Ανθρώπινα δικαιώματα κατάδικων και μικροκομματική εκμετάλλευση- Σκέψεις και προβληματισμοί για την απεργία πείνας του καταδικασμένου για τρομοκρατία Δημήτρη Κουφοντίνα
Ένα θέμα που κυριαρχεί στην τρέχουσα επικαιρότητα αυτές τις ημέρες , είναι αυτό της απεργίας πείνας του καταδικασμένου για τρομοκρατική δράση Δημήτρη Κουφοντίνα , που ανήκει ιδεολογικά ως γνωστόν στον χώρο της Άκρας αριστεράς , υποστηριζόμενος στο αίτημα του από κόμματα και οργανώσεις του χώρου αυτού , αλλά και της Αριστεράς, ένα θέμα ουσιαστικά νομικό που εξαιτίας της πολιτικής αντιπαράθεσης αποτελεί ένα από τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας.
Οι απόψεις στο συγκεκριμένο θέμα , πέρα από την πολιτική αντιπαράθεση διίστανται και σε νομικό επίπεδο όχι μόνο ανάμεσα στους συνηγόρους του καταδικασμένου για τρομοκρατία και την κυβέρνηση , αλλά και με νομικούς που διαφωνούν για το αν μπορεί να κάνει άσκηση των δικαιωμάτων του, για μεταγωγή σε άλλη φυλακή εκτός του Δομοκού , με μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ με υπουργό Δικαιοσύνης τον Σταύρο Κοντονή το 2018 , οι φυλακές αυτές θεωρούνται φυλακές υποδίκων και δεν μπορούν πλέον να εκτίσουν την ποινή τους κρατούμενοι καταδικασμένοι για βαριά αδικήματα.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με δηλώσεις της γραμματέας Αντεγκληματικής πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή του ΑΝΤ1 στις 5 Μαρτίου, το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για μεταγωγή στον Κορυδαλλό είναι παράνομο , απαντώντας σε σχετικό ερώτημα γιατί άλλοι κρατούμενοι για τρομοκρατία παραμένουν στις συγκεκριμένες φυλακές, τόνισε πως περισσότεροι από 1.000 κρατούμενοι για ειδεχθή εγκλήματα έχουν φύγει τον τελευταίο καιρό από εκεί και μόλις το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες (άρση μέτρων πανδημίας κορωνοϊού), θα φύγουν και οι υπόλοιποι με βάση τον ισχύοντα νόμο.
Εξελίξεις πάντως σε νομικό επίπεδο, υπήρξαν τις προηγούμενες ημέρες, όσον αφορά τα αίτημα Κουφοντίνα για την μη μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού, με το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας να απορρίπτει στις 5 Μαρτίου το αίτημά του, δηλώνοντας αναρμόδιο όσον αφορά την δικαιοδοσία έκδοσης απόφασης και έτσι ο καταδικασμένος τρομοκράτης της 17Ν, να προσφεύγει την Δευτέρα 8 Μαρτίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας , ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματός του.
Με βάση όλα τα παραπάνω είναι εμφανές όσο και αν κάποιοι κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς και της Άκρας αριστεράς θεωρούν ότι το αίτημα, είναι θέμα ” ανθρωπίνων δικαιωμάτων ‘, δεν μπορεί να γίνει γιατί ο νόμος που έχει ψηφιστεί στην Βουλή το 2020 από την σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. ειναι σαφής, για το ποιες προϋποθέσεις πρέπει να εκπληρώνει ένας κρατούμενος προκειμένου να μεταβεί από ένα σωφρονιστικό κατάστημα σε κάποιο άλλο.
Το πλέον ανησυχητικό είναι, ότι το συγκεκριμένο θέμα πέρα από το πολιτικό ζήτημα δημιουργεί ένταση και σε κοινωνικό επίπεδο με τις σχεδόν καθημερινές πορείες κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, υπέρ του αιτήματος του ακροαριστερού τρομοκράτη , αλλά και σε έντονες συζητήσεις ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεταξύ των χρηστών, κάτι που διαπίστωσε προσωπικά και ο γράφων σε τεταμένους διαλόγους που είχε την προηγούμενη εβδομάδα με υποστηρικτές αριστερών, ακροαριστερών κομμάτων και συλλογικοτήτων.
Παράλληλα την ένταση σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο αυξάνουν και οιι εμπρηστικές τοποθετήσεις εμπλεκόμενων πλευρών στην υπόθεση αυτή και παραγόντων του δημοσίου βίου, όπως της συνηγόρου του Δημήτρη Κουφοντίνα της γνωστής ακροαριστερής δικηγόρου Ιωάννας Κούρτοβικ που χαρακτήρισε σε προκλητική της τοποθέτηση σε εκπομπή του Kontra Channel στις 2 Μαρτίου ως ΄΄ υβριστική ΄΄ την αναφορά του συλλόγου θυμάτων τρομοκρατίας στον καταδικασμένο πελάτη της από την ελληνική δικαιοσύνη, ως δολοφόνο .
Αίσθηση προκάλεσε την ίδια ημέρα και η δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θόδωρου Δρίτσα στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Πειραιά 90.4 που υποστήριξε για την τρομοκρατία στην Ελλάδα όπως εμφανίστηκε μετά την μεταπολίτευση του 1974 πως, ” κανένας δεν έχει τρομοκρατηθεί από την δράση της 17 Ν και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων, αντίθετα ο ελληνικός λαός έχει τρομοκρατηθεί από παρά πολλές άλλες πολιτικές ” , δήλωση στην όποια αναγκάστηκε σε αναδίπλωση μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, τονίζοντας ότι αποδοκιμάζει την δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων και τιμά τα θύματα και τις οικογένειες τους ,ενώ και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ανακοίνωσή της τόνισε ότι καταδικάζει και δεν συντάσσεται με τα καταδικασμένη μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων.
Το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα με την απεργία πείνας του καταδικασμένου για τρομοκρατία να συνεχίζεται και ευχής έργον είναι να επιλυθεί με σεβασμό στην ζωή του Δημήτρη Κουφοντίνα έτσι ώστε να παραμείνει στην ζωή , αλλά και από την άλλη κράτος δικαίου δεν σημαίνει ικανοποίηση του οποιουδήποτε αιτήματος κρατούμενου που δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου ( υπόψιν στο παρελθόν είχε προχωρήσει σε τρεις άλλες απεργίες πείνας , στα 4,5 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με ανάλογα αιτήματα για μεταγωγές σε φυλακές , να γίνονται αποδεκτά), κάτι που θα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό , έτσι ώστε η Ελλάδα να πορευτεί σε συνθήκες κοινωνικής γαλήνης.
Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι δεν θα εκμεταλλευτούν ιδεολογικά το όλο ζήτημα, έτσι ώστε να ζήσουμε και πάλι ένα νέο Δεκέμβριο 2008.
