Δανιήλ (Ντανιέλε) Μακρής: Προσωπικά, ως Έλληνας, δε μου αρέσει καθόλου η φιλοτουρκική στάση της ιταλικής κυβέρνησης – Συνέντευξη στον Γαβριήλ Αβραμίδη

makris

Ο Ελληνοσικελός καθηγητής ιστορίας στην Μεσσήνη της Σικελίας Ντανιέλε Μακρής και δραστήριος πρόεδρος της εκεί Ελληνικής Κοινότητας στην συνέντευξή του στον Γαβριήλ Αβραμίδη για το politispress.gr, μεταξύ άλλων, μας λέει πως “Οι Σικελοί νιώθουν περήφανοι για τη συγγένειά τους με τους Έλληνες και δείχνουν περήφανα τα πολύτιμα μνημεία, τα θέατρα, τις αρχαίες πόλεις, τις εκκλησίες, τα ψηφιδωτά που ακόμα παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο”.

Γ. Αβραμίδης: Κύριε Μακρή είστε πρόεδρος μιας σημαντικής ελληνικής κοινότητας στην Ιταλία, στην ιστορική μας Μεσσήνη. Ποιος είναι ο αριθμός των Ελλήνων στην Σικελία και πόσοι είναι οι Έλληνες σε ολόκληρη στην Ιταλία;

Δ. Μακρής: Η ελληνική κοινότητα Στενού ιδρύθηκε το 2003 και αποτελεί τη συνέχεια της ιστορικής ελληνικής κοινότητας που υπήρχε από το 1430 ως το 1908, όταν διαλύθηκε από φοβερό σεισμό, που την αποδεκάτισε. Τα μέλη μας είναι περίπου 150, ενώ σε όλη τη Σικελία υποτίθεται ότι μένουν περίπου 1.000 Έλληνες. Σε όλη την Ιταλία ο οργανωμένος Ελληνισμός συσπειρώνεται γύρω από την ΟΕΚΑΙ, την Ομοσπονδία των Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας, που συμπεριλαμβάνει περίπου 20 κοινότητες σε όλη την Ιταλία, με περίπου 5.000 μέλη, ενώ ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που διαμένουν στην Ιταλία υπολογίζεται σε 20.000.

Γ. Αβραμίδης: Από ποιες περιοχές της Ελλάδας προέρχονται τα μέλη σας; Όλα τα μέλη σας προέρχονται από μεικτές ελληνοϊταλικές οικογένειες;

Δ. Μακρής: Τα μέλη προέρχονται από όλες τις περιοχές της Ελλάδας: οι πιο παλιοί έφτασαν από την Πελοπόννησο και τα Ιόνια νησιά, αργότερα εμφανίστηκαν Μακεδόνες, Θεσσαλοί, Ηπειρώτες. Γενικά, οι οικογένειες είναι μικτές.

Γ. Αβραμίδης: Έχω διαβάσει πως έρευνες που έγιναν στη Σικελία, έδειξαν πολύ μεγάλο ποσοστό ελληνικού DNA. Τι νιώθουν οι Σικελοί για αυτή την ιστορική σχέση με την αρχαία Ελλάδα;

Δ. Μακρής: Οι Σικελοί νιώθουν περήφανοι για τη συγγένειά τους με τους Έλληνες και δείχνουν περήφανα τα πολύτιμα μνημεία, τα θέατρα, τις αρχαίες πόλεις, τις εκκλησίες, τα ψηφιδωτά που ακόμα παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο. Και στην τοπική διάλεκτο σώζονται αρκετές ελληνικές λέξεις (περίπου το 15% του συνόλου θεωρείται ελληνικής προέλευσης), ενώ η Μεσσήνα από το 2012 ανακηρύχθηκε δήμος ελληνικής γλωσσικής μειονότητας, λόγω του πυρήνα των Ελληνόφωνων που στηρίζουν και απαιτούν την διάσωση και την διάδοση της ελληνικής γλώσσας.

