ktsakitzian@gmail.com
28 Μαΐου 1918 έγραφε το ημερολόγιο, όταν η Αρμενία ανακήρυξε την πρώτη ανεξάρτητη Δημοκρατίας της και το όνειρο του Αρμενικού λαού γινόταν πραγματικότητα.
Μια Δημοκρατία, η οποία διήρκεσε μόλις δυόμιση χρόνια, μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1920, όταν από τα Δυτικά σύνορά της εισέβαλαν οι Νεότουρκοι και από τα Ανατολικά της ο νεοσύστατος Σοβιετικός στρατός.
Ο πληθυσμός της πρώτης ανεξάρτητης χώρας αριθμούσε αρχικά 500.000 Αρμένιους σε μια έκταση 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Όμως σε μικρό χρονικό διάστημα αυξήθηκε, αφού προστέθηκαν στον πληθυσμό, διωκόμενοι Αρμένιοι από την πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά και 100.000 Κούρδοι και Τάταροι (Αζέροι) που έψαχναν ασφαλή τόπο διαμονής.
Έτσι ο πληθυσμός της χώρας, έφτασε τους 700.000 κατοίκους.
Στις 10 Αυγούστου του 1920 με τη συνθήκη των Σεβρών, αναγνωρίστηκαν επίσημα από δεκάδες κράτη, μεταξύ αυτών και η Τουρκία, τα σύνορα της ανεξάρτητης Αρμενίας, καθώς επίσης η Τουρκία αποδέχθηκε να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία των Αρμενίων, όπως και την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων για τα θύματά της.
Όμως η συνθήκη των Σεβρών δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τους Τούρκους.
