maryleria@gmail.com
Ελληνίδα μάνα.
Αθάνατη, απροσπέλαστη, παθιασμένη, εκδηλωτική, παρορμητική, ανιδιοτελής, .. απλά μοναδική! Μια κατηγορία από μόνη της. Σαν την Ελληνίδα μάνα πουθενά .
Ναι! Είμαι απόλυτα σίγουρη, ως κόρη και ως μάνα πλέον, ότι η Ελληνίδα μάνα διαφέρει από όλες τις υπόλοιπες μαμάδες του πλανήτη. Αγαπάει περισσότερο, ταυτίζεται απόλυτα, συμπάσχει, συμπονάει, αγκαλιάζει συχνά, δικαιολογεί, συγχωρεί και κυρίως παραλογίζεται έτσι όπως μόνο αυτή γνωρίζει. Παραλογίζεται από συχνά έως πολύ συχνά. Κάπως έτσι λοιπόν βιώνει απλές καθημερινές καταστάσεις πολύ πιο έντονα από τις υπόλοιπες μαμάδες της υφηλίου. Κάπως έτσι συμπάσχει στην διάρκεια της σχολικής χρονιάς μαζί με το σπλάχνο της στο διάβασμα, στις σχολικές επιβραβεύσεις ή απογοητεύσεις, στα διαγωνίσματα, στα τεστ, στις προαγωγικές εξετάσεις, στις σχολικές εκδρομές, στις αποφοιτήσεις, στις σχολικές γιορτές και φυσικά στις Πανελλήνιες /Πανελλαδικές. Σε αυτές τις εξετάσεις πραγματοποιείται η απόλυτη ταύτιση με κυρίαρχο γνώριμο χαρακτηριστικό την χρήση Α’ πληθυντικού αριθμού με εκφράσεις του τύπου:<<Διαβάσαμε όλη την ύλη. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν γράψαμε καλά >>.Και το εννοεί κυριολεκτικά. Έχει διαβάσει όλη την ύλη αγαπημένε. Γνωστή επίσης η ατάκα, συμπάσχω μέσω μιας υποστηρικτής διάθεσης του τύπου:.<<Δεν γράψαμε καλά, θα ξαναπροσπαθήσουμε
του χρόνου >>.
Ταύτιση καταστάσεων που τις χαρακτηρίζεις απόλυτα λογικές αν αναλογιστείς ότι αυτή η Ελληνίδα μάνα έχει όντως αποστηθίσει την εξεταστέα ύλη της χρονιάς και είναι σε απόσταση αναπνοής για να ξαναδώσει και αυτή εξετάσεις. Και ποιος ξέρει; Μπορεί αυτή τη φορά να τα πάει και καλύτερα από την προηγούμενη. Έτοιμη είμαι! Η ιστορία λοιπόν των ανιδιοτελών και υπερβολικά φορτισμένων, ως προς τα συναισθήματά, βιωμάτων κατά το τέλος της σχολικής χρονιάς ξεκινά με τις σχολικές γιορτές. Έχεις ήδη συγκινηθεί, έχεις δακρύσει παρακολουθώντας γιορτές νηπιαγωγείου και ενώ έχεις υποσχεθεί ότι δεν θα γίνεις η μάνα σου τελικά ….; Τελικά γίνεσαι χειρότερη. Πως τα καταφέραμε αγαπημένες; Στο Δημοτικό δεν φοβάσαι, επιτέλους, να αφήσεις τα δάκρυα σου να κυλήσουν κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής σχολικής γιορτής προσπαθώντας όμως πάντα να μην χάσεις πλάνο από το βίντεο που τραβάς με την κάμερα του κινητού σού τηλεφώνου. Το δάκρυ βέβαια πάει κορόμηλο, κατά το προσφιλές λαϊκό ρητό, όταν βρίσκεσαι σε σχολική γιορτή αποφοίτησής στο τέλος της σχολικής χρονιάς του Δημοτικού σχολείου. Ίσως πρόκειται και για το αποκορύφωμα των σκηνών, στο Α΄ μέρος της κινηματογραφικής ταινίας με τίτλο <<Η Ελληνίδα μάνα στα σχολικά χρόνια του παιδιού της.>> στο οποίο πρωταγωνιστείς με απόλυτη επιτυχία, έχω να σου πω. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο που φοιτεί το βλαστάρι(καμάρι) σου η όποια ανεμελιά των προηγούμενων χρόνων αντικαθίσταται από το άγχος του διαβάσματος, των βαθμών, των διαγωνισμάτων κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς και φυσικά των προαγωγικών εξετάσεων στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Την λες και δύσκολη περίοδο. Ερώτηση απλή, βατή, ανθρώπινη και βιωματική: Τι τις θέλουμε τις προαγωγικές εξετάσεις στις τάξεις του Γυμνασίου; Ναι! Σωστά διάβασες! Α’ πρόσωπο πληθυντικού αριθμού. Πίστευες ότι εγώ θα κάνω την εξαίρεση από την κλασική Ελληνίδα μάνα; Όχι βέβαια. Βιωματικό το άρθρο, ανάλογες και οι ερωτήσεις. Απάντηση δεν θα εισπράξω αλλά θα προχωρήσω ατάραχη στο επόμενο level. Πανελλήνιες /Πανελλαδικές. Ο τίτλος δεν διαφοροποιεί το συναισθηματικού κόστους αποτέλεσμα αλλά και το ζητούμενο. Την εισαγωγή των μαθητών στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Εκεί λοιπόν είναι που η Ελληνίδα μάνα ολοκληρώνει τον αγώνα τόσων χρόνων, έχοντας ως γνώμονα ότι το παιδί της αλλά και αυτή (η καλομοίρα) προσπάθησαν, κουράστηκαν, μόχθησαν και περιμένουν να ανταμειφθούν με επιτυχία. Το τέλος της σχολικής χρονιάς σημαίνει την έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών για μαθητές αλλά και για μαμάδες. Και κάπου εδώ ερχόμαστε στο γνωστό ,αγαπημένο αλλά και σιχαμένο ,είχες βαρεθεί να το ακούς ως παιδί:<<Όλα οι μάνες τα τραβάνε >>.Ε! λοιπόν ναι ! Όλα οι μάνες τα τραβάνε. Αχ! Ρε μάνα!
Οι μάνες που ξυπνάνε στις 7:15 για να ετοιμάσουν πρωινό,( το αγαπημένο του γιου μου είναι βάφλες) άσχετα αν μετά ξανακοιμούνται .Εγώ το κάνω. Ξανακοιμάμαι. Κατηγόρησε με! Αλλά πως να αντέξω μέχρι τις 22.00 με ζωντανή εκπομπή στο ραδιόφωνο; Μην απαντήσεις, με έχω δικαιολογήσει ήδη αγαπημένε και αγαπημένη.
Οι μάνες που τα χειμωνιάτικα
Σαββατοκύριακα τα περνούν στον καναπέ διαβάζοντας τα μαθήματα της Δευτέρας και όχι σε κάποιο καφέ παρέα με τον κολλητό ( δεν έχω κολλητές, καρδιά μου).
Οι μάνες που δεν ξενυχτάνε σε κάποιο μπαρ βράδυ Σαββάτου πίνοντας cocktails γιατί την Κυριακή το πρωί θα πρέπει να είναι ξεκούραστες και νηφάλιες για να προετοιμαστούν για το διαγώνισμα της Δευτέρας ή Τρίτης ή Τετάρτης. Και να φανταστεί οτι μου αρέσει το αλκοόλ και τα κοκτέιλς. Οι μάνες που εργάζονται Σαββατοκύριακα και προσπαθούν να βρουν χρόνο για να καθαρίσουν, να μαγειρέψουν, να τακτοποιήσουν αλλά και να διαβάσουν μαζί με τα παιδιά τους. Δεν θα ήθελα να μιλήσω για αυτές τις μάνες, μονογονεϊκής οικογένειας, που μοιράζονται και τον τίτλο/τιμή του πατέρα . Αυτές ξέρουν. Εμείς ξέρουμε…..
Θα ήθελα όμως να ευχηθώ με το τέλος της σχολικής χρονιάς καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά.
Στα Γυμνασιόπαιδα. Στα παιδιά του Λυκείου. Στα παιδιά που το επαγγελματικό τους μέλλον κρίνεται από τις πανελλήνιες…ή μήπως όχι;
Αλλά κυρίως εύχομαι ολόψυχα ένα όμορφο καλοκαίρι. Σε μαθητές και μαμάδες.
Στην Ελληνίδα μάνα που επιτέλους θα νιώσει ότι θα ξεκουραστεί από το άγχος του διαβάσματος.
Μέχρι την επόμενη χρονιά….αγαπημένη. Μέχρι την επόμενη εξεταστική. Την επόμενη προαγωγική. Το επόμενο διαγώνισμα. Το επόμενο τεστ. Την επόμενη εξεταστική εξαμήνου, διότι και στο πανεπιστήμιο πάλι άγχος θα βγάζει η Ελληνίδα μάνα.
Αλλά εστιάζοντας ….
Καλό καλοκαίρι!
Τέλος σχολικής χρονιάς!
