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα. Αγόρασαν φιλέτα της χώρας, όπως λιμάνια ακριτικών νησιών και νησιών των Κυκλάδων, επιχειρήσεις όπως για παράδειγμα η εταιρεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων AVIS, εμβληματικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα στο κέντρο της Αθήνας και στο παραλιακό μέτωπο. 

Με το σύστημα που εφαρμόσαμε της χρυσής βίζας, αλλάζουν χέρια τα ακίνητα. Κινέζοι, Τούρκοι, Ισραηλινοί, συνταξιούχοι ευρωπαίοι, αγοράζουν πυρετωδώς, φτηνά σπίτια και ελληνική γη, για να εγκατασταθούν για όσο διάστημα διαρκεί η βίζα τους και μετά βλέπουμε. Ξένα funds όρμησαν σαν ύαινες κι αρπάζουν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται για να αυξήσουν το χαρτοφυλάκιό τους και να φτιάξουν τα δικά τους γραφεία βραχυχρόνιας και μακροχρόνιας μίσθωσης και να πληρώνουμε ενοίκια σε τιμές βόρειας ευρώπης, αλλά να αμοιβόμαστε με μισθούς βαλκανίων, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η αξιοπρεπής διαβίωση του Έλληνα. 

Κάθε τι που οδηγεί σε απώλεια της ελληνικής ιδιοκτησίας, το βαφτίσαμε επένδυση και ανάπτυξη και το επικροτούμε, όπως κάνουν οι μαϊμούδες όταν τους πετάς την μπανάνα. 

Η χώρα αλλάζει χέρια κι εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Είμαστε τόσο μεθυσμένοι από το εφήμερο κέρδος, όπου φτάσαμε στο σημείο να μας δείχνουν το φεγγάρι κι εμείς κοιτάμε το δάχτυλο.