Γ. Αβραμίδης: Ποιο είναι της μέλλον της ελληνοφωνίας στην Ιταλία και ειδικότερα της γκρεκάνικης διαλέκτου;

Δ. Μακρής: Το μέλλον της ελληνοφωνίας καθορίζεται μέσα στις οικογένειες, αν και το ελληνικό κράτος βοηθάει αρκετά με την απόσπαση εκπαιδευτικών. Στην Καλαβρία παρατηρείται κινητικότητα και αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη γκρεκάνικη διάλεκτο, που μιλιέται περίπου από 1.000 άτομα.

Γ. Αβραμίδης: Ποια είναι σήμερα η παρουσία της ορθόδοξης χριστιανοσύνης στην Ιταλία; Εσείς γιορτάζετε και το ορθόδοξο και το καθολικό Πάσχα;

Δ. Μακρής: Η Ορθοδοξία και κυρίως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τυχαίνουν ευρύτερης αποδοχής σε όλη την Ιταλία. Η Μητρόπολη Ιταλίας αναγνωρίζεται από το ιταλικό κράτος και έχει έδρα την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στη Βενετία. Πρόσφατα διορίστηκε μητροπολίτης Ιταλίας ο σεβασμιότατος Πολύκαρπος (Παναγιώτης Σταυρόπουλος) ο εξ Ισπανίας. Στην κοινότητα μας υπάρχουν Ορθόδοξοι αλλά και Ελληνοκαθολικοί και Ρωμαιοκαθολικοί, οπότε γιορτάζουμε και τις δυο ημερομηνίες.

Γ. Αβραμίδης: Έχετε κάποια στήριξη ως ελληνική κοινότητα από το εθνικό μας κέντρο; Γιατί δεν λειτουργεί ελληνικό προξενείο που παλαιότερα λειτουργούσε;

Δ. Μακρής: Το Υπουργείο Παιδείας μας στηρίζει σταθερά, όπως και η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, που είναι πάντα στο πλευρό μας έμπρακτα και ενεργά. Η υπόθεση του προξενείου ανάγεται στο 1940, όταν ο Μουσολίνι έκλεισε το προξενείο λόγω της εμπόλεμης κατάστασης μεταξύ των δύο χωρών. Δυστυχώς, παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς, η κατάσταση παραμένει άλυτη.

Γ. Αβραμίδης: Πως είναι η ζωή στη Σικελία με τα περιοριστικά μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας; Συγκριτικά με την Ελλάδα, είναι διαφορετική η διαχείριση της πανδημίας και της οικονομικής υποστήριξης πληττόμενων πολιτών;

Δ. Μακρής: Η Σικελία δεν είχε πληγεί πολύ από το πρώτο κύμα της πανδημίας, ενώ το δεύτερο τη χτύπησε πιο δυνατά, με περισσότερα θύματα. Σε μια άκρως τουριστική περιοχή εννοείται ότι οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές και η όποια υποστήριξη των πληττόμενων πολιτών φαίνεται πενιχρή.

Γ. Αβραμίδης: Ποιες πολιτικές εξελίξεις προδιαγράφονται, κατά τη γνώμη σας, από την παραίτηση του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε;

Δ. Μακρής: Η κατάσταση φαίνεται τελματώδης και πολύ θολή, με προσωπικές ζήλιες και αντιπαλότητες που δεν βοηθούν. Προσωπικά, ως Έλληνας, δε μου αρέσει καθόλου η φιλοτουρκική στάση της ιταλικής κυβέρνησης, τόσο μάλλον που η Ιταλία έχει παραδοσιακή επιρροή στη Λιβύη και στη Μεσόγειο και κατάντησε δορυφόρος της Τουρκίας, που την κατατρόπωσε το 1911-12. Πρόκειται για ανεξήγητη στάση, που ζημιώνει και πλήττει σοβαρά το κύρος της χώρας και τα συμφέροντα της γενικά. Έπρεπε η Ιταλία να δημιουργήσει άξονα με την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά πιθανόν να έχουν παίξει ρόλο τα οικονομικά συμφέροντα του Βορρά με τις εξαγωγές όπλων σε μεγάλη αγορά όπως είναι η Τουρκία